Maren Ade’in Oscar adayı 2016 Alman filmi ‘Toni Erdmann’da dağınık şakacı ve sevgi dolu baba olarak uluslararası üne kavuşan Avusturyalı önemli tiyatro oyuncusu Peter Simonischek, 29 Mayıs’ta Viyana’daki evinde öldü. 76 yaşındaydı.
Eşi Brigitte Karner, sebebinin akciğer kanseri olduğunu söyledi.
Bay Simonischek, dünyanın en eski ve en büyük topluluk tiyatrolarından biri olan ve Burg olarak da bilinen saygıdeğer Viyana kurumu Burgtheater’ın bir üyesiydi.
Viyana’da yaşayan ve Bay Simonischek’in 2021 oyunu Komplizen at the Burg için rol aldığı Avustralyalı yönetmen Simon Stone, “Avusturya’nın son büyük yıldızlarından biriydi” dedi. Bay Simonischek’in, çoğu film yıldızından daha büyük bir ünlü olduğu Viyana sokaklarında taksi şoförleri ve yoldan geçenler tarafından tanınan popüler bir sosyete olduğunu söyledi.
Onu fark etmek kesinlikle kolaydı: fiziksel gücünü harika etkiler için kullanan, dağınık saçlı bir adamın yakışıklı ayısı.
Haberler için Alman tiyatrosu hakkında haber yapan AJ Goldmann, bedeninin “performanslarına muazzam bir ihtişam kattığını” söyledi, “bu trajik olabilir veya onlara Falstaffian bir saçmalık ödünç verebilir.”
Ines adlı işkolik bir yönetim danışmanının (Sandra Hüller’in ağırbaşlı bir mizahla canlandırdığı) hikayesi “Toni Erdmann” komedisinde, Ines’in aşağılayıcı babası, emekli bir müzik öğretmeni Bay Simonischek Winifried, Ines’in ruhunu almak için yola çıkar. – patronunun çapkın, hantal bir yönetim danışmanı olan Toni Erdmann kılığına girerek mesleğini mahvetmek ve değer verdiği her şeyi alt üst etmek.
Ade Hanım’ın yazıp yönettiği film, Cannes ve New York Film Festivali’nde büyük beğeni topladı ve 2016’da En İyi Yabancı Film dalında Oscar’a aday gösterildi (İran’ın The Salesman’ına yenildi). Haber’tan AO Scott, bunu “utancın radikal gücü üzerine bir çalışma” olarak nitelendirdi ve Bay Simonischek’in karakterini “şakşakçı bir süper kahraman” olarak tanımladı.
Bay Stone, Bay Simonischek için “Bazen bir palyaçodur” dedi. “Ve bazen bir otorite figürü ya da zarif bir başrol oyuncusu. Kendini tamamen alçaltmaya hazırdı. Güzelliğini ve heybetli fizikselliğini, karakterlerinin her birinin ihtiyaç duyduğu her türlü iğrençliği veya olağanüstülüğü resmetmek için bir tür tuval olarak kullandı.
Bay Stone’un “suç ortakları” olarak tam olarak doğru bir şekilde tercüme edilemeyeceğini düşündüğü “Komplizen” adlı oyununda Bay Simonischek, dünya kendisine ve onun gibilere karşı dönerken bir hesaplaşmayla karşı karşıya kalan bir sanayiciyi canlandırdı.
Bay Stone’un senaryolarını provalar sırasında yazması, oyuncuları materyal konusunda taze olmaya teşvik etmek ve doğaçlamaya yer bırakmak için bir süreçtir. Bunun yorucu bir süreç olduğunu söyledi ve Bay Simonischek, pratikle mücadele eden genç oyuncuları neşelendirerek bu süreçte başarılı oldu. Ayrıca prodüksiyon, provaları daha da yorucu hale getiren dönüşümlü bir sahne gerektiriyordu.
Bay Stone, “Peter bir kez köşenize geldiğinde, her şeyi başarabilirsiniz,” dedi. “Onun zekası bulaşıcıydı; Günlük olarak oyuncularla paylaştı. Bu, kariyerinin başından beri sahip olduğu bir nitelik – kendisi daha az parlak olmadan diğer oyuncuları parlak yapıyor.”
Peter Simonischek, 6 Ağustos 1946’da Avusturya’nın Graz kentinde doğdu. Simonischek, geçen yıl bir görüşmeciye, annesinin ev hanımı ve babasının diş hekimi olduğunu ve oğlunun tıp okuyacağını umduğunu söyledi. Ama gençken bir “Hamlet” performansı gördükten sonra, “Kayboldum” dedi.
Graz’daki Müzik ve Sahne Sanatları Akademisi’ne katıldı ve İsviçre ve Almanya’da oyuncu olarak iş buldu. 1979’da yenilikçi bir topluluk tiyatrosu olan Berlin Schaubühne’ye taşındı ve burada bir yıldız oldu. 2000 yılında Bur’a katıldı.
En son film rolleri arasında En İyi Erkek Oyuncu dalında Avrupa Film Ödülü aldığı Toni Erdmann, 2018 yapımı bir Slovak filmi olan Der Dolmetscher ve ülkenin Afrika’daki sömürge dönemi vahşetini konu alan bir Alman filmi olan Maß der Mann; Şubat ayında çıktı.
Aktris olan eşine ek olarak Simonischek, arkasında Max, Kaspar ve Benedikt adında üç oğlu ve iki torunu bıraktı. Charlotte Schwab ile ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı.
Bay Simonischek, ölümünden kısa bir süre önce, Berlin’deki Rönesans Tiyatrosu’nda, Burg’daki oldukça popüler bir performansın ardından Ayad Akhtar’ın The Who and the What yapımında Pakistan-Amerikan bir ailenin reisi rolünü oynadı. 2018 yılında açıldı. (Rönesans, Bay Simonischek birkaç hafta önce hastalanınca gösteriyi durdurdu.)
Oyun, dindar ve karizmatik bir Müslüman adamın kızı Hz.
2013 Pulitzer Drama Ödülü’nü kazanan ve eleştirmenlerce beğenilen 2020 romanı Homeland Elegies’in yazarı olan Akhtar Bey, bu yapımın tüm oyunları arasında en uzun soluklu ve en popüleri olduğunu söyledi. Ve 2014’teki Amerikan performansının aksine, Burg’un topluluğunun kültürel ve etnik yapısını yansıtan tamamen beyaz bir oyuncu kadrosuyla oynandı. 2018’de The Times’tan Bay Goldmann’a söylediği gibi, geçmiş yıllarda onu düşündürmüş olabilecek bir senaryo. Ama Bay Simonischek ve rol arkadaşları onu ikna etmişti.
Bay Akhtar bir telefon görüşmesinde “Dikkat çekici olan bu garip simyaydı,” dedi, “çünkü Simonischek o zamanlar Avusturya tiyatrosunun patriğiydi, Avusturyalı izleyiciler için bir baba figürüydü ve bu muhafazakar Müslüman babayı oynuyordu.”
“Açılış gecesinde, sabırlı olmasıyla ünlü Viyanalı seyirci gözyaşlarına boğuldu,” diye devam etti. Sahnede perde düşerken ağlayan Bay Akhtar, “Belki benim kadar değil,” dedi, “ama çok da uzakta değil. Kariyerimin en önemli noktalarından biriydi.”
Bay Simonischek öldüğünde, Bay Akhtar onun için bir oyun yazma sürecindeydi. Bay Simonischek “duygusal, hassas ve büyüleyici – kalbi ve cömertliği yeteneği kadar büyük olan bir aktör.”
Eşi Brigitte Karner, sebebinin akciğer kanseri olduğunu söyledi.
Bay Simonischek, dünyanın en eski ve en büyük topluluk tiyatrolarından biri olan ve Burg olarak da bilinen saygıdeğer Viyana kurumu Burgtheater’ın bir üyesiydi.
Viyana’da yaşayan ve Bay Simonischek’in 2021 oyunu Komplizen at the Burg için rol aldığı Avustralyalı yönetmen Simon Stone, “Avusturya’nın son büyük yıldızlarından biriydi” dedi. Bay Simonischek’in, çoğu film yıldızından daha büyük bir ünlü olduğu Viyana sokaklarında taksi şoförleri ve yoldan geçenler tarafından tanınan popüler bir sosyete olduğunu söyledi.
Onu fark etmek kesinlikle kolaydı: fiziksel gücünü harika etkiler için kullanan, dağınık saçlı bir adamın yakışıklı ayısı.
Haberler için Alman tiyatrosu hakkında haber yapan AJ Goldmann, bedeninin “performanslarına muazzam bir ihtişam kattığını” söyledi, “bu trajik olabilir veya onlara Falstaffian bir saçmalık ödünç verebilir.”
Ines adlı işkolik bir yönetim danışmanının (Sandra Hüller’in ağırbaşlı bir mizahla canlandırdığı) hikayesi “Toni Erdmann” komedisinde, Ines’in aşağılayıcı babası, emekli bir müzik öğretmeni Bay Simonischek Winifried, Ines’in ruhunu almak için yola çıkar. – patronunun çapkın, hantal bir yönetim danışmanı olan Toni Erdmann kılığına girerek mesleğini mahvetmek ve değer verdiği her şeyi alt üst etmek.
Ade Hanım’ın yazıp yönettiği film, Cannes ve New York Film Festivali’nde büyük beğeni topladı ve 2016’da En İyi Yabancı Film dalında Oscar’a aday gösterildi (İran’ın The Salesman’ına yenildi). Haber’tan AO Scott, bunu “utancın radikal gücü üzerine bir çalışma” olarak nitelendirdi ve Bay Simonischek’in karakterini “şakşakçı bir süper kahraman” olarak tanımladı.
Bay Stone, Bay Simonischek için “Bazen bir palyaçodur” dedi. “Ve bazen bir otorite figürü ya da zarif bir başrol oyuncusu. Kendini tamamen alçaltmaya hazırdı. Güzelliğini ve heybetli fizikselliğini, karakterlerinin her birinin ihtiyaç duyduğu her türlü iğrençliği veya olağanüstülüğü resmetmek için bir tür tuval olarak kullandı.
Bay Stone’un “suç ortakları” olarak tam olarak doğru bir şekilde tercüme edilemeyeceğini düşündüğü “Komplizen” adlı oyununda Bay Simonischek, dünya kendisine ve onun gibilere karşı dönerken bir hesaplaşmayla karşı karşıya kalan bir sanayiciyi canlandırdı.
Bay Stone’un senaryolarını provalar sırasında yazması, oyuncuları materyal konusunda taze olmaya teşvik etmek ve doğaçlamaya yer bırakmak için bir süreçtir. Bunun yorucu bir süreç olduğunu söyledi ve Bay Simonischek, pratikle mücadele eden genç oyuncuları neşelendirerek bu süreçte başarılı oldu. Ayrıca prodüksiyon, provaları daha da yorucu hale getiren dönüşümlü bir sahne gerektiriyordu.
Bay Stone, “Peter bir kez köşenize geldiğinde, her şeyi başarabilirsiniz,” dedi. “Onun zekası bulaşıcıydı; Günlük olarak oyuncularla paylaştı. Bu, kariyerinin başından beri sahip olduğu bir nitelik – kendisi daha az parlak olmadan diğer oyuncuları parlak yapıyor.”
Peter Simonischek, 6 Ağustos 1946’da Avusturya’nın Graz kentinde doğdu. Simonischek, geçen yıl bir görüşmeciye, annesinin ev hanımı ve babasının diş hekimi olduğunu ve oğlunun tıp okuyacağını umduğunu söyledi. Ama gençken bir “Hamlet” performansı gördükten sonra, “Kayboldum” dedi.
Graz’daki Müzik ve Sahne Sanatları Akademisi’ne katıldı ve İsviçre ve Almanya’da oyuncu olarak iş buldu. 1979’da yenilikçi bir topluluk tiyatrosu olan Berlin Schaubühne’ye taşındı ve burada bir yıldız oldu. 2000 yılında Bur’a katıldı.
En son film rolleri arasında En İyi Erkek Oyuncu dalında Avrupa Film Ödülü aldığı Toni Erdmann, 2018 yapımı bir Slovak filmi olan Der Dolmetscher ve ülkenin Afrika’daki sömürge dönemi vahşetini konu alan bir Alman filmi olan Maß der Mann; Şubat ayında çıktı.
Aktris olan eşine ek olarak Simonischek, arkasında Max, Kaspar ve Benedikt adında üç oğlu ve iki torunu bıraktı. Charlotte Schwab ile ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı.
Bay Simonischek, ölümünden kısa bir süre önce, Berlin’deki Rönesans Tiyatrosu’nda, Burg’daki oldukça popüler bir performansın ardından Ayad Akhtar’ın The Who and the What yapımında Pakistan-Amerikan bir ailenin reisi rolünü oynadı. 2018 yılında açıldı. (Rönesans, Bay Simonischek birkaç hafta önce hastalanınca gösteriyi durdurdu.)
Oyun, dindar ve karizmatik bir Müslüman adamın kızı Hz.
2013 Pulitzer Drama Ödülü’nü kazanan ve eleştirmenlerce beğenilen 2020 romanı Homeland Elegies’in yazarı olan Akhtar Bey, bu yapımın tüm oyunları arasında en uzun soluklu ve en popüleri olduğunu söyledi. Ve 2014’teki Amerikan performansının aksine, Burg’un topluluğunun kültürel ve etnik yapısını yansıtan tamamen beyaz bir oyuncu kadrosuyla oynandı. 2018’de The Times’tan Bay Goldmann’a söylediği gibi, geçmiş yıllarda onu düşündürmüş olabilecek bir senaryo. Ama Bay Simonischek ve rol arkadaşları onu ikna etmişti.
Bay Akhtar bir telefon görüşmesinde “Dikkat çekici olan bu garip simyaydı,” dedi, “çünkü Simonischek o zamanlar Avusturya tiyatrosunun patriğiydi, Avusturyalı izleyiciler için bir baba figürüydü ve bu muhafazakar Müslüman babayı oynuyordu.”
“Açılış gecesinde, sabırlı olmasıyla ünlü Viyanalı seyirci gözyaşlarına boğuldu,” diye devam etti. Sahnede perde düşerken ağlayan Bay Akhtar, “Belki benim kadar değil,” dedi, “ama çok da uzakta değil. Kariyerimin en önemli noktalarından biriydi.”
Bay Simonischek öldüğünde, Bay Akhtar onun için bir oyun yazma sürecindeydi. Bay Simonischek “duygusal, hassas ve büyüleyici – kalbi ve cömertliği yeteneği kadar büyük olan bir aktör.”