Ahmaya Knoelle Higginson daha doğmadan sahneye çıktı. Gospel müzikali Mama I Want to Sing!’in ortak yazarı annesi Vy Higginsen, 1983’te bir vaizin pop sansasyonu haline gelen kızı hakkındaki şovda göründüğünde Higginson’a hamileydi. Higginson yürümeye başlayan çocukken, müzikalin uluslararası turları sırasında sahne arkasında paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak paytak pay sırta pay sırta, payet kulis,,,, payda çıktı, payda pay çıkar),, çıktın, paytak paytak çıkar)” çıktı, kulis) üzerinde, kuliste yürüdü ve 10 yaşında, o, Madison Square Garden’da performanslar için 10 yaşında ve 10 yaşında, Madison Square Garden’daki performanslar için. Bir genç olarak, Doris Winter’ın başrolüne girdi.
Higginson, “Çevremin bir ürünü oldum” dedi. “Anne karnından gelen müziği işitsem de duymasam da.”
Şimdi, 39 yaşındaki Higginson, yaklaşık üç haftalık bir çalışmayla 40. yılını kutlayan Mama, I Want to Sing!’in yeniden canlandırmasını yönetiyor. Siyah Tarih Ayı’na da denk gelen performanslar, 1983 müzikalinin 80’lerde yıllarca sergilendiği eski Heckscher Tiyatrosu olan El Museo’nun El Teatro’sunda 12 Mart’a kadar sürecek.
Eşi Ken Wydro ile birlikte prodüksiyonu yaratan Higginsen, kızının yönetmen olarak dizinin mirasını devam ettireceğini tahmin edemediğini söyledi. Ancak bunu yapması şaşırtıcı değil: Kızı “her yinelemeyi, her şarkıcıyı, her yıldızı gördü” dedi ve ekledi, “Bu aşamada şovu ondan daha iyi kim yönetebilir?”
Higginson, Higginsen’in siyahi müziği ücretsiz eğitim programları aracılığıyla korumak ve tanıtmak için kurduğu bir kuruluş olan Harlem’deki Mama Sanat Vakfı ile yakın zamanda yaptığı bir röportajda gösterinin evrimini tartışırken annesine yaslandı.
“Anne şarkı söylemek istiyorum!” bir aile meselesidir. Hikaye, Higginsen’in Harlem’deki babasının kilisesinde koro kızı olan ve daha sonra bir ruh şarkıcısı olan ve en çok 1960’ların liste hiti “Just One Look” ile tanınan ablası Doris Troy’dan esinlenmiştir. (Troy, 2004’te amfizemden ölmeden önce 1984’ten 1998’e kadar müzikalde annesinin rolünü oynadı.) Müzikalin ayrıca derin Harlem kökleri var, kurgusal bir Doris sesini Mount Calvary Kilisesi’nde buluyor ve Apollo tiyatro oynuyor.
Bu bahar NYC tiyatrosu, müziği ve dansı hakkında daha fazla bilgi
“Anne, şarkı söyleyeceğim!”‘in başarısı, İsviçre, Almanya, İtalya, Japonya ve Londra’da duraklarla ulusal ve uluslararası turnelere yol açtı. Ardından, Doris Winter’ın evliliği ve ilk çocuğu hakkında 1990 yapımı devam filmi ve Doris’in uluslararası turnesini ve genç kızının şarkı söyleme tutkusunu izleyen 1996 yapımı Born to Sing: Mama III geldi.
Higginsen, baştan beri dizinin mirasını düşündüğünü söyledi. Sahneden yönetmen koltuğuna yükselen kızından başlayarak gelecek neslin gospel, caz ve R&B müziğinin elçileri olmasını istedi.
Higginsen, “Müziğe gerçekten saygı göstermek, bizden önceki sanatçılara saygı göstermek ve insanların Afro-Amerikan müziğinin Amerikan müzikaline yaptığı katkıyı fark etmesini sağlamak için bu hikayenin özgün bir şekilde anlatılması zorunludur” dedi. manzara.”
Mevcut yapımda Rev. Winter’ı oynayan Rahip Richard Hartley, gösteriye ilk olarak 1987’de müzikalin kilise korosunun bir üyesi olarak katıldı ve daha sonra anlatıcı ve şamatacı koro yönetmeni de dahil olmak üzere başka roller üstlendi.
“Burası bir Amerikan kurumu,” dedi Hartley, “ve bunun bir parçası olmak – ve bu Siyah Tarih Ayı – çok tatmin edici.”
Higginson, dizinin son bölümü için bir sonraki Doris’i seçmek üzere geçen yıl ülke çapında bir arama başlattı, ancak başarısız oldu. Seçmelere gelen insanların prova edildiğini ve önceki yapımların sahip olduğu savunmasızlığı ve özgünlüğü özlediğini söyledi. (Gösterinin sahnede sergilenecek son versiyonu, 2013 yapımı Mom, I Want to Sing: The Next Generation in Japan idi.)
Ardından Kasım ayında, Fiorello H. LaGuardia Müzik ve Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi’nde öğretmenlik yapan bir meslektaşına danıştıktan sonra, bir Salı günü okulu ziyaret etti ve koridorda 20 öğrenciyle konuştu.
Higginson, “İnsanlar beklenmeyeni beklediklerini söylüyor” dedi. “Onlara bakarak anlayabilirdim, ama istediğimiz buydu.”
16 yaşındaki genç ve vokal bölümü Faith Cochrane, Higginson geldiğinde öğle yemeği yediğini söyledi. Gergin olduğunu ve seçmeler şarkısı “Amazing Grace”in tüm notalarını çalmadığını söyledi. Ancak Higginson, potansiyelinden etkilendi ve Cochrane’den prodüksiyona katılması istendi. O şimdi, aralarında Elise Silva ve Asa Sulton’un da bulunduğu, sırayla genç yıldız adayını oynayan üç genç oyuncudan biri.
Cochrane, “Gerçekten üzerinde çalışmam gereken bir şey, rahatlık alanımdan çıkmaktı” dedi. “Ama bunu yaptığımda, diğer herkesin tepkisi gerçekten iyiydi ve kendimi daha iyi hissettim.”
Geçen hafta Harlem’de yapılan provalar sırasında Higginson, Sing Harlem korosuna liderlik etti ve onlara dik durmaları, ritimle şaka yapmaları ve keskin kesikli notalar basmaları talimatını verdi. Sahneler arasında, Doris’i oynayan üç genç kıkırdadı ve dans etti, omuzlarını silkti ve ayaklarını yere vurdu. Ve çeşitli sanatçılar soloları söylerken, koro üyeleri de aynı fikirde olarak alkışladı ve yelpazelendi. Higginson, Higginson ve annesinin odada Troy’un ruhunu hissedebildiğini ve gospel müzikalini hayata döndürdüğü için minnettar olduğunu söyledi.
“Uzun zamandır spot ışıklarının altındayım,” diye ekledi. “Harika olan, çiçeğin büyüdüğünü görmek.”
Higginson, “Çevremin bir ürünü oldum” dedi. “Anne karnından gelen müziği işitsem de duymasam da.”
Şimdi, 39 yaşındaki Higginson, yaklaşık üç haftalık bir çalışmayla 40. yılını kutlayan Mama, I Want to Sing!’in yeniden canlandırmasını yönetiyor. Siyah Tarih Ayı’na da denk gelen performanslar, 1983 müzikalinin 80’lerde yıllarca sergilendiği eski Heckscher Tiyatrosu olan El Museo’nun El Teatro’sunda 12 Mart’a kadar sürecek.
Eşi Ken Wydro ile birlikte prodüksiyonu yaratan Higginsen, kızının yönetmen olarak dizinin mirasını devam ettireceğini tahmin edemediğini söyledi. Ancak bunu yapması şaşırtıcı değil: Kızı “her yinelemeyi, her şarkıcıyı, her yıldızı gördü” dedi ve ekledi, “Bu aşamada şovu ondan daha iyi kim yönetebilir?”
Higginson, Higginsen’in siyahi müziği ücretsiz eğitim programları aracılığıyla korumak ve tanıtmak için kurduğu bir kuruluş olan Harlem’deki Mama Sanat Vakfı ile yakın zamanda yaptığı bir röportajda gösterinin evrimini tartışırken annesine yaslandı.
“Anne şarkı söylemek istiyorum!” bir aile meselesidir. Hikaye, Higginsen’in Harlem’deki babasının kilisesinde koro kızı olan ve daha sonra bir ruh şarkıcısı olan ve en çok 1960’ların liste hiti “Just One Look” ile tanınan ablası Doris Troy’dan esinlenmiştir. (Troy, 2004’te amfizemden ölmeden önce 1984’ten 1998’e kadar müzikalde annesinin rolünü oynadı.) Müzikalin ayrıca derin Harlem kökleri var, kurgusal bir Doris sesini Mount Calvary Kilisesi’nde buluyor ve Apollo tiyatro oynuyor.
Bu bahar NYC tiyatrosu, müziği ve dansı hakkında daha fazla bilgi
- Müzikal Canlanma: Müzikallerdeki en kötü karakterler neden en iyi melodileri alır? Eleştirmenimiz, canlanmaların başlamasıyla birlikte, hem gerçek hem de efsanevi dünya liderlerinin hak etmeyebilecekleri bir imaj değişikliğine gittiklerini yazıyor.
- Fosse dansçıları: Bob Fosse’nin 1978 müzikalinin yeniden canlandırması olan Dancin’ filminin heyecanı, yerinde, dansçılarıdır. Hepsi müdür. İkisi aynı değil, biraz bile değil. Ve Fosse böyle istedi.
- Gustav Dudamel: New York Filarmoni Orkestrasının yeni müzik direktörü, Mayıs ayında Mahler’in Dokuzuncu Senfonisini yönetecek. Şehirdeki en sıcak biletlerden biri olacak.
“Anne, şarkı söyleyeceğim!”‘in başarısı, İsviçre, Almanya, İtalya, Japonya ve Londra’da duraklarla ulusal ve uluslararası turnelere yol açtı. Ardından, Doris Winter’ın evliliği ve ilk çocuğu hakkında 1990 yapımı devam filmi ve Doris’in uluslararası turnesini ve genç kızının şarkı söyleme tutkusunu izleyen 1996 yapımı Born to Sing: Mama III geldi.
Higginsen, baştan beri dizinin mirasını düşündüğünü söyledi. Sahneden yönetmen koltuğuna yükselen kızından başlayarak gelecek neslin gospel, caz ve R&B müziğinin elçileri olmasını istedi.
Higginsen, “Müziğe gerçekten saygı göstermek, bizden önceki sanatçılara saygı göstermek ve insanların Afro-Amerikan müziğinin Amerikan müzikaline yaptığı katkıyı fark etmesini sağlamak için bu hikayenin özgün bir şekilde anlatılması zorunludur” dedi. manzara.”
Mevcut yapımda Rev. Winter’ı oynayan Rahip Richard Hartley, gösteriye ilk olarak 1987’de müzikalin kilise korosunun bir üyesi olarak katıldı ve daha sonra anlatıcı ve şamatacı koro yönetmeni de dahil olmak üzere başka roller üstlendi.
“Burası bir Amerikan kurumu,” dedi Hartley, “ve bunun bir parçası olmak – ve bu Siyah Tarih Ayı – çok tatmin edici.”
Higginson, dizinin son bölümü için bir sonraki Doris’i seçmek üzere geçen yıl ülke çapında bir arama başlattı, ancak başarısız oldu. Seçmelere gelen insanların prova edildiğini ve önceki yapımların sahip olduğu savunmasızlığı ve özgünlüğü özlediğini söyledi. (Gösterinin sahnede sergilenecek son versiyonu, 2013 yapımı Mom, I Want to Sing: The Next Generation in Japan idi.)
Ardından Kasım ayında, Fiorello H. LaGuardia Müzik ve Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi’nde öğretmenlik yapan bir meslektaşına danıştıktan sonra, bir Salı günü okulu ziyaret etti ve koridorda 20 öğrenciyle konuştu.
Higginson, “İnsanlar beklenmeyeni beklediklerini söylüyor” dedi. “Onlara bakarak anlayabilirdim, ama istediğimiz buydu.”
16 yaşındaki genç ve vokal bölümü Faith Cochrane, Higginson geldiğinde öğle yemeği yediğini söyledi. Gergin olduğunu ve seçmeler şarkısı “Amazing Grace”in tüm notalarını çalmadığını söyledi. Ancak Higginson, potansiyelinden etkilendi ve Cochrane’den prodüksiyona katılması istendi. O şimdi, aralarında Elise Silva ve Asa Sulton’un da bulunduğu, sırayla genç yıldız adayını oynayan üç genç oyuncudan biri.
Cochrane, “Gerçekten üzerinde çalışmam gereken bir şey, rahatlık alanımdan çıkmaktı” dedi. “Ama bunu yaptığımda, diğer herkesin tepkisi gerçekten iyiydi ve kendimi daha iyi hissettim.”
Geçen hafta Harlem’de yapılan provalar sırasında Higginson, Sing Harlem korosuna liderlik etti ve onlara dik durmaları, ritimle şaka yapmaları ve keskin kesikli notalar basmaları talimatını verdi. Sahneler arasında, Doris’i oynayan üç genç kıkırdadı ve dans etti, omuzlarını silkti ve ayaklarını yere vurdu. Ve çeşitli sanatçılar soloları söylerken, koro üyeleri de aynı fikirde olarak alkışladı ve yelpazelendi. Higginson, Higginson ve annesinin odada Troy’un ruhunu hissedebildiğini ve gospel müzikalini hayata döndürdüğü için minnettar olduğunu söyledi.
“Uzun zamandır spot ışıklarının altındayım,” diye ekledi. “Harika olan, çiçeğin büyüdüğünü görmek.”