1936 sonbaharında bir gece, Avrupa’da faşizm yükselirken, Amerika Birleşik Devletleri’nin 18 şehir ve kasabasındaki tiyatrolar, Federal Tiyatro Projesi’nin himayesinde “Burada Olamaz” adlı distopik oyunun prodüksiyonlarını sahneledi. Buhran sırasında iş sağlamak amacıyla sanatçıların performanslarını sunmak için kuruldu.
Şimdi, bu andan ilham alan 18 Amerika şehri ve kasabasındaki kuruluşlar, bu çabanın çağdaş bir versiyonunu planlıyor: Gelecek yaz tek bir günde, her biri daha umutlu bir çağrıya yanıt veren katılımcı bir sanat projesi sunacak: “Gibi Yer Yok” Ev.” Oz Büyücüsü’nden.
Amerikan kültürünün parçalanması göz önüne alındığında, topluluklar tek bir gösteriye ev sahipliği yapmayacaklar – aslında birçoğu hiçbir gösteriye ev sahipliği yapmayacak – ancak her biri ev fikirlerini kültür ve sağlıkla birleştiren bir şeyi ifade etmenin yollarını bulacak. 27 Temmuz 2024 Chicago’da şehir, psikiyatri hastanelerinde sanatçı yetiştirme pozisyonları kuracak; Tucson, Arizona’da Borderlands Tiyatrosu, zihinsel sağlık ve iyileşmeyle ilgili bir oyun içeren bir “tiyatro gösterisi” sahneleyecek.
Girişim, klasik eserlerin müzikal uyarlamalarını geliştiren ve bunları profesyonel ve amatör oyunculardan oluşan bir kombinasyonla sahneleyen, kar amacı gütmeyen Halk Tiyatrosu’nun bir programı olan Public Works’ü kuran New York merkezli yönetmen Lear deBessonet’in buluşu. Bayındırlık modeli, diğer Amerikan şehirlerindeki ve Londra’daki tiyatrolar tarafından benimsendi.
DeBessonet, “Sanatın kendi topluluğunu yansıtması için kaçınılmaz olarak her yerde farklı görünmesi gerekiyor” dedi. “Projelerimiz tam anlamıyla tiyatro ya da ağırlıklı olarak tiyatro değil, bu yerlerin her birindeki insanların benzersiz sesini ve karakterini gerçekten yansıtıyor; yalnızca onların yapabileceği şeyleri yapıyor, çünkü bunları kendileriyle doğrudan ilişkili olarak yapıyorlar. onların yerini.”
Artık Encores’un sanat yönetmeni olan DeBessonet! Oregon Shakespeare Festivali’nde sanat yönetmeni olarak yoğun bir kariyere yeni başlayan Nataki Garrett ve daha önce Southern Methodist Üniversitesi Meadows Sanat Okulu’nda Ignite/Arts Dallas’ı yöneten Clyde Valentin ile birlikte City Center’daki programda çalışıyor. Tek Ulus/Tek Proje adlı programın sanat yönetmenleridirler ve girişime “Herkes İçin Sanat” adını verirler.
Garrett, “İhtiyacımız olan yönde ilerlemeyen bu büyük organizasyon yapıları içinde ortaya çıkan bu sorunları nasıl çözebiliriz?” diye sordu. “Bunu yapmanın bir yolu, insanlarla kaynağında tanışmak, bulundukları yere gitmek ve onlarla müzelerimizin, tiyatrolarımızın ve diğer odalarımızın dışında yaptıkları şekilde bağlantı kurmaktır.”
Programın bütçe hedefi 14 milyon dolar. İş Geliştirme İdaresi kapsamında hükümet tarafından finanse edilen Federal Tiyatro Projesi’nden farklı olarak mevcut girişim, öncelikle vakıfların ve bireylerin katkılarıyla destekleniyor ve sosyal değişimi destekleyen, kar amacı gütmeyen bir hayır kurumu olan Tides Center tarafından destekleniyor. Projelerin birçoğu sanat grupları, yerel yönetimler ve toplum sağlığı merkezleri arasındaki işbirliklerinden oluşuyor.
Florida Üniversitesi Tıpta Sanat Merkezi ile işbirliği içinde yürütülen bu çalışma, sanata katılımın sağlık sonuçlarını iyileştirebileceği inancıyla tasarlandı ve organizatörler bu bağlantıyı incelemek için çalışmalar başlattı.
Katılmak üzere seçilen 18 topluluk, Honolulu’dan Güney Bronx’a kadar kentsel ve kırsal, irili ufaklı; Ulusal Şehirler Birliği yer seçimi ve proje tasarımı konusunda yardımcı oldu. Valentin, önceliğin “sadece sahildeki seçkin şehirlerde başarılı olmak değil, coğrafi olarak çok fazla çeşitlilik olduğunu düşünüyoruz” dedi.
Projeye 1936’da dahil olan üç şehir (Chicago, New York ve Seattle) katılıyor. Bazı topluluklar yerel zorlukları vurgulamak için çalışmalar planlıyor: Arkansas’taki Phillips County, yerel su temini sorunlarını vurgulayacak; Oakland, California konut maliyetlerine odaklanacak; ve Utica, Miss., yerel bir bakkalın bulunmamasından kaynaklanan gıda güvensizliği hakkında bir tartışma başlatmak istiyor.
Kırsal toplumda müzik ağırlıklı bir yemek ve sağlıklı yaşam festivali düzenleyecek olan Mississippi Kültürel Üretim Merkezi’nin kurucu ortağı Carlton Turner, “Bunun, gördüğümüz bölünmeden çok ihtiyaç duyulan bir değişim olduğunu düşünüyorum” dedi. Utica’nın. Şöyle ekledi: “Bu 18 topluluğu bir araya getirme fırsatı, aynı fikirde olmadığımız şeylere odaklanmak yerine ortak noktalarımızı güçlendirmenin bir yoludur.”
Şimdi, bu andan ilham alan 18 Amerika şehri ve kasabasındaki kuruluşlar, bu çabanın çağdaş bir versiyonunu planlıyor: Gelecek yaz tek bir günde, her biri daha umutlu bir çağrıya yanıt veren katılımcı bir sanat projesi sunacak: “Gibi Yer Yok” Ev.” Oz Büyücüsü’nden.
Amerikan kültürünün parçalanması göz önüne alındığında, topluluklar tek bir gösteriye ev sahipliği yapmayacaklar – aslında birçoğu hiçbir gösteriye ev sahipliği yapmayacak – ancak her biri ev fikirlerini kültür ve sağlıkla birleştiren bir şeyi ifade etmenin yollarını bulacak. 27 Temmuz 2024 Chicago’da şehir, psikiyatri hastanelerinde sanatçı yetiştirme pozisyonları kuracak; Tucson, Arizona’da Borderlands Tiyatrosu, zihinsel sağlık ve iyileşmeyle ilgili bir oyun içeren bir “tiyatro gösterisi” sahneleyecek.
Girişim, klasik eserlerin müzikal uyarlamalarını geliştiren ve bunları profesyonel ve amatör oyunculardan oluşan bir kombinasyonla sahneleyen, kar amacı gütmeyen Halk Tiyatrosu’nun bir programı olan Public Works’ü kuran New York merkezli yönetmen Lear deBessonet’in buluşu. Bayındırlık modeli, diğer Amerikan şehirlerindeki ve Londra’daki tiyatrolar tarafından benimsendi.
DeBessonet, “Sanatın kendi topluluğunu yansıtması için kaçınılmaz olarak her yerde farklı görünmesi gerekiyor” dedi. “Projelerimiz tam anlamıyla tiyatro ya da ağırlıklı olarak tiyatro değil, bu yerlerin her birindeki insanların benzersiz sesini ve karakterini gerçekten yansıtıyor; yalnızca onların yapabileceği şeyleri yapıyor, çünkü bunları kendileriyle doğrudan ilişkili olarak yapıyorlar. onların yerini.”
Artık Encores’un sanat yönetmeni olan DeBessonet! Oregon Shakespeare Festivali’nde sanat yönetmeni olarak yoğun bir kariyere yeni başlayan Nataki Garrett ve daha önce Southern Methodist Üniversitesi Meadows Sanat Okulu’nda Ignite/Arts Dallas’ı yöneten Clyde Valentin ile birlikte City Center’daki programda çalışıyor. Tek Ulus/Tek Proje adlı programın sanat yönetmenleridirler ve girişime “Herkes İçin Sanat” adını verirler.
Garrett, “İhtiyacımız olan yönde ilerlemeyen bu büyük organizasyon yapıları içinde ortaya çıkan bu sorunları nasıl çözebiliriz?” diye sordu. “Bunu yapmanın bir yolu, insanlarla kaynağında tanışmak, bulundukları yere gitmek ve onlarla müzelerimizin, tiyatrolarımızın ve diğer odalarımızın dışında yaptıkları şekilde bağlantı kurmaktır.”
Programın bütçe hedefi 14 milyon dolar. İş Geliştirme İdaresi kapsamında hükümet tarafından finanse edilen Federal Tiyatro Projesi’nden farklı olarak mevcut girişim, öncelikle vakıfların ve bireylerin katkılarıyla destekleniyor ve sosyal değişimi destekleyen, kar amacı gütmeyen bir hayır kurumu olan Tides Center tarafından destekleniyor. Projelerin birçoğu sanat grupları, yerel yönetimler ve toplum sağlığı merkezleri arasındaki işbirliklerinden oluşuyor.
Florida Üniversitesi Tıpta Sanat Merkezi ile işbirliği içinde yürütülen bu çalışma, sanata katılımın sağlık sonuçlarını iyileştirebileceği inancıyla tasarlandı ve organizatörler bu bağlantıyı incelemek için çalışmalar başlattı.
Katılmak üzere seçilen 18 topluluk, Honolulu’dan Güney Bronx’a kadar kentsel ve kırsal, irili ufaklı; Ulusal Şehirler Birliği yer seçimi ve proje tasarımı konusunda yardımcı oldu. Valentin, önceliğin “sadece sahildeki seçkin şehirlerde başarılı olmak değil, coğrafi olarak çok fazla çeşitlilik olduğunu düşünüyoruz” dedi.
Projeye 1936’da dahil olan üç şehir (Chicago, New York ve Seattle) katılıyor. Bazı topluluklar yerel zorlukları vurgulamak için çalışmalar planlıyor: Arkansas’taki Phillips County, yerel su temini sorunlarını vurgulayacak; Oakland, California konut maliyetlerine odaklanacak; ve Utica, Miss., yerel bir bakkalın bulunmamasından kaynaklanan gıda güvensizliği hakkında bir tartışma başlatmak istiyor.
Kırsal toplumda müzik ağırlıklı bir yemek ve sağlıklı yaşam festivali düzenleyecek olan Mississippi Kültürel Üretim Merkezi’nin kurucu ortağı Carlton Turner, “Bunun, gördüğümüz bölünmeden çok ihtiyaç duyulan bir değişim olduğunu düşünüyorum” dedi. Utica’nın. Şöyle ekledi: “Bu 18 topluluğu bir araya getirme fırsatı, aynı fikirde olmadığımız şeylere odaklanmak yerine ortak noktalarımızı güçlendirmenin bir yoludur.”