Amerika’nın Başlangıç Evlerine İhtiyacı Varsa, Neden Mükemmel İyiler Yıkılıyor?
Oswego Gölü’nün First Addition mahallesi, Oswego, Ore., çok sayıda garip komşuya sahiptir: farklı dönemlerden, kökten farklı ölçeklerde inşa edilmiş yan yana evler, çok farklı satın alma gücüne sahip hanelere ev sahipliği yapar.
Aslen çelik işçileri için “gösterişsiz” evlerden inşa edilmiş Portland banliyösünde dolaşın (ya da eğlence fikriniz buysa Google Street View’u gezin) ve şöyle sahneler görürsünüz:
Portland’ın dışındaki Oswego Gölü’nün First Addition semtinde çok farklı iki çağdan kalma evler. Kredi… Google Sokak Görünümü
Ya da belki bu görsel uyumsuzluğu yaşadığınız yere daha yakın tanırsınız. Plymouth’un Minneapolis banliyösünde bir sokak:
Plymouth, Min. Kredi… Google Sokak Görünümü
Ve bir tanesi Raleigh, NC’nin Five Points semtinde:
Raleigh, Kuzey Carolina Kredi… Google Sokak Görünümü
Tek bir karede, bu sahnelerin her biri geçen hafta The Upshot’ta yazdığımız daha geniş bir eğilime uyuyor: Başlangıç evleri Amerikan konut piyasasından kayboluyor. Bu, bazı küçük evlerin yerini daha büyük evlerin alması, diğerlerinin ilk kez alıcılar için çok pahalı hale gelmesi ve ev inşa edenlerin yeni giriş seviyesi konutlar inşa etmeyi bırakmasıyla oldu.
Ama bu karelerde tam olarak neler olup bittiği üzerinde biraz daha duralım. Konut piyasasının altında yatan ekonomi hakkında düşünmek için fazla zaman harcamasanız bile, burada ilginç bir şeylerin olduğu açık.
Austin Kredi… Google Sokak Görünümü
Bu yerlerin her birinde (sonuncusu Austin’dir), mütevazi giriş seviyesi konutların yerini zamanla, ilk kez ev satın alanların çoğunun ulaşamayacağı çok daha büyük ve daha pahalı evler almıştır. Komşular bazen “McMansions” gibi yeni eklemelere küçümserler (ancak McMansion mimarisindeki bölgesel farklılıklara dikkat edin). Okurlardan ve sakinlerden sık sık, onları inşa eden müteahhitlerin “mükemmel iyi evleri” yıkmasının bir utanç olduğunu duyuyorum.
Peki bu neden oluyor? Ulusal uygun fiyatlı konut krizi sırasında daha uygun fiyatlı konut sağlayan mükemmel yaşanabilir küçük evler neden yıkılıyor?
Tüm bu sahneler, iyi işlerin ve yükselen ev fiyatlarının olduğu metro bölgelerinde nispeten arzu edilen yerlerde. Bu yerlerde, arazinin değeri önemli ölçüde arttı. Bu, daha önce 10.000 dolar değerindeki toprakta oturan iki yatak odalı küçük bir evin şimdi 200.000 dolar değerindeki toprakta oturduğu anlamına gelebilir. İki yatak odalı küçük bir başlangıç evi için pazardaki çoğu aile şimdi bunu karşılayamaz. Ve aynı küçük evi satın alan bir müteahhit, bu pahalı arazinin maliyetini geri kazanmak için çok, çok daha pahalı bir evle değiştirmek zorunda kalacak.
AEI Konut Merkezi müdürü Ed Pinto’ya göre, tarihsel olarak arazi, yeni bir evin toplam satış fiyatının yaklaşık yüzde 20’sine mal oldu. (Bay Pinto’nun eğlence fikri 1920’lerden kalma ev değerlendirme kitaplarına bakmaktır.) Bugün bu, 200.000 dolarlık bir arsanın bir milyon dolara satılan yeni bir evi garanti edebileceği anlamına geliyor.
Şimdi, bir ev inşaatçısının o arazinin maliyetini telafi etmesinin başka yolları da var. İki adet 600.000$’lık dubleks ünite veya her dairenin 350.000$’a satıldığı bir fourplex inşa edebilir. Aslında, ev inşaatçısı, büyük bir büyük evi satmak yerine, araziyi bu şekilde kullanarak daha fazla kar elde edebilir.
Ancak Amerika’daki çoğu topluluk bunun olmasını engelliyor. İmar kuralları, tek aileli bir mahallede küçük bir tek aile evinin ancak başka bir tek aile evi ile değiştirilebileceğini söylüyor. Yani McMansion’ları alıyoruz. Ve blokta kalan son mütevazı evde yaşayan emekli mavi yakalı işçi, çok daha zengin komşular kazanıyor.
100 yıllık küçük evlerin daha büyük, modern evlerle değiştirilmesinin doğası gereği kötü olan hiçbir şey yoktur (aslında, birçok plancı, tarihçi ve ekonomist burada şunu söylerdi). dır-dir toplulukların sonsuza dek tamamen aynı kalması gerektiğinde ısrar etmekle ilgili kötü bir şey). Zevkler değişir. Tüketici talepleri ve demografi değişiyor. Amerikalılar, ortalama olarak, zaman içinde daha zengin hale geldiler ve üç nesil önce tipik bir ailenin yapabileceğinden daha fazla konut almaya muktedir oldular.
Ancak gerçek şu ki, çoğu topluluk, pahalı araziler üzerinde bir başlangıç evinin tek geçerli ikamesinin çok daha büyük ve daha pahalı olan yeni bir ev olmasını etkili bir şekilde sağlıyor. Bu duruş, uygun fiyatlı konut krizine katkıda bulunuyor. Bununla mücadele eden topluluklar, zaman içinde konut piyasasının giriş seviyesi sonunu yeniden inşa etmek istiyorlarsa, bu neredeyse kesinlikle daha çok dubleks veya apartman dairesi gibi görünen yeni nesil başlangıç evlerine veya alt bölümlere ayrılmış arsalardaki küçük evlere izin verilmesini gerektirecektir.
Bununla ilgili hikayemizi buradan okuyabilirsiniz. Veya mahallenizde meydana gelen garip şeylerin Google Sokak Görünümü bağlantılarını [email protected] adresine gönderebilirsiniz. Ve şimdi tüm komşularınızın sizi cüceleştirdiği bir sokaktaki küçük bir evin kalan son sakiniyseniz, kesinlikleEmily’ye e-posta gönder.
Alıntıdır
Oswego Gölü’nün First Addition mahallesi, Oswego, Ore., çok sayıda garip komşuya sahiptir: farklı dönemlerden, kökten farklı ölçeklerde inşa edilmiş yan yana evler, çok farklı satın alma gücüne sahip hanelere ev sahipliği yapar.
Aslen çelik işçileri için “gösterişsiz” evlerden inşa edilmiş Portland banliyösünde dolaşın (ya da eğlence fikriniz buysa Google Street View’u gezin) ve şöyle sahneler görürsünüz:
Portland’ın dışındaki Oswego Gölü’nün First Addition semtinde çok farklı iki çağdan kalma evler. Kredi… Google Sokak Görünümü
Ya da belki bu görsel uyumsuzluğu yaşadığınız yere daha yakın tanırsınız. Plymouth’un Minneapolis banliyösünde bir sokak:
Plymouth, Min. Kredi… Google Sokak Görünümü
Ve bir tanesi Raleigh, NC’nin Five Points semtinde:
Raleigh, Kuzey Carolina Kredi… Google Sokak Görünümü
Tek bir karede, bu sahnelerin her biri geçen hafta The Upshot’ta yazdığımız daha geniş bir eğilime uyuyor: Başlangıç evleri Amerikan konut piyasasından kayboluyor. Bu, bazı küçük evlerin yerini daha büyük evlerin alması, diğerlerinin ilk kez alıcılar için çok pahalı hale gelmesi ve ev inşa edenlerin yeni giriş seviyesi konutlar inşa etmeyi bırakmasıyla oldu.
Ama bu karelerde tam olarak neler olup bittiği üzerinde biraz daha duralım. Konut piyasasının altında yatan ekonomi hakkında düşünmek için fazla zaman harcamasanız bile, burada ilginç bir şeylerin olduğu açık.
Austin Kredi… Google Sokak Görünümü
Bu yerlerin her birinde (sonuncusu Austin’dir), mütevazi giriş seviyesi konutların yerini zamanla, ilk kez ev satın alanların çoğunun ulaşamayacağı çok daha büyük ve daha pahalı evler almıştır. Komşular bazen “McMansions” gibi yeni eklemelere küçümserler (ancak McMansion mimarisindeki bölgesel farklılıklara dikkat edin). Okurlardan ve sakinlerden sık sık, onları inşa eden müteahhitlerin “mükemmel iyi evleri” yıkmasının bir utanç olduğunu duyuyorum.
Peki bu neden oluyor? Ulusal uygun fiyatlı konut krizi sırasında daha uygun fiyatlı konut sağlayan mükemmel yaşanabilir küçük evler neden yıkılıyor?
Tüm bu sahneler, iyi işlerin ve yükselen ev fiyatlarının olduğu metro bölgelerinde nispeten arzu edilen yerlerde. Bu yerlerde, arazinin değeri önemli ölçüde arttı. Bu, daha önce 10.000 dolar değerindeki toprakta oturan iki yatak odalı küçük bir evin şimdi 200.000 dolar değerindeki toprakta oturduğu anlamına gelebilir. İki yatak odalı küçük bir başlangıç evi için pazardaki çoğu aile şimdi bunu karşılayamaz. Ve aynı küçük evi satın alan bir müteahhit, bu pahalı arazinin maliyetini geri kazanmak için çok, çok daha pahalı bir evle değiştirmek zorunda kalacak.
AEI Konut Merkezi müdürü Ed Pinto’ya göre, tarihsel olarak arazi, yeni bir evin toplam satış fiyatının yaklaşık yüzde 20’sine mal oldu. (Bay Pinto’nun eğlence fikri 1920’lerden kalma ev değerlendirme kitaplarına bakmaktır.) Bugün bu, 200.000 dolarlık bir arsanın bir milyon dolara satılan yeni bir evi garanti edebileceği anlamına geliyor.
Şimdi, bir ev inşaatçısının o arazinin maliyetini telafi etmesinin başka yolları da var. İki adet 600.000$’lık dubleks ünite veya her dairenin 350.000$’a satıldığı bir fourplex inşa edebilir. Aslında, ev inşaatçısı, büyük bir büyük evi satmak yerine, araziyi bu şekilde kullanarak daha fazla kar elde edebilir.
Ancak Amerika’daki çoğu topluluk bunun olmasını engelliyor. İmar kuralları, tek aileli bir mahallede küçük bir tek aile evinin ancak başka bir tek aile evi ile değiştirilebileceğini söylüyor. Yani McMansion’ları alıyoruz. Ve blokta kalan son mütevazı evde yaşayan emekli mavi yakalı işçi, çok daha zengin komşular kazanıyor.
100 yıllık küçük evlerin daha büyük, modern evlerle değiştirilmesinin doğası gereği kötü olan hiçbir şey yoktur (aslında, birçok plancı, tarihçi ve ekonomist burada şunu söylerdi). dır-dir toplulukların sonsuza dek tamamen aynı kalması gerektiğinde ısrar etmekle ilgili kötü bir şey). Zevkler değişir. Tüketici talepleri ve demografi değişiyor. Amerikalılar, ortalama olarak, zaman içinde daha zengin hale geldiler ve üç nesil önce tipik bir ailenin yapabileceğinden daha fazla konut almaya muktedir oldular.
Ancak gerçek şu ki, çoğu topluluk, pahalı araziler üzerinde bir başlangıç evinin tek geçerli ikamesinin çok daha büyük ve daha pahalı olan yeni bir ev olmasını etkili bir şekilde sağlıyor. Bu duruş, uygun fiyatlı konut krizine katkıda bulunuyor. Bununla mücadele eden topluluklar, zaman içinde konut piyasasının giriş seviyesi sonunu yeniden inşa etmek istiyorlarsa, bu neredeyse kesinlikle daha çok dubleks veya apartman dairesi gibi görünen yeni nesil başlangıç evlerine veya alt bölümlere ayrılmış arsalardaki küçük evlere izin verilmesini gerektirecektir.
Bununla ilgili hikayemizi buradan okuyabilirsiniz. Veya mahallenizde meydana gelen garip şeylerin Google Sokak Görünümü bağlantılarını [email protected] adresine gönderebilirsiniz. Ve şimdi tüm komşularınızın sizi cüceleştirdiği bir sokaktaki küçük bir evin kalan son sakiniyseniz, kesinlikleEmily’ye e-posta gönder.
Alıntıdır