Geçenlerde bir Salı gecesi, Union Square’deki Daryl Roth Theatre’da, dışarıdaki sıcaklık 30’ların ortalarında geziniyordu, ancak içeride denizci şapkalı birkaç yüz 30’lu yaşlarında “Iceberg” kokteyllerini yudumluyor ve Lizzo’nun “Juice” şarkısını dinliyordu. Gümüş ve mavi parıldayan gelin teli bir kalp, sahnenin üzerinde bir disko topu gibi asılıydı.
Ve sonra: Bekledikleri kadın geldi.
Titanic müzik parodi şovu Titanique’in yazarlarından ve yıldızlarından biri olan Marla Mindelle, “Celine Dion,” dedi ve siyah çöp torbalarından oluşan bir pelerini bir kenara atarak parıldayan altın bir elbiseyi ortaya çıkardı – Cadı’nın girişindeki elbiseye bir selam. Into the Woods” – ve büyük bir alkış dalgasıyla sahneye koşar.
Yeşil payetli dar elbiseler, siyah deri ceketler ve pembe gözlükler giymiş 270 kişilik bir kalabalık, Dion’un kataloğundan hitlerin yer aldığı 1997 yapımı gişe rekorları kıran filmin 25. yıl dönümü anısına özel bir performans için toplanmıştı. Haziran ayında Asylum NYC’nin Chelsea’deki 150 kişilik bodrum katındaki tiyatrosunda açıldığından beri gösteri, güçlü ağızdan ağza sözler ve tutkulu bir sosyal medya takibi sayesinde sürekli olarak tükendi.
“Titanique”in romantik erkek başrol oyuncusu Jack’i canlandıran ve aynı zamanda yönetmen olan Mindelle ve Tye Blue ile birlikte diziyi yaratan Constantine Rousouli, “Film ve Celine hâlâ zamanın ruhunu taşıyor,” dedi.
Şaşkın tonu, doğaçlama anları ve enerjik oyuncu kadrosuyla övülen dizi, bazıları 100 dakikalık programı bir düzineden fazla izlemiş olan bir “TiStaniques” hayran ordusu oluşturdu.
Broadway pazarlamasında çalışan ve gösteriyi beş kez izleyen 30 yaşındaki Ryan Bloomquist, “Neşe ve yürek dolu ve sadece aptalca bir eğlence” dedi.
batmaz Celine Dion
Kanadalı süperstar, “Because You Loved Me” ve “My Heart Will Go On” gibi şarkıları oktav atlamalı yorumuyla hayranlarını büyüledi.
Bir başka Titanik hayranı olan Rousouli ve Mindelle, Los Angeles’ta akşam yemeği tiyatrosu ve pop parodi müzikalleri oynarken arkadaş olmuşlardı. Ve şimdi Rousouli’nin aklına bir fikir geldi: Dion’un şarkılarının yer aldığı bir Titanik parodi müzikali yapsalar ve Kanadalı şarkıcıyı şovda kendisi bir karakter yapsalar?
Tim Rice ve Andrew Lloyd Webber’in 1968 müzikali Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat’a atıfta bulunarak “Şovu ‘Joseph’ gibi anlatacak” diye düşündüğünü söyledi. (Aynı sohbet sırasında ilk sahnedeki çöp torbası girişi fikrinin canlandığını söyledi.)
Bir şeylerin peşinde olduklarına ikna olan Mindelle ve Rousouli, bir senaryo yazmak için Los Angeles yemekli tiyatro gezisinden bir tanıdık olan 42 yaşındaki Blue ile bir araya geldi. (Müzik süpervizörü Nicholas Connell, 35, düzenlemeleri ve orkestrasyonu yaptı.)
Rousouli, bu ayın başlarında tiyatronun bodrum katındaki barda Mindelle, Blue ve Connell ile canlı bir sohbette “Kendimi hiçbir zaman bir yazar olarak düşünmedim,” dedi. “İnsanlar şimdi bana ‘Süreç nasıldı?’ diye soruyor. Ve sanki gözlerimi kapadım ve bir anda bir çekim oldu ve ben bu müzikalin tamamını yazacaktım.” İlk kitabı bir buçuk ayda yazdılar dedi.
2017’de Los Angeles’ta ve sonraki yıl New York’ta küçük mekanlarda devam eden gösterinin pop-up konserlerini vermeye başladılar. İlk performanslar, set veya kostüm içermeyen ve Mindelle’e göre ilk okumalarda “gerçekten kötü” bir Dion aksanıyla çıplak kemikli olaylardı. Ancak izleyiciler onları sevdi ve birçoğu ikinci veya üçüncü kez geri geldi.
Pandemik bir gecikmenin ardından, Haziran ayında İltica’da “Titanique”in ilk tam sahneli prodüksiyonunu açtılar. İlk ay biraz korkutucuydu, dedi Mavi, sıralar boştu. Ancak Temmuz ayına gelindiğinde, sosyal medya çılgınlığı sayesinde gösteriler tükeniyordu. Yakın zamanda Jack’in arkadaşı Luigi ve Kanadalı aktör Victor Garber’ın ikili rolünde son kez ortaya çıkan Frankie Grande’nin Ariana adında ünlü bir üvey kız kardeşinin olması yardımcı oldu. gösteriye bir not verdi katılımdan sonra.
Mindelle, “Sosyal medya ve ağızdan ağza sözler bizim için sadece bir çılgın ateşti” dedi.
Filmde gemi yapımcısı Thomas Andrews’u oynayan Garber ve Lloyd Webber de dahil olmak üzere ünlüler kısa süre sonra onu görmeye geldi.
Rousouli, Lloyd Webber’ı taklit eden bir İngiliz aksanıyla, “Bize baktı ve ‘Hepiniz delisiniz’ dedi,” dedi. “‘Harika, teşekkürler, bu biziz’ dedim.”
Prodüksiyonun kabadayı ruhu, Kasım ayında gösterinin artık daha zengin ses ve yaklaşık 100 ek koltukla övündüğü daha büyük Daryl Roth Theatre’a taşındığında bozulmadan kaldı.
Mindelle, “Bu samimiyet ve çekicilik duygumuzu kaybedeceğimizden korktum,” dedi. “Ama artık seyircilerin arasında dolaşıyoruz; Hâlâ insanlarla göz teması kurabiliyorum, hâlâ herkese dokunabiliyorum.”
13 kez giden müzikal tiyatro oyuncusu 29 yaşındaki Ty Hanes, itirazın bir kısmının iki performansın aynı olmaması olduğunu söyledi. Mindelle’in Rose ve Jack arasında her gece doğaçlama yaptığı beş dakikalık sahnede ne yapacağını görmekten heyecan duyuyor (favorilerinden bazıları: düşen bir ayak tırnağı hakkında biraz ve konserve domuz ürünü Spam hakkında bir riff).
“Her gece bir şeyleri değiştirirken çok eğlendiklerini söyleyebilirsin,” dedi.
Mindelle, “Bazen gerçekten işe yarıyor ve bazen çalışmıyor” dedi.
Rousouli, “Hayır, öyle,” dedi. “Her zaman iner.”
Rousouli, şov başladıktan sonra senaryonun değişmediği “Wicked” gibi bir Broadway müzikalinin aksine, pop kültürü anlarına ve TikTok trendlerine ayak uydurmak için şovu haftalık (bazen günlük) olarak değiştirdiklerini söyledi. Son zamanlarda, Patti LuPone’un kartondan kesilmiş bir şakası (“Burada bile olamazsın, bu bir sendika konseri!”) ve orijinal olarak HBO hicivinin 2. Sezon finalinde Jennifer Coolidge’in karakteri tarafından söylenen bir söz, kahkahalara neden oldu “Beyaz Lotus” ,” şimdi seslendiren Rose’un annesini oynayan Russell Daniels, gösterinin ortasında ayakta alkışlandı.
Rousouli, “İnsanlar her gece kendilerini özel bir şeyin parçası gibi hissediyor” dedi.
Mindelle, istemeden de olsa şovun popülaritesinin karşılığını veren bir yönünün, LGBTQ izleyicilerinin onu nasıl benimsediğini söyledi. Kendini Rousouli, Blue ve Connell ile birlikte queer olarak tanımlayan Mindelle, “Doğası gereği bu kadar queer bir şey yazacağımızı hiç düşünmemiştim” dedi. “DNA’mıza ve mizah anlayışımıza yerleşmiş durumda.”
Eşcinsel olan Bloomquist, gösterinin kişisel deneyimini yansıttığını söyledi. “Gösterinin ağzından çıkan her şey, ‘Aman Tanrım, arkadaşlarımla tam olarak böyle konuşuyorum’ gibi oluyor” dedi.
Geçen hafta dördüncü yenilemesini açıklayan ve performanslarının çoğunu satmaya devam eden müzikal 14 Mayıs’ta sona erecek, ancak Mindelle daha da uzun bir yolun ufukta olduğunu söyledi.
“Şovun şarkıya çok benzeme potansiyeline sahip olduğunu düşünüyorum” dedi. “Umarız devam eder ve devam eder.”
Ve sonra: Bekledikleri kadın geldi.
Titanic müzik parodi şovu Titanique’in yazarlarından ve yıldızlarından biri olan Marla Mindelle, “Celine Dion,” dedi ve siyah çöp torbalarından oluşan bir pelerini bir kenara atarak parıldayan altın bir elbiseyi ortaya çıkardı – Cadı’nın girişindeki elbiseye bir selam. Into the Woods” – ve büyük bir alkış dalgasıyla sahneye koşar.
Yeşil payetli dar elbiseler, siyah deri ceketler ve pembe gözlükler giymiş 270 kişilik bir kalabalık, Dion’un kataloğundan hitlerin yer aldığı 1997 yapımı gişe rekorları kıran filmin 25. yıl dönümü anısına özel bir performans için toplanmıştı. Haziran ayında Asylum NYC’nin Chelsea’deki 150 kişilik bodrum katındaki tiyatrosunda açıldığından beri gösteri, güçlü ağızdan ağza sözler ve tutkulu bir sosyal medya takibi sayesinde sürekli olarak tükendi.
“Titanique”in romantik erkek başrol oyuncusu Jack’i canlandıran ve aynı zamanda yönetmen olan Mindelle ve Tye Blue ile birlikte diziyi yaratan Constantine Rousouli, “Film ve Celine hâlâ zamanın ruhunu taşıyor,” dedi.
Şaşkın tonu, doğaçlama anları ve enerjik oyuncu kadrosuyla övülen dizi, bazıları 100 dakikalık programı bir düzineden fazla izlemiş olan bir “TiStaniques” hayran ordusu oluşturdu.
Broadway pazarlamasında çalışan ve gösteriyi beş kez izleyen 30 yaşındaki Ryan Bloomquist, “Neşe ve yürek dolu ve sadece aptalca bir eğlence” dedi.
batmaz Celine Dion
Kanadalı süperstar, “Because You Loved Me” ve “My Heart Will Go On” gibi şarkıları oktav atlamalı yorumuyla hayranlarını büyüledi.
- Nadir hastalıkların teşhisi: Celine Dion, sert kişi sendromu adı verilen ve onu planlanan 2023 turunun tarihlerini iptal etmeye ve yeniden planlamaya zorlayan nörolojik bir durumdan muzdarip olduğunu açıkladı.
- Quebec’in aşkı devam edecek: Dion’un duyurusunu karşılayan Quebec’teki olağanüstü taşkınlık, onun fandomunun ve ulusal kimlik hakkındaki fikirlerinin memleketinde nasıl geliştiğini gösterdi.
- Tam bir profesyonel: Pop divası, 2020’de Brooklyn’deki bir konserde muhteşem sesinde tamamen ustalaştı ve kalabalık, onun tadını çıkarmak için toplandı.
- Hayranlar tarafından beğenildi: Dion, sektördeki en sadık destekçilerden bazılarına güvenebilir. Karşılığında kendini tamamen onlara verir.
Bir başka Titanik hayranı olan Rousouli ve Mindelle, Los Angeles’ta akşam yemeği tiyatrosu ve pop parodi müzikalleri oynarken arkadaş olmuşlardı. Ve şimdi Rousouli’nin aklına bir fikir geldi: Dion’un şarkılarının yer aldığı bir Titanik parodi müzikali yapsalar ve Kanadalı şarkıcıyı şovda kendisi bir karakter yapsalar?
Tim Rice ve Andrew Lloyd Webber’in 1968 müzikali Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat’a atıfta bulunarak “Şovu ‘Joseph’ gibi anlatacak” diye düşündüğünü söyledi. (Aynı sohbet sırasında ilk sahnedeki çöp torbası girişi fikrinin canlandığını söyledi.)
Bir şeylerin peşinde olduklarına ikna olan Mindelle ve Rousouli, bir senaryo yazmak için Los Angeles yemekli tiyatro gezisinden bir tanıdık olan 42 yaşındaki Blue ile bir araya geldi. (Müzik süpervizörü Nicholas Connell, 35, düzenlemeleri ve orkestrasyonu yaptı.)
Rousouli, bu ayın başlarında tiyatronun bodrum katındaki barda Mindelle, Blue ve Connell ile canlı bir sohbette “Kendimi hiçbir zaman bir yazar olarak düşünmedim,” dedi. “İnsanlar şimdi bana ‘Süreç nasıldı?’ diye soruyor. Ve sanki gözlerimi kapadım ve bir anda bir çekim oldu ve ben bu müzikalin tamamını yazacaktım.” İlk kitabı bir buçuk ayda yazdılar dedi.
2017’de Los Angeles’ta ve sonraki yıl New York’ta küçük mekanlarda devam eden gösterinin pop-up konserlerini vermeye başladılar. İlk performanslar, set veya kostüm içermeyen ve Mindelle’e göre ilk okumalarda “gerçekten kötü” bir Dion aksanıyla çıplak kemikli olaylardı. Ancak izleyiciler onları sevdi ve birçoğu ikinci veya üçüncü kez geri geldi.
Pandemik bir gecikmenin ardından, Haziran ayında İltica’da “Titanique”in ilk tam sahneli prodüksiyonunu açtılar. İlk ay biraz korkutucuydu, dedi Mavi, sıralar boştu. Ancak Temmuz ayına gelindiğinde, sosyal medya çılgınlığı sayesinde gösteriler tükeniyordu. Yakın zamanda Jack’in arkadaşı Luigi ve Kanadalı aktör Victor Garber’ın ikili rolünde son kez ortaya çıkan Frankie Grande’nin Ariana adında ünlü bir üvey kız kardeşinin olması yardımcı oldu. gösteriye bir not verdi katılımdan sonra.
Mindelle, “Sosyal medya ve ağızdan ağza sözler bizim için sadece bir çılgın ateşti” dedi.
Filmde gemi yapımcısı Thomas Andrews’u oynayan Garber ve Lloyd Webber de dahil olmak üzere ünlüler kısa süre sonra onu görmeye geldi.
Rousouli, Lloyd Webber’ı taklit eden bir İngiliz aksanıyla, “Bize baktı ve ‘Hepiniz delisiniz’ dedi,” dedi. “‘Harika, teşekkürler, bu biziz’ dedim.”
Prodüksiyonun kabadayı ruhu, Kasım ayında gösterinin artık daha zengin ses ve yaklaşık 100 ek koltukla övündüğü daha büyük Daryl Roth Theatre’a taşındığında bozulmadan kaldı.
Mindelle, “Bu samimiyet ve çekicilik duygumuzu kaybedeceğimizden korktum,” dedi. “Ama artık seyircilerin arasında dolaşıyoruz; Hâlâ insanlarla göz teması kurabiliyorum, hâlâ herkese dokunabiliyorum.”
13 kez giden müzikal tiyatro oyuncusu 29 yaşındaki Ty Hanes, itirazın bir kısmının iki performansın aynı olmaması olduğunu söyledi. Mindelle’in Rose ve Jack arasında her gece doğaçlama yaptığı beş dakikalık sahnede ne yapacağını görmekten heyecan duyuyor (favorilerinden bazıları: düşen bir ayak tırnağı hakkında biraz ve konserve domuz ürünü Spam hakkında bir riff).
“Her gece bir şeyleri değiştirirken çok eğlendiklerini söyleyebilirsin,” dedi.
Mindelle, “Bazen gerçekten işe yarıyor ve bazen çalışmıyor” dedi.
Rousouli, “Hayır, öyle,” dedi. “Her zaman iner.”
Rousouli, şov başladıktan sonra senaryonun değişmediği “Wicked” gibi bir Broadway müzikalinin aksine, pop kültürü anlarına ve TikTok trendlerine ayak uydurmak için şovu haftalık (bazen günlük) olarak değiştirdiklerini söyledi. Son zamanlarda, Patti LuPone’un kartondan kesilmiş bir şakası (“Burada bile olamazsın, bu bir sendika konseri!”) ve orijinal olarak HBO hicivinin 2. Sezon finalinde Jennifer Coolidge’in karakteri tarafından söylenen bir söz, kahkahalara neden oldu “Beyaz Lotus” ,” şimdi seslendiren Rose’un annesini oynayan Russell Daniels, gösterinin ortasında ayakta alkışlandı.
Rousouli, “İnsanlar her gece kendilerini özel bir şeyin parçası gibi hissediyor” dedi.
Mindelle, istemeden de olsa şovun popülaritesinin karşılığını veren bir yönünün, LGBTQ izleyicilerinin onu nasıl benimsediğini söyledi. Kendini Rousouli, Blue ve Connell ile birlikte queer olarak tanımlayan Mindelle, “Doğası gereği bu kadar queer bir şey yazacağımızı hiç düşünmemiştim” dedi. “DNA’mıza ve mizah anlayışımıza yerleşmiş durumda.”
Eşcinsel olan Bloomquist, gösterinin kişisel deneyimini yansıttığını söyledi. “Gösterinin ağzından çıkan her şey, ‘Aman Tanrım, arkadaşlarımla tam olarak böyle konuşuyorum’ gibi oluyor” dedi.
Geçen hafta dördüncü yenilemesini açıklayan ve performanslarının çoğunu satmaya devam eden müzikal 14 Mayıs’ta sona erecek, ancak Mindelle daha da uzun bir yolun ufukta olduğunu söyledi.
“Şovun şarkıya çok benzeme potansiyeline sahip olduğunu düşünüyorum” dedi. “Umarız devam eder ve devam eder.”