Şans eseri bilim onu büyüledi. Şarkı söyleyebiliyordu ama hiç anlamamıştı Nasıl nefesin, ağzın ve ses tellerinin kusursuz mekaniğini söylüyordu. Kısa süre sonra Manhattan Işık Operası tarafından mezzo-soprano olarak işe alındığı için bu son olmuş olabilir. Ancak oyuncu olarak kariyerini sürdürürken bile Lader ses terapisinden vazgeçemedi. Şarkıcı olduğunu bilen sanatçı, staj yaptığı Mount Sinai Hastanesi'nin yaralı şarkıcıları kendisine yönlendirmeye başladığını ve rehabilitasyon için kendisine görev verdiğini söyledi. Birkaç yıl sonra Union Square Stüdyosunu kiraladı ve performans sergilemeyi bıraktı. O zamandan beri tamamen rezerve edildi.
Çalışmalarının çoğu hâlâ rehabilitasyonla ilgilidir. Şarkıcıların polipleri, nodülleri, kanamayı, kistleri, asit reflüsünü ve ses tellerinin şişmesini tedavi etmesine yardımcı olur. (Bana bu çeşitli rahatsızlıkları ve bozuklukları gösteren korkutucu bir slayt gösterisi gösterdi.)
LuPone, Lader'la ilk kez 90'ların ortasında ses teli ameliyatından sonra tanıştı.
LuPone, “Konuşamıyordum, hiçbir şeyim yoktu” dedi. Lader, Lupone'un konuşma sesiyle başladı ve ardından şarkı söyleme sesini iyileştirdi. LuPone, “Kariyerimi kurtardı” dedi. “Bana o zamandan beri sahip olduğum güç ve netlikle şarkı söylemeye devam etmemi sağlayan bir teknik verdi.”
Billy Porter, 2000'li yılların başında asit reflü nedeniyle sesini kaybettikten sonra Lader ile temasa geçti. Porter'ın sesinde her zaman bir gospel sesi vardı; o zamanlar Broadway sanatçıları için alışılmadık bir rock sesiydi. Seansları sırasında Lader bunu asla değiştirmeye çalışmadı. Porter, “O, tanıştığım ve bunu bastırmaya niyeti olmayan ilk öğretmenlerden biriydi” dedi.
Pratiğinin diğer tarafı ise role yeni başlayan, rolde zorluk yaşayan veya sesini genişletmek ve geliştirmek isteyen sağlıklı şarkıcılarla ilgilidir. Sanatçılar genellikle bir tür varoluşsal panik içinde ona geliyorlar çünkü artık yaptıklarını nasıl yaptıklarını anlamıyorlar. Şarkıcıları rahatlamaya ve boğazlarının tamamını açmaya teşvik ediyor ki bu her zaman rahat değildir.
Çalışmalarının çoğu hâlâ rehabilitasyonla ilgilidir. Şarkıcıların polipleri, nodülleri, kanamayı, kistleri, asit reflüsünü ve ses tellerinin şişmesini tedavi etmesine yardımcı olur. (Bana bu çeşitli rahatsızlıkları ve bozuklukları gösteren korkutucu bir slayt gösterisi gösterdi.)
LuPone, Lader'la ilk kez 90'ların ortasında ses teli ameliyatından sonra tanıştı.
LuPone, “Konuşamıyordum, hiçbir şeyim yoktu” dedi. Lader, Lupone'un konuşma sesiyle başladı ve ardından şarkı söyleme sesini iyileştirdi. LuPone, “Kariyerimi kurtardı” dedi. “Bana o zamandan beri sahip olduğum güç ve netlikle şarkı söylemeye devam etmemi sağlayan bir teknik verdi.”
Billy Porter, 2000'li yılların başında asit reflü nedeniyle sesini kaybettikten sonra Lader ile temasa geçti. Porter'ın sesinde her zaman bir gospel sesi vardı; o zamanlar Broadway sanatçıları için alışılmadık bir rock sesiydi. Seansları sırasında Lader bunu asla değiştirmeye çalışmadı. Porter, “O, tanıştığım ve bunu bastırmaya niyeti olmayan ilk öğretmenlerden biriydi” dedi.
Pratiğinin diğer tarafı ise role yeni başlayan, rolde zorluk yaşayan veya sesini genişletmek ve geliştirmek isteyen sağlıklı şarkıcılarla ilgilidir. Sanatçılar genellikle bir tür varoluşsal panik içinde ona geliyorlar çünkü artık yaptıklarını nasıl yaptıklarını anlamıyorlar. Şarkıcıları rahatlamaya ve boğazlarının tamamını açmaya teşvik ediyor ki bu her zaman rahat değildir.