Fotoğrafçı ve tasarımcı Inger McCabe Elliott, Manhattan'daki evlerinde Sidney Poitier'in oğlu gibi davranan 19 yaşındaki akıllı bir kız tarafından kocasıyla aldatıldı; bu olay John Guare'e ünlü oyunu “Altı Derece Ayrılık”ı yazması için ilham kaynağı oldu. ” – 29 Ocak'ta Manhattan'daki evinde öldü. 90 yaşındaydı.
Oğlu Alec McCabe ölümü doğruladı.
Tuhaf bir New York hikayesiydi.
Ekim 1983'ün başlarında, Bayan Elliott ve Newsweek'in eski baş editörü ve ardından Columbia Üniversitesi Gazetecilik Yüksek Okulu dekanı olan kocası Osborn Elliott, kendisini David Poitier olarak tanıtan genç bir adamdan bir telefon aldılar.
Bayan Elliott'un kızı Kari McCabe'nin arkadaşı olduğunu ve soyguncuların parasını ve ceza adaleti sistemi hakkında yazdığı bir makaleyi çaldığını söyledi. Babası ertesi gün Broadway müzikali “Dreamgirls”in film uyarlamasının sahnelerini çekmek üzere Manhattan'a gelene kadar kalacak bir yere ihtiyacı olduğunu söyledi. (Bay Poitier'in altı kızı vardı ama oğlu yoktu ve “Dreamgirls”de yer almamıştı.)
Çok sevinen Elliott'lar genç adamı (daha sonra gerçek adının David Hampton olduğunu öğrendikleri) geceyi Doğu Yakası'ndaki apartmanlarında geçirmeye davet ettiler ve ona 50 dolar ve birkaç kıyafet verdiler. Bayan Elliott'tan koşuya çıkabilmek için ertesi sabah onu erkenden uyandırmasını istedi.
Elliott'lar o gece Bay Hampton'ın arkadaş olduklarına dair iddiasını doğrulamak için Kari McCabe'ye ulaşamadılar. (Daha sonra öğrendikleri gibi onun kim olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.)
Ertesi sabah Bayan Elliott, Bay Hampton'u dairesine gizlice soktuğu bir adamla yatakta buldu.
Alec McCabe bir telefon görüşmesinde annesi ve babasının ona üvey babasının bana anlattığı hikayeyi hatırlatarak, “David tembelce dönüyor, adamı işaret ediyor ve 'Bu Malcolm Forbes'un evinden atılan yeğeni' diyor” dedi. . Genellikle Oz olarak bilinen kişi. “Oz onu ensesinden dışarı attı ve Inger'e çiçek almak için 50 dolar borç istedi.”
Olay karşısında şok olan Bayan Elliott, kocası John Jay Iselin'in New York'un kamu televizyon kanalı Channel 13'ün başkanı olduğu avukatı Lea Iselin'i aradı.
Kari McCabe telefonla şunları söyledi: “Lea'ya 'Çok çılgınca bir şey oldu' dedi ve Lea da 'Sanırım önceki gece bizim evdeydi' dedi.”
Iselin'ler ayrıca Bay Hampton'ın kendi dairelerinde kalmasına izin vermiş ve ona para vermişti. Bay Iselin'in genç adama olan güvensizliği, Sidney Poitier'in Pierre Otel'de kaldığına ve Plaza'nın dışında çekim yaptığına dair hikayesini doğrulayamayınca daha da arttı. Bay Hampton'a gitmesini söyledi.
Bay Hampton görünüşe göre Elliott'ların ve Iselin'lerin isimlerini Connecticut College'daki bir öğrenciden çaldığı adres defterinde bulmuştu; Öğrenci, Elliott ve Iselin'in çocuklarından bazılarıyla birlikte Andover, Massachusetts'teki Phillips Akademisi'ne gitmişti.
Bay Hampton, 18 Ekim 1983'te tutuklandı ve Elliott'lar, Iselin'ler ve diğer önde gelen New Yorkluların dahil olduğu olaylar nedeniyle hırsızlık ve kimlik hırsızlığıyla suçlandı. Sonunda daha hafif bir hırsızlık girişimi suçlamasını kabul etti ve 21 ay hapis yattı.
Bu noktada Bay Guare, Bayan Elliott'la yaklaşık on yıldır arkadaştı. Elliott'lar olaydan kısa bir süre sonra, hepsi İngiltere'deyken Bay Hampton'ın sahtekarlığını ona anlattılar.
Bay Guare bir telefon görüşmesinde “Beni aradı ve 'Londra'ya yeni geldik ve sizin için bir hikayemiz var' dedi” dedi. “'Bu gece bizimle buluş, sana her şeyi anlatacağız.'”
Akşam karanlığında İngiliz editör Simon Jenkins ve eşi aktris Gayle Hunnicutt'ın evinin bahçesinde buluştular.
Bay Guare şöyle anımsıyor: “Hikaye anlatımı akşam karanlığında başladı ve karanlıkta onların sesini dinledik.”
Bu hikaye Bay Guare'i “Altı Derece”yi hemen yazmaya zorlamadı; Tarihe dönmesi altı yıl sürdü.
Bay Guare, Bay Hampton'a atıfta bulunarak, “Bu konuya geri döndüğümde onun hakkında pek çok hikaye vardı” dedi ve “bunun başkalarının da başına geldiğini duydum.”
Oyunun prömiyeri 1990 yılında, ilk olarak Broadway Dışında Mitzi E. Newhouse Tiyatrosu'nda ve birkaç ay sonra Broadway'de Vivian Beaumont Tiyatrosu'nda, her ikisi de Lincoln Center'da yapıldı.
Inger Abrahamsen, 23 Şubat 1933'te Oslo'da doğdu. Tanınmış bir Yahudi aileden gelen babası David psikanalistti. Evi annesi Lova (Katz) Abrahamsen yönetiyordu.
Dr. Abrahamsen 1940'ta Nazilerden kaçtı, bir yıl sonra da eşi ve iki kızı Inger ve Anne-Marie onu takip etti. Trans-Sibirya Demiryoluyla Vladivostok'a, oradan da Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri'ne gittiler.
Aile yaklaşık bir yıl boyunca Joliet, Illinois'de kaldı; burada Dr. Abrahamsen, New York'a yerleşmeden önce bir hapishanede iş buldu.
Inger, 1954 yılında Cornell Üniversitesi'nden tarih alanında lisans derecesi aldıktan sonra, üç yıl sonra Radcliffe College'dan yine tarih alanında yüksek lisans derecesi aldı. Kısa bir süre Brookline, Massachusetts'te ortaokul öğretmeni olarak çalıştı. Daha sonra kariyerini değiştirdi ve 1957'de Bali'ye yaptığı bir gezide antropolog Margaret Mead ile yaptığı işbirliğiyle tanınan fotoğrafçı Ken Heyman'ın vesayeti altında foto muhabiri oldu.
1960'ların başında gazeteci olan ilk kocası Robert McCabe ile birlikte Hong Kong'a taşındı. Görevleri arasında Vietnam'daki savaş muhabirliği (Alec'e sekiz aylık hamileyken orada helikopterden çekim yapmak), film setlerini ziyaret etmek ve Vogue, Life, Esquire ve Time dergilerinde çalışmak yer alıyordu. Hong Kong'da McCabe'ler iki Çinli mülteciyi, Bing ve Pui Wong kardeşlerini evlat edindi.
Dergi işi tükenince Bayan Elliott moda tasarımına yöneldi ve Henri Bendel ve Bonwit Teller gibi büyük mağazalarda popüler satıcı haline gelen cesur desenlere sahip etekler yarattı.
1970'lerin başında, Endonezya'dan karmaşık boyalı batik kumaşlar ithal eden China Seas adında bir işletme açtı. Daha sonra kendi tasarımlarını geliştirmek için Javalı ve Çinli batik sanatçılarıyla birlikte çalışarak bunu bir tasarım işine dönüştürdü. Batik hakkında, “Batik: Fabled Cloth of Java” (1984) dahil olmak üzere kitaplar yazdı. 1990'ların başında işletmesini sattı ve özel koleksiyonundaki kumaşları Los Angeles County Sanat Müzesi'ne bağışladı.
Bayan Elliott, 1973 yılında Bay Elliott ile evlendiğinde gelinliğini tasarladı; açık mavi ve beyaz organze bir yaratım olan bu gelinlik, ten rengi bir Japon ipek ceketi üzerine Endonezya batik korsajından oluşuyordu.
Bayan Elliott'un oğlu Alec ve kızı Kari'nin yanı sıra Marit McCabe adında başka bir kızı daha hayatta kaldı; oğlu Bing Wong; üvey kızları Diana Lidofsky ve Dorinda ve Cynthia Elliott; kız kardeşi Anne-Marie Foltz; 14 torun; ve beş torun çocuğu. Bay McCabe ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bay Elliott 2008'de, Pui Wong ise 2020'de öldü.
Bay Guare, David Hampton'ın Bayan Elliott'un hayatına izinsiz girişini, Broadway'de Beaumont'ta 485 kez sahnelenen canlı bir sosyal hiciv haline dönüştürdü. Oyunda, Bay Poitier'in oğlu olduğunu iddia eden genç dolandırıcı Paul, Ouisa, Flan Kittredge ve daha birçok kişinin hayatını altüst eder. Gezegendeki herkesi birbirine bağlamak için yalnızca altı kişiden oluşan bir zincirin yeterli olduğu fikrinden keyif alan kişi Ouisa'dır.
“Six Degrees” en iyi oyun da dahil olmak üzere dört Tony Ödülü'ne aday gösterildi ve yönetmenliğini Jerry Zaks üstlendi. 1993 yılında Bay Guare, Paul'ü Will Smith'in, Broadway prodüksiyonunda ise Stockard Channing'in Ouisa rolünü yeniden canlandırdığı bir film haline getirdi ve bu ona en iyi kadın oyuncu dalında Oscar adaylığı kazandırdı.
Bay Hampton, Bay Guare'e, Lincoln Center Tiyatrosu'na ve diğer taraflara, hayatındaki olayları oyunda kullandığı ve Bay Guare'in telesekreterine ölüm tehditleri bıraktığı için 100 milyon dolarlık tazminat davası açtı ancak başarısız oldu. Bay Hampton, 2003 yılında 39 yaşındayken, New York'taki bir hastanenin AIDS konut kompleksindeki küçük bir odasında öldü.
Bay Guare, oyununun Elliott'ların ihanete uğrama deneyiminden ilham aldığını ancak Doğu Yakası hostesi Ouisa'nın Bayan Elliott'a dayanmadığını söyledi.
“Ouisa Inger değildi” dedi. “Oyunun ihtiyaç duyduğu karakter oydu.”
Oğlu Alec McCabe ölümü doğruladı.
Tuhaf bir New York hikayesiydi.
Ekim 1983'ün başlarında, Bayan Elliott ve Newsweek'in eski baş editörü ve ardından Columbia Üniversitesi Gazetecilik Yüksek Okulu dekanı olan kocası Osborn Elliott, kendisini David Poitier olarak tanıtan genç bir adamdan bir telefon aldılar.
Bayan Elliott'un kızı Kari McCabe'nin arkadaşı olduğunu ve soyguncuların parasını ve ceza adaleti sistemi hakkında yazdığı bir makaleyi çaldığını söyledi. Babası ertesi gün Broadway müzikali “Dreamgirls”in film uyarlamasının sahnelerini çekmek üzere Manhattan'a gelene kadar kalacak bir yere ihtiyacı olduğunu söyledi. (Bay Poitier'in altı kızı vardı ama oğlu yoktu ve “Dreamgirls”de yer almamıştı.)
Çok sevinen Elliott'lar genç adamı (daha sonra gerçek adının David Hampton olduğunu öğrendikleri) geceyi Doğu Yakası'ndaki apartmanlarında geçirmeye davet ettiler ve ona 50 dolar ve birkaç kıyafet verdiler. Bayan Elliott'tan koşuya çıkabilmek için ertesi sabah onu erkenden uyandırmasını istedi.
Elliott'lar o gece Bay Hampton'ın arkadaş olduklarına dair iddiasını doğrulamak için Kari McCabe'ye ulaşamadılar. (Daha sonra öğrendikleri gibi onun kim olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.)
Ertesi sabah Bayan Elliott, Bay Hampton'u dairesine gizlice soktuğu bir adamla yatakta buldu.
Alec McCabe bir telefon görüşmesinde annesi ve babasının ona üvey babasının bana anlattığı hikayeyi hatırlatarak, “David tembelce dönüyor, adamı işaret ediyor ve 'Bu Malcolm Forbes'un evinden atılan yeğeni' diyor” dedi. . Genellikle Oz olarak bilinen kişi. “Oz onu ensesinden dışarı attı ve Inger'e çiçek almak için 50 dolar borç istedi.”
Olay karşısında şok olan Bayan Elliott, kocası John Jay Iselin'in New York'un kamu televizyon kanalı Channel 13'ün başkanı olduğu avukatı Lea Iselin'i aradı.
Kari McCabe telefonla şunları söyledi: “Lea'ya 'Çok çılgınca bir şey oldu' dedi ve Lea da 'Sanırım önceki gece bizim evdeydi' dedi.”
Iselin'ler ayrıca Bay Hampton'ın kendi dairelerinde kalmasına izin vermiş ve ona para vermişti. Bay Iselin'in genç adama olan güvensizliği, Sidney Poitier'in Pierre Otel'de kaldığına ve Plaza'nın dışında çekim yaptığına dair hikayesini doğrulayamayınca daha da arttı. Bay Hampton'a gitmesini söyledi.
Bay Hampton görünüşe göre Elliott'ların ve Iselin'lerin isimlerini Connecticut College'daki bir öğrenciden çaldığı adres defterinde bulmuştu; Öğrenci, Elliott ve Iselin'in çocuklarından bazılarıyla birlikte Andover, Massachusetts'teki Phillips Akademisi'ne gitmişti.
Bay Hampton, 18 Ekim 1983'te tutuklandı ve Elliott'lar, Iselin'ler ve diğer önde gelen New Yorkluların dahil olduğu olaylar nedeniyle hırsızlık ve kimlik hırsızlığıyla suçlandı. Sonunda daha hafif bir hırsızlık girişimi suçlamasını kabul etti ve 21 ay hapis yattı.
Bu noktada Bay Guare, Bayan Elliott'la yaklaşık on yıldır arkadaştı. Elliott'lar olaydan kısa bir süre sonra, hepsi İngiltere'deyken Bay Hampton'ın sahtekarlığını ona anlattılar.
Bay Guare bir telefon görüşmesinde “Beni aradı ve 'Londra'ya yeni geldik ve sizin için bir hikayemiz var' dedi” dedi. “'Bu gece bizimle buluş, sana her şeyi anlatacağız.'”
Akşam karanlığında İngiliz editör Simon Jenkins ve eşi aktris Gayle Hunnicutt'ın evinin bahçesinde buluştular.
Bay Guare şöyle anımsıyor: “Hikaye anlatımı akşam karanlığında başladı ve karanlıkta onların sesini dinledik.”
Bu hikaye Bay Guare'i “Altı Derece”yi hemen yazmaya zorlamadı; Tarihe dönmesi altı yıl sürdü.
Bay Guare, Bay Hampton'a atıfta bulunarak, “Bu konuya geri döndüğümde onun hakkında pek çok hikaye vardı” dedi ve “bunun başkalarının da başına geldiğini duydum.”
Oyunun prömiyeri 1990 yılında, ilk olarak Broadway Dışında Mitzi E. Newhouse Tiyatrosu'nda ve birkaç ay sonra Broadway'de Vivian Beaumont Tiyatrosu'nda, her ikisi de Lincoln Center'da yapıldı.
Inger Abrahamsen, 23 Şubat 1933'te Oslo'da doğdu. Tanınmış bir Yahudi aileden gelen babası David psikanalistti. Evi annesi Lova (Katz) Abrahamsen yönetiyordu.
Dr. Abrahamsen 1940'ta Nazilerden kaçtı, bir yıl sonra da eşi ve iki kızı Inger ve Anne-Marie onu takip etti. Trans-Sibirya Demiryoluyla Vladivostok'a, oradan da Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri'ne gittiler.
Aile yaklaşık bir yıl boyunca Joliet, Illinois'de kaldı; burada Dr. Abrahamsen, New York'a yerleşmeden önce bir hapishanede iş buldu.
Inger, 1954 yılında Cornell Üniversitesi'nden tarih alanında lisans derecesi aldıktan sonra, üç yıl sonra Radcliffe College'dan yine tarih alanında yüksek lisans derecesi aldı. Kısa bir süre Brookline, Massachusetts'te ortaokul öğretmeni olarak çalıştı. Daha sonra kariyerini değiştirdi ve 1957'de Bali'ye yaptığı bir gezide antropolog Margaret Mead ile yaptığı işbirliğiyle tanınan fotoğrafçı Ken Heyman'ın vesayeti altında foto muhabiri oldu.
1960'ların başında gazeteci olan ilk kocası Robert McCabe ile birlikte Hong Kong'a taşındı. Görevleri arasında Vietnam'daki savaş muhabirliği (Alec'e sekiz aylık hamileyken orada helikopterden çekim yapmak), film setlerini ziyaret etmek ve Vogue, Life, Esquire ve Time dergilerinde çalışmak yer alıyordu. Hong Kong'da McCabe'ler iki Çinli mülteciyi, Bing ve Pui Wong kardeşlerini evlat edindi.
Dergi işi tükenince Bayan Elliott moda tasarımına yöneldi ve Henri Bendel ve Bonwit Teller gibi büyük mağazalarda popüler satıcı haline gelen cesur desenlere sahip etekler yarattı.
1970'lerin başında, Endonezya'dan karmaşık boyalı batik kumaşlar ithal eden China Seas adında bir işletme açtı. Daha sonra kendi tasarımlarını geliştirmek için Javalı ve Çinli batik sanatçılarıyla birlikte çalışarak bunu bir tasarım işine dönüştürdü. Batik hakkında, “Batik: Fabled Cloth of Java” (1984) dahil olmak üzere kitaplar yazdı. 1990'ların başında işletmesini sattı ve özel koleksiyonundaki kumaşları Los Angeles County Sanat Müzesi'ne bağışladı.
Bayan Elliott, 1973 yılında Bay Elliott ile evlendiğinde gelinliğini tasarladı; açık mavi ve beyaz organze bir yaratım olan bu gelinlik, ten rengi bir Japon ipek ceketi üzerine Endonezya batik korsajından oluşuyordu.
Bayan Elliott'un oğlu Alec ve kızı Kari'nin yanı sıra Marit McCabe adında başka bir kızı daha hayatta kaldı; oğlu Bing Wong; üvey kızları Diana Lidofsky ve Dorinda ve Cynthia Elliott; kız kardeşi Anne-Marie Foltz; 14 torun; ve beş torun çocuğu. Bay McCabe ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bay Elliott 2008'de, Pui Wong ise 2020'de öldü.
Bay Guare, David Hampton'ın Bayan Elliott'un hayatına izinsiz girişini, Broadway'de Beaumont'ta 485 kez sahnelenen canlı bir sosyal hiciv haline dönüştürdü. Oyunda, Bay Poitier'in oğlu olduğunu iddia eden genç dolandırıcı Paul, Ouisa, Flan Kittredge ve daha birçok kişinin hayatını altüst eder. Gezegendeki herkesi birbirine bağlamak için yalnızca altı kişiden oluşan bir zincirin yeterli olduğu fikrinden keyif alan kişi Ouisa'dır.
“Six Degrees” en iyi oyun da dahil olmak üzere dört Tony Ödülü'ne aday gösterildi ve yönetmenliğini Jerry Zaks üstlendi. 1993 yılında Bay Guare, Paul'ü Will Smith'in, Broadway prodüksiyonunda ise Stockard Channing'in Ouisa rolünü yeniden canlandırdığı bir film haline getirdi ve bu ona en iyi kadın oyuncu dalında Oscar adaylığı kazandırdı.
Bay Hampton, Bay Guare'e, Lincoln Center Tiyatrosu'na ve diğer taraflara, hayatındaki olayları oyunda kullandığı ve Bay Guare'in telesekreterine ölüm tehditleri bıraktığı için 100 milyon dolarlık tazminat davası açtı ancak başarısız oldu. Bay Hampton, 2003 yılında 39 yaşındayken, New York'taki bir hastanenin AIDS konut kompleksindeki küçük bir odasında öldü.
Bay Guare, oyununun Elliott'ların ihanete uğrama deneyiminden ilham aldığını ancak Doğu Yakası hostesi Ouisa'nın Bayan Elliott'a dayanmadığını söyledi.
“Ouisa Inger değildi” dedi. “Oyunun ihtiyaç duyduğu karakter oydu.”