«Asla çok geç değildir» bir söyleme biçimi mi, yoksa bir var olma biçimi mi? Ve beş yaşında öğrenilmesi gereken şeyleri elli yıl sonra öğrenmek hâlâ mümkün mü? Buna inanmayı seviyorum. Böylece Eylül ayının başında “Sicilya” ve “yüzme dersleri” aramaya başladım. Atmam gereken tatillerim vardı ve eksiklikler okyanusundaki belki de en sinir bozucu olanı doldurmaya çalışabilirdim. Cefalù’nun denizde bir yüzme okulu olan Kepha’ya sahip olduğu ortaya çıktı (İtalya’daki tek okul, Meridionenews’e yemin ediyor). Eski başkan Antonello Macaione’nin adını buldum ve ona yazdım. Çok nazikti, bana Covid sorunları nedeniyle bu yıl kurslara ara verildiğini anlattı. Ama bireysel dersler? “Doğrudan eğitmenle konuş” dedi bana. Ve ben böyle tanıştım Cosimo Rinaudo evet diye cevap veren, “bana yardım edebilir”.
Elli altı yaşında, göz kamaştırıcı bir şekle sahip, örsün babası gibi omuzlardan bahsedelim. inanılmaz, çocukluğundan beri her gün kilometrelerce yüzen ve bana göre solungaçları gelişmiş olabilecek siyah Adidas mayosuyla çok şık. Bir hafta boyunca her gün, günde bir saat, yat limanının Karayip sularında. En göze batan hatalarımı düzeltti. Yetişkinden yetişkine ve yaklaşık on yıl önceki başarısız girişimimin Romalı öğretmeninin küçük karikatür sesi olmadan. O, herhangi bir disiplin için hepimizin sahip olmak isteyeceği bir öğretmendir. On vuruştan yirmi vuruşa. Yirmiden kırka. Ve benzeri. Her zaman çok fakirim, ancak daha önce inanılmaz derecede fakirdim ve 3’ten 6’ya – gelişme göze çarpıyor. Mucize şu ki, eve giderken bile pes etmemek istememe neden oldu. Molalarda ben biraz soluklanırken o bana susuz hayatta belediyede çalıştığını söyledi. Pandeminin en karanlık günlerinde uygun koşum takımlarını kullanarak, yaşlılara ya da bakkala gitmeyi bile kumar sayacaklara eve ilaç ve bakkal götüren bir tür Bay Kurt. Kasabadaki herkes onu tanır ve sever. Ama neden denizde okul? “Çünkü yüzme havuzu yok. Öğrettiğim en yakın yer 20 kilometre uzakta». Yıllardır bir tane inşa etmek için mücadele ediyor. Kurtarma Fonu’nun amaçlarına giriyor mu bilmiyorum, belki de tam zamanıdır…
Kategorilenmemiş | Yorum yok “
Elli altı yaşında, göz kamaştırıcı bir şekle sahip, örsün babası gibi omuzlardan bahsedelim. inanılmaz, çocukluğundan beri her gün kilometrelerce yüzen ve bana göre solungaçları gelişmiş olabilecek siyah Adidas mayosuyla çok şık. Bir hafta boyunca her gün, günde bir saat, yat limanının Karayip sularında. En göze batan hatalarımı düzeltti. Yetişkinden yetişkine ve yaklaşık on yıl önceki başarısız girişimimin Romalı öğretmeninin küçük karikatür sesi olmadan. O, herhangi bir disiplin için hepimizin sahip olmak isteyeceği bir öğretmendir. On vuruştan yirmi vuruşa. Yirmiden kırka. Ve benzeri. Her zaman çok fakirim, ancak daha önce inanılmaz derecede fakirdim ve 3’ten 6’ya – gelişme göze çarpıyor. Mucize şu ki, eve giderken bile pes etmemek istememe neden oldu. Molalarda ben biraz soluklanırken o bana susuz hayatta belediyede çalıştığını söyledi. Pandeminin en karanlık günlerinde uygun koşum takımlarını kullanarak, yaşlılara ya da bakkala gitmeyi bile kumar sayacaklara eve ilaç ve bakkal götüren bir tür Bay Kurt. Kasabadaki herkes onu tanır ve sever. Ama neden denizde okul? “Çünkü yüzme havuzu yok. Öğrettiğim en yakın yer 20 kilometre uzakta». Yıllardır bir tane inşa etmek için mücadele ediyor. Kurtarma Fonu’nun amaçlarına giriyor mu bilmiyorum, belki de tam zamanıdır…
Kategorilenmemiş | Yorum yok “