“Clowntown’a Hoş Geldiniz”in yazarı ve oyuncusu Tanya Perez’e göre, striptizciler ve palyaçolar, bebek kıyafetleri içinde ortalama dans etmeyi içeren aynı rutine sahipler. Her iki işi de yaptığını bilirdi.
Bu olgunlaşmamış tek kadın şovunda, Palyaço Pixie rolündeki Perez, seyirciler için parti gösterisini yapıyor ve onları New York City ve Los Angeles’ta kiralık bir palyaço (ve ötesi) olarak kariyerinin hikayeleriyle eğlendiriyor.
Bir peri olarak Perez, Lisa Renee Jordan tarafından puantiyeli, tirbuşonlu kravatlar, kırmızı iç eteklik, mor korse ve ışıltılı Chuck Taylors ile tasarlanan canlı bir takım giymiş. Striptiz yapmaktan barmenliğe kadar her şeyi yapmış gibi görünüyor: partiler, düşman yetişkinleri yatıştırmak, kaba kardeşlik kardeşlerine yemek servisi yapmak ve gerçek ev hanımlarından birine içki servisi yapmakla geçti. (Hangisi olduğunu sorma, bir gizlilik sözleşmesi imzaladı.)
Ve bir de tabii ki bira parası için iğrenç çocukları eğlendirmek için üniversitede yapmaya başladığı palyaçoluk var. Bu yüzden basılamaz bir kelimeyle çocuklarınızdan nefret ettiğini ilan ediyor.
Perez, bir tür ilkel stand-up rutini geliştirdi, ancak çok az can alıcı noktası var ve tutarlı bir anlatı yapısından yoksun. Hikayelerinin çoğu yüzeye yakın kalıyor, komik potansiyellerini veya kişisel veya politik çıkarlarını zar zor gerçekleştiriyor. Egzotik dans dünyasındaki kadın düşmanlığı, palyaçolar dünyasındaki ırksal mikro saldırılar (o Latin ve kendisinden “hip hop palyaçosu” olmasını bekleyen bir patronu tanımlıyor) ve her iki Rol oyununun doğasında bulunan sınıf ayrımı arasında sıkışıp kalmış durumda. Ancak bu sorunlar çoğunlukla kenarlarda yüzer.
The Tank tarafından üretilen Clowntown’a Hoş Geldiniz, “yetişkinlere yönelik sürükleyici bir deneyim” olarak faturalandırılır ve izleyici katılımını teşvik eder. Perez seyirciler için balon hayvanlar yapıyor ve taş, kağıt, makas ve telefon gibi oyunlar oynuyor, ancak bu, işi sürükleyici bir tiyatro olarak nitelendirmiyor gibi görünüyor. Sonuç olarak, gösteri, 60 dakikalık tempolu çalışma süresine rağmen yeterince şişirilmemiş hissediyor. Lorca Peress’in öngörülemeyen yönü, Perez’in monologları ile parti oyunları arasındaki çizgileri bulanıklaştırarak sorunu daha da kötüleştiriyor.
Perez canlıdır ve Sünger Bob’un mutlu tınısı ile İskeletor’un yere serilmesi arasında bir yerde bir kıkırdama vardır. Yine de 50 koltuktan az samimi alana ve küçük, süssüz bir sahneye rağmen, performansları genellikle spontane olmaktan çok prova edilmiş, hatta biraz mesafeli geliyor.
Sonlara doğru, “Palyaço Kasabası” oyunun önemi ve kişinin içindeki çocuğu beslemesiyle ilgili bir mesajda güreşirken, Perez dev bir balon hayvanıyla güreşir. Ancak küfürlerin sizi aldatmasına izin vermeyin: Bu yetişkinler için palyaço olsa da, Clowntown henüz büyümedi.
Clowntown’a hoş geldiniz
13 Mayıs’ta Tank, Manhattan’da; thetanknyc.org. Çalışma süresi: 1 saat.
Bu olgunlaşmamış tek kadın şovunda, Palyaço Pixie rolündeki Perez, seyirciler için parti gösterisini yapıyor ve onları New York City ve Los Angeles’ta kiralık bir palyaço (ve ötesi) olarak kariyerinin hikayeleriyle eğlendiriyor.
Bir peri olarak Perez, Lisa Renee Jordan tarafından puantiyeli, tirbuşonlu kravatlar, kırmızı iç eteklik, mor korse ve ışıltılı Chuck Taylors ile tasarlanan canlı bir takım giymiş. Striptiz yapmaktan barmenliğe kadar her şeyi yapmış gibi görünüyor: partiler, düşman yetişkinleri yatıştırmak, kaba kardeşlik kardeşlerine yemek servisi yapmak ve gerçek ev hanımlarından birine içki servisi yapmakla geçti. (Hangisi olduğunu sorma, bir gizlilik sözleşmesi imzaladı.)
Ve bir de tabii ki bira parası için iğrenç çocukları eğlendirmek için üniversitede yapmaya başladığı palyaçoluk var. Bu yüzden basılamaz bir kelimeyle çocuklarınızdan nefret ettiğini ilan ediyor.
Perez, bir tür ilkel stand-up rutini geliştirdi, ancak çok az can alıcı noktası var ve tutarlı bir anlatı yapısından yoksun. Hikayelerinin çoğu yüzeye yakın kalıyor, komik potansiyellerini veya kişisel veya politik çıkarlarını zar zor gerçekleştiriyor. Egzotik dans dünyasındaki kadın düşmanlığı, palyaçolar dünyasındaki ırksal mikro saldırılar (o Latin ve kendisinden “hip hop palyaçosu” olmasını bekleyen bir patronu tanımlıyor) ve her iki Rol oyununun doğasında bulunan sınıf ayrımı arasında sıkışıp kalmış durumda. Ancak bu sorunlar çoğunlukla kenarlarda yüzer.
The Tank tarafından üretilen Clowntown’a Hoş Geldiniz, “yetişkinlere yönelik sürükleyici bir deneyim” olarak faturalandırılır ve izleyici katılımını teşvik eder. Perez seyirciler için balon hayvanlar yapıyor ve taş, kağıt, makas ve telefon gibi oyunlar oynuyor, ancak bu, işi sürükleyici bir tiyatro olarak nitelendirmiyor gibi görünüyor. Sonuç olarak, gösteri, 60 dakikalık tempolu çalışma süresine rağmen yeterince şişirilmemiş hissediyor. Lorca Peress’in öngörülemeyen yönü, Perez’in monologları ile parti oyunları arasındaki çizgileri bulanıklaştırarak sorunu daha da kötüleştiriyor.
Perez canlıdır ve Sünger Bob’un mutlu tınısı ile İskeletor’un yere serilmesi arasında bir yerde bir kıkırdama vardır. Yine de 50 koltuktan az samimi alana ve küçük, süssüz bir sahneye rağmen, performansları genellikle spontane olmaktan çok prova edilmiş, hatta biraz mesafeli geliyor.
Sonlara doğru, “Palyaço Kasabası” oyunun önemi ve kişinin içindeki çocuğu beslemesiyle ilgili bir mesajda güreşirken, Perez dev bir balon hayvanıyla güreşir. Ancak küfürlerin sizi aldatmasına izin vermeyin: Bu yetişkinler için palyaço olsa da, Clowntown henüz büyümedi.
Clowntown’a hoş geldiniz
13 Mayıs’ta Tank, Manhattan’da; thetanknyc.org. Çalışma süresi: 1 saat.