17.800 gösteri ve 82.150 galon renkten sonra, Blue Man Group Pazar günü Astor Place Tiyatrosu'nda çıplak kapaklarını asıyor. 1991'de George Hw Bush'un nadiren başkan olduğu ve dünya çapında web'in iki yıl uzaktayken oraya geldi. (Haberler'daki grubun ilk profili sadece kağıt üzerinde vardı.) Nesilde, tüysüz, kulak, emzirme, sessiz, mavi-siyah kaplı sanatçılar üçlüsü, renk ve marshmallow, gobble twinkies vb. şekillerde birincil renkler beklenmedik bir şekilde kültürel olarak beslenen bir his haline geldi.
Bunu, dünyanın dört bir yanındaki bir düzineden fazla şehirde, birkaç konser turu, üç stüdyo albümü, bir Grammy adaylığı, birçok TV görünümü, bir kitap ve silinmez bir sitcom hikayesinde şovlarla birlikte başardılar. Broadway tarihindeki en uzun koşulardan birinde, performans sanatının aptal tarafında gurur duydular. Anlatı olmadan bile, seyirciye viseral bağladılar ve mega hayranların lejyonu kazandılar. “Yüce bir gösteri fikrini seviyoruz Ve saçma,” dedi Chris Wink, kurucu sanatçılardan.
2017'den beri Cirque du Soleil tarafından duyulan Blue Man Grubu kaybolmuyor: uzun vadeli bacak şovları Boston, Las Vegas ve Berlin'de açık kalıyor ve Orlando, Florida için bir dönüş planlandı, ancak yeni York Production, Chicago'da onlarca yıl süren bir üretimle birlikte başladığı New York Production'ı kapatıyor. (Bir açıklamada, bir sözcü Cirque Du Soleil'in Blue Man Grubunun başarı kaydıyla gurur duyduğunu ve tetikleyiciden sonra “mevcut derecemizi yeniden değerlendirdik”. Soleil, bu. Montreal merkezli canlı eğlence devinde, özel sermaye şirketleri tarafından kontrol edilmektedir.)
East Village'deki sanat sahnesinden ortaya çıkan orijinal Blue Man Grubu, olasılığın bir anıtı olarak hizmet etti: DIY yaratıcılık – veya sınırsız deli – New York'ta hala gelişebilir. 34 yıldır öncü kamu tiyatrosunun şehir merkezinde ve karşısında Astor Place Mekke yakınında aynı arzu edilen mülkler olması, yeraltı bölgesi tasarımdan sonra turda 281 sandalye ise, ona görkemli bir temel verdi. biraz nemli. Kentsel mimarinin bir parçası olan çıplak ve mavinin dışarıda tehdit edilen fotoğrafları.
Kendi yolunda, Blue Man Grubu bir hedef tutar: iki kurucu ve şu anki sanatçı Wes Day, tiyatronun üstünde yaşıyor. (Unutulmuş köşeler hala kobalt olabilir.)
Bir karakter olarak, mavi, PVC tüpleri ve Cap'n Crunch MuSli gibi Quotidian'da memnun olan sorgulama ama iyimser bir yabancı, 27 yıldır mavi bir adam, esas olarak New York şovu ile . Ve bu da bulaşıcı üretim deneyimiydi: “Sadece sevinç yaydı, paylaştı ve etrafındaki dünyada etkilendi” dedi.
Wink'in ifade ettiği gibi: Fikir her zaman diğer insanların çılgınlığını başlatmaktı. “New York ile ilgili olanın bir kısmı, çılgın egosu, ucubeni aç, işini dene.”
Mavi adam neden mavi? Otuz yıldır yaratıcılar – Wink, Matt Goldman ve Phil Stanton – hedefli bir cevap verdiler. Son zamanlarda bir video röportajında ve teknoloji hakkındaki insan bağlantısının değerlendirilmesinde Wink'in Dünya ile ilgili olduğunu söyledi. Ancak Goldman, rengin yadsınamaz olduğunu da sözlerine ekledi.
“İlk kez mavi olduğumuzda, birbirimize baktık ve gittik, kutsal inek – bu bizden daha büyük,” dedi.
Ayrıca bu sayıların önemli olduğunu fark ettiler. “Ne yaptığımızı bilmiyorduk. Sadece mavi olurduk ve dolaşırdık, ”dedi Wink. Eğer yalnız olsaydı, “insanlar derlerdi:” Orada garip adam kim? “Hatırladı.
Bu, 80'lerin sonlarında, o ve Goldman, New York ve çocukluk arkadaşı ve catering işiyle tanışan bir arkadaş olan Stanton, Kunstideen etrafında savaşan 20 yaşındaydı. Yuppie -era'nın dikişini buldular ve 1988'de Central Park'ta on yıl için bir cenaze kaydı düzenlediler. MTV onu büyük boynuz ile kapladı. “90'larda bir çalıştıralım!” Wink – Boyalı Kahl, bir blazerde – mavi bir adamın konuştuğu son birkaç kez açıklandı.
Gösteri kendi mantığından geliştirildi. Castoff plastik boru hatları Brooklyn'deki bir fabrikadan satın alındı - hem set hem de pervane. Ana inşaatçı olarak Stanton ile PVC'den çok oyunculu bir tübül gibi enstrümanlar inşa ettiler. Perküsyon bir film müziği oldu. (Wink, punk sonrası gruplarda bir davulcuydu.) Hiçbiri kağıt üzerinde mantıklı değildi.
Stanton, “Birçok insan geldiğinde şok olduk – nefis bir şekilde şok olduk.” Dedi.
Tırmanışınız bir dizi TV spotu tarafından desteklendi. 1992'de “Jay Leno ile The Tonight Show” dan bir hafta sonra ortaya çıktılar – “Çok garipler” dedi Leno bir giriş olarak – hala ağızlarında yaptıkları aynı kısımlardan bazıları ve spin – sanatta. Robin Williams'ı ayak bileklerinde memnun etseler bile, onu başlarına çevirdiklerinde ve vücut yetiştirilen pigmentle büyük bir ekranda bıraktıklarında bile, yıllar boyunca 17 kez oldular. (Oscar kazanan ve grup komedyen Williams, çocukları onu ona getirdi.)
Almanya, Brezilya ve Japonya gibi yerlerde konuşma şovlarında görünüşlerle sık sık sadece New York deneyiminde bahsedilen seyahat rehberlerinde, erken bir aşamada uluslararası bir kalabalık çektiler.
2001 yılında, ilk albümü Best Pop Enstrümantal'da bir Grammy için aday gösterildiğinde, Moby ve Jill Scott ile birlikte gösteri yaptı. (Goldman'a göre, Madonna ve U2 gerçekleştirildi.) Bant, dış iskeletlere benzeyen mavi adamların kromatik olmayan PVC enstrümanlarına ayarlanmalıdır. Ayakta alkışladılar.
O zamana kadar, kuruculara sekiz show-Pro haftasının hayatından mola veren daha fazla mavi adam dökülmüştü. Ama yine de imajları hakkında uyarıldılar. 2004 yılı, “Tutuklanan Gelişim” den bir çağrı aldıklarında, kült -fox serisi talihsiz Tobias Fünke'nin (David Cross) mavi bir adam haline geldi. Konuşan mavi bir adam uçmazdı. Tobias'ın ikinci bir ziyaret olarak seçmeler olduğunu indiler.
Hurwitz, “Harikaydım, onun olmaması daha komik,” dedi. “Şu anda mavi boyayan bir adam var – arkada ulaşamadığı bu elmas yeri hariç – ve sadece telefonda bekliyor.” (Cross asla makyaj alamadı: “Aylar sonra David'i bulmak her zaman biraz maviydi,” diye hatırladı Hurwitz.) Çok yıllı sayfa, sevilen bir dizinin olağanüstü başarılarından biri oldu. Hurwitz, komedi bir yönelimdi – “ciddiye alınan bu saçma şeylerin tonu” dedi.
Blue Man vizyonu diğer sanatçıları etkiledi. Çizgi roman ve yazar olan Fred Armisen, 1997'den 1999'a kadar Chicago For The Chicago şovu tarafından müzisyen olarak ilk ödeme yapan işti. “Hayatımı gerçekten değiştirdi,” dedi. Sadece “amansız davullar” olarak tanımladığı sürekli para veya uygulama nedeniyle değil, örneğin havadaki bir hatmi. Materyal sözsüz, soyut – ama alaycı değil – ve yine de seyirci başım döndü.
Armisen, “Komik olmanın yeni bir yoluydu,” dedi. “Sadece eğlence için ya da neden olanlar için bir şeyler yapma fikri, neden bana implante edildi.”
New York, Wink, Goldman ve Stanton'daki Blue Man Grubu, zaman zaman sahnede yerlerine devam ettiklerinde, arkadaşlar, hayranlar ve meslektaşlarının toplamlarının hissettiği – birçoğu onlarca yıldır üretimde.
Müdahale ağınız şaşırtıcı derecede farklı. Indianapolis'ten emekli bir hemşire olan 71 yaşındaki Jan Reynolds, 5 Ocak'ta Chicago Gecesi'nde son geceydi; Kuzey Amerika'daki şehirlerde gösteriyi kocasıyla 100 kez görmüştü. İlk gezileri konusunda hevesliydiler. “Çocuk gibi nasıl hissettiğimi hatırlıyorum” dedi.
Micah St. George, Boston'daki Blue Man ile ilk karşılaştığında anaokulundaydı. Şimdi 18 yaşında, ömür boyu bir Akolyt'ti – yedinci sınıfta ebeveynlerinin bodrumunda bir kopya tubulum yaptı – ve üniversitede teknik tiyatro okumayı planlıyor. 300. performansı hakkında bir şeyler için New York'a giderken, mavi kişiliğin hayatını nasıl yaşadığına basıldığını söyledi: “Her zaman hevesli, yaratıcı, çok açık.”
Line -up ve içerik oluşturucular için, şovu nabzını veren tiyatro ziyaretçileriyle şu anda oluşturduğunuz bağlardır. Son, tam anlamıyla tüm kağıdı zenginle birleştirir.
“Aşağı bakan mavi adamlar ruhunuza baktıkları hissine sahipler,” dedi deneyimli sanatçı. Goldman koltuklara tırmandı ve her zaman kaç kişinin gözlerini değiştirebileceğini saydı (250).
Wink, “Davullar ve müzik ve bir araya gelme konusunda garip bir şey var, büyülü ve yüce” dedi. “Ne kadar modern ve izole olursak olalım ve tüm çılgınca [stuff] Bunu ve yarattığımız garip yiyecekleri yapıyoruz, hala buradayız ve hala dans etmeyi seviyoruz ve hala hayatta olmak harika. “
Bunu, dünyanın dört bir yanındaki bir düzineden fazla şehirde, birkaç konser turu, üç stüdyo albümü, bir Grammy adaylığı, birçok TV görünümü, bir kitap ve silinmez bir sitcom hikayesinde şovlarla birlikte başardılar. Broadway tarihindeki en uzun koşulardan birinde, performans sanatının aptal tarafında gurur duydular. Anlatı olmadan bile, seyirciye viseral bağladılar ve mega hayranların lejyonu kazandılar. “Yüce bir gösteri fikrini seviyoruz Ve saçma,” dedi Chris Wink, kurucu sanatçılardan.
2017'den beri Cirque du Soleil tarafından duyulan Blue Man Grubu kaybolmuyor: uzun vadeli bacak şovları Boston, Las Vegas ve Berlin'de açık kalıyor ve Orlando, Florida için bir dönüş planlandı, ancak yeni York Production, Chicago'da onlarca yıl süren bir üretimle birlikte başladığı New York Production'ı kapatıyor. (Bir açıklamada, bir sözcü Cirque Du Soleil'in Blue Man Grubunun başarı kaydıyla gurur duyduğunu ve tetikleyiciden sonra “mevcut derecemizi yeniden değerlendirdik”. Soleil, bu. Montreal merkezli canlı eğlence devinde, özel sermaye şirketleri tarafından kontrol edilmektedir.)
East Village'deki sanat sahnesinden ortaya çıkan orijinal Blue Man Grubu, olasılığın bir anıtı olarak hizmet etti: DIY yaratıcılık – veya sınırsız deli – New York'ta hala gelişebilir. 34 yıldır öncü kamu tiyatrosunun şehir merkezinde ve karşısında Astor Place Mekke yakınında aynı arzu edilen mülkler olması, yeraltı bölgesi tasarımdan sonra turda 281 sandalye ise, ona görkemli bir temel verdi. biraz nemli. Kentsel mimarinin bir parçası olan çıplak ve mavinin dışarıda tehdit edilen fotoğrafları.
Kendi yolunda, Blue Man Grubu bir hedef tutar: iki kurucu ve şu anki sanatçı Wes Day, tiyatronun üstünde yaşıyor. (Unutulmuş köşeler hala kobalt olabilir.)
Bir karakter olarak, mavi, PVC tüpleri ve Cap'n Crunch MuSli gibi Quotidian'da memnun olan sorgulama ama iyimser bir yabancı, 27 yıldır mavi bir adam, esas olarak New York şovu ile . Ve bu da bulaşıcı üretim deneyimiydi: “Sadece sevinç yaydı, paylaştı ve etrafındaki dünyada etkilendi” dedi.
Wink'in ifade ettiği gibi: Fikir her zaman diğer insanların çılgınlığını başlatmaktı. “New York ile ilgili olanın bir kısmı, çılgın egosu, ucubeni aç, işini dene.”
Mavi adam neden mavi? Otuz yıldır yaratıcılar – Wink, Matt Goldman ve Phil Stanton – hedefli bir cevap verdiler. Son zamanlarda bir video röportajında ve teknoloji hakkındaki insan bağlantısının değerlendirilmesinde Wink'in Dünya ile ilgili olduğunu söyledi. Ancak Goldman, rengin yadsınamaz olduğunu da sözlerine ekledi.
“İlk kez mavi olduğumuzda, birbirimize baktık ve gittik, kutsal inek – bu bizden daha büyük,” dedi.
Ayrıca bu sayıların önemli olduğunu fark ettiler. “Ne yaptığımızı bilmiyorduk. Sadece mavi olurduk ve dolaşırdık, ”dedi Wink. Eğer yalnız olsaydı, “insanlar derlerdi:” Orada garip adam kim? “Hatırladı.
Bu, 80'lerin sonlarında, o ve Goldman, New York ve çocukluk arkadaşı ve catering işiyle tanışan bir arkadaş olan Stanton, Kunstideen etrafında savaşan 20 yaşındaydı. Yuppie -era'nın dikişini buldular ve 1988'de Central Park'ta on yıl için bir cenaze kaydı düzenlediler. MTV onu büyük boynuz ile kapladı. “90'larda bir çalıştıralım!” Wink – Boyalı Kahl, bir blazerde – mavi bir adamın konuştuğu son birkaç kez açıklandı.
Gösteri kendi mantığından geliştirildi. Castoff plastik boru hatları Brooklyn'deki bir fabrikadan satın alındı - hem set hem de pervane. Ana inşaatçı olarak Stanton ile PVC'den çok oyunculu bir tübül gibi enstrümanlar inşa ettiler. Perküsyon bir film müziği oldu. (Wink, punk sonrası gruplarda bir davulcuydu.) Hiçbiri kağıt üzerinde mantıklı değildi.
Stanton, “Birçok insan geldiğinde şok olduk – nefis bir şekilde şok olduk.” Dedi.
Tırmanışınız bir dizi TV spotu tarafından desteklendi. 1992'de “Jay Leno ile The Tonight Show” dan bir hafta sonra ortaya çıktılar – “Çok garipler” dedi Leno bir giriş olarak – hala ağızlarında yaptıkları aynı kısımlardan bazıları ve spin – sanatta. Robin Williams'ı ayak bileklerinde memnun etseler bile, onu başlarına çevirdiklerinde ve vücut yetiştirilen pigmentle büyük bir ekranda bıraktıklarında bile, yıllar boyunca 17 kez oldular. (Oscar kazanan ve grup komedyen Williams, çocukları onu ona getirdi.)
Almanya, Brezilya ve Japonya gibi yerlerde konuşma şovlarında görünüşlerle sık sık sadece New York deneyiminde bahsedilen seyahat rehberlerinde, erken bir aşamada uluslararası bir kalabalık çektiler.
2001 yılında, ilk albümü Best Pop Enstrümantal'da bir Grammy için aday gösterildiğinde, Moby ve Jill Scott ile birlikte gösteri yaptı. (Goldman'a göre, Madonna ve U2 gerçekleştirildi.) Bant, dış iskeletlere benzeyen mavi adamların kromatik olmayan PVC enstrümanlarına ayarlanmalıdır. Ayakta alkışladılar.
O zamana kadar, kuruculara sekiz show-Pro haftasının hayatından mola veren daha fazla mavi adam dökülmüştü. Ama yine de imajları hakkında uyarıldılar. 2004 yılı, “Tutuklanan Gelişim” den bir çağrı aldıklarında, kült -fox serisi talihsiz Tobias Fünke'nin (David Cross) mavi bir adam haline geldi. Konuşan mavi bir adam uçmazdı. Tobias'ın ikinci bir ziyaret olarak seçmeler olduğunu indiler.
Hurwitz, “Harikaydım, onun olmaması daha komik,” dedi. “Şu anda mavi boyayan bir adam var – arkada ulaşamadığı bu elmas yeri hariç – ve sadece telefonda bekliyor.” (Cross asla makyaj alamadı: “Aylar sonra David'i bulmak her zaman biraz maviydi,” diye hatırladı Hurwitz.) Çok yıllı sayfa, sevilen bir dizinin olağanüstü başarılarından biri oldu. Hurwitz, komedi bir yönelimdi – “ciddiye alınan bu saçma şeylerin tonu” dedi.
Blue Man vizyonu diğer sanatçıları etkiledi. Çizgi roman ve yazar olan Fred Armisen, 1997'den 1999'a kadar Chicago For The Chicago şovu tarafından müzisyen olarak ilk ödeme yapan işti. “Hayatımı gerçekten değiştirdi,” dedi. Sadece “amansız davullar” olarak tanımladığı sürekli para veya uygulama nedeniyle değil, örneğin havadaki bir hatmi. Materyal sözsüz, soyut – ama alaycı değil – ve yine de seyirci başım döndü.
Armisen, “Komik olmanın yeni bir yoluydu,” dedi. “Sadece eğlence için ya da neden olanlar için bir şeyler yapma fikri, neden bana implante edildi.”
New York, Wink, Goldman ve Stanton'daki Blue Man Grubu, zaman zaman sahnede yerlerine devam ettiklerinde, arkadaşlar, hayranlar ve meslektaşlarının toplamlarının hissettiği – birçoğu onlarca yıldır üretimde.
Müdahale ağınız şaşırtıcı derecede farklı. Indianapolis'ten emekli bir hemşire olan 71 yaşındaki Jan Reynolds, 5 Ocak'ta Chicago Gecesi'nde son geceydi; Kuzey Amerika'daki şehirlerde gösteriyi kocasıyla 100 kez görmüştü. İlk gezileri konusunda hevesliydiler. “Çocuk gibi nasıl hissettiğimi hatırlıyorum” dedi.
Micah St. George, Boston'daki Blue Man ile ilk karşılaştığında anaokulundaydı. Şimdi 18 yaşında, ömür boyu bir Akolyt'ti – yedinci sınıfta ebeveynlerinin bodrumunda bir kopya tubulum yaptı – ve üniversitede teknik tiyatro okumayı planlıyor. 300. performansı hakkında bir şeyler için New York'a giderken, mavi kişiliğin hayatını nasıl yaşadığına basıldığını söyledi: “Her zaman hevesli, yaratıcı, çok açık.”
Line -up ve içerik oluşturucular için, şovu nabzını veren tiyatro ziyaretçileriyle şu anda oluşturduğunuz bağlardır. Son, tam anlamıyla tüm kağıdı zenginle birleştirir.
“Aşağı bakan mavi adamlar ruhunuza baktıkları hissine sahipler,” dedi deneyimli sanatçı. Goldman koltuklara tırmandı ve her zaman kaç kişinin gözlerini değiştirebileceğini saydı (250).
Wink, “Davullar ve müzik ve bir araya gelme konusunda garip bir şey var, büyülü ve yüce” dedi. “Ne kadar modern ve izole olursak olalım ve tüm çılgınca [stuff] Bunu ve yarattığımız garip yiyecekleri yapıyoruz, hala buradayız ve hala dans etmeyi seviyoruz ve hala hayatta olmak harika. “