Gaz Fiyatının Üzerimizde Neden Bu Kadar Gücü Var?
Amerikalılara ülkeye bakış açılarını sorun – geleceği, ekonomisi, başkanı – ve bu yılki anketlerde ruh halleri gaz fiyatıyla çarpıcı bir uyum içinde yükseldi ve düştü. Gaz fiyatları yükselir ve ülkenin yanlış yolda olduğu korkusu da sık sık yükselir. Benzin fiyatları düşüyor ve başkanın mutsuzluğu da öyle.
Elbette, ulusun iyimserliğini (veya huysuzluğunu) tek başına yakıt fiyatlarının dikte ettiği durum söz konusu değil. Ancak bu modeller, satın aldığımız diğer şeylerden farklı olarak gazın, Amerikalıların kişisel durumları, daha geniş ekonomi ve hatta ulusun durumu hakkında nasıl düşündükleri üzerinde gerçek bir güce sahip olduğunu gösteriyor. Evet, bu yıla ekonomik belirsizlik, Yüksek Mahkeme şok dalgaları, 6 Ocak açıklamaları ve süregelen salgın bölünmeler damgasını vurdu. Ancak tüm bunların arka planında gizlenen, gazın kırbaç fiyatı olmuştur.
Ve bu arada, seçime iki hafta kala tekrar düşüş eğiliminde.
Bu yılki çalkantılı fiyatlar – ulusal ortalama Haziran ayında 5 doların üzerinde zirve yaptı, Eylül ayına düştü ve ardından dengelendi – birçok araştırmacının bulduklarının gerçek zamanlı bir gösterimini sundu. Gaz fiyatları, tüketici duyarlılığını ve başkanlık onay puanlarını etkileyebilir (başkanların genellikle gaz fiyatları üzerinde çok az kontrole sahip olduğunu boşverin).
Nasıl alışveriş yaptığımızı ve neye harcadığımızı etkilerler. başka şeyler. Kısa vadede seyahat davranışını şekillendirirler. Ve uzun vadede, Amerikalıların satın aldığı araçları, uzaklara yayılmış konutların çekiciliğini ve hatta gelişim modellerini değiştirebilirler.
Morgan State Üniversitesi Ulusal Ulaşım Merkezi direktörü Mansoureh Jeihani, “Benzin fiyatı değiştiğinde her şeyi değiştirir” dedi. Ve özellikle Amerika’da, dedi, genişleyen topluluklar ve yetersiz toplu taşıma, çoğu insanın maliyet arttığında araba kullanmaktan başka alternatifi olmadığı anlamına geliyor.
O zaman benzin fiyatlarının ruh halinizi renklendirmesine şaşmamalı.
Ülke genelinde gerçek zamanlı gaz fiyatlarını takip eden GasBuddy petrol analizi başkanı Patrick De Haan, “Fiyatlar yükseldiğinde, istediğimiz her şeyi yapamadığımız gibi bir baskı hissediyoruz” dedi. Ve fiyatlar düşük olduğunda: “Her yere gidebileceğinizi, her şeyi görebileceğinizi, her şeyi yapabileceğinizi hissediyorsunuz.”
Bunun nedenleri, hem gaza olan bağımlılığımızda hem de satın aldığımız diğer her şeyden farklı şekillerde gizlidir.
Michigan Üniversitesi Tüketici Anketleri direktörü Joanne Hsu, “Sokaktan her zaman görülebilen fiyat etiketleri olan başka hiçbir tüketici malı veya hizmeti yok” dedi.
Gazı pompalayan siz olmasanız bile gazın fiyatını görürsünüz (evdeki market alışverişinizi yapan siz değilseniz yumurta fiyatıyla aynı değildir). Ve eğer sen vardır Onu pompalayan kişi, orada durup, kuruş satın alımınızı izliyor, banka hesabınızı ısırıyorsunuz. Kiranızı bu şekilde öderseniz psikolojik bedeli düşünün: 656 $ … 657 $ … 658 $ …
2022 Ara Seçimlerinin Durumu
Her iki parti de 8 Kasım seçimleri öncesinde son adımlarını atıyor.
Bu, fiyatı takip etmeyi kolaylaştırır. Ve satıcıların fiyat artışlarını gizlemesini zorlaştırıyor. Artan fiyatları gizlemek için bir kutu mısır gevreği zamanla küçülebilir. Ancak bir galon gaz, bir galon gazdır (yaz ve kış karışımları için küçük bir nüansla). Ve aynı zamanda, tüm sürüş hayatınız boyunca satın aldığınız galon benzin az ya da çok.
“16 yaşımdan beri başka hangi fiyat serilerini rasgele izliyorum?” Philadelphia Fed’de ekonomist olan Chris Severen, şunları söyledi:
O ve bir meslektaşı, 1970’lerin petrol krizleri gibi benzin fiyatlarındaki şoklar sırasında gençken araba kullanmayı öğrenen insanların, 20 yıl sonra bile daha az araba kullandıklarını keşfetti. Bay Severen, birçok genç için ilk kez düzenli olarak bir mal veya hizmet satın aldıklarını söyledi. Gaz onların tüketime ve kişisel anlamda daha geniş ekonomiye girişleridir.
Çoğu sürücünün sonunda öğrendiği gibi, gazın yerini almak da zordur. Diğer mallar daha pahalı hale geldiğinde, ekonomistler genellikle insanların ne kadar aldıklarını azaltmalarını, bunun yerine başka bir şey satın almalarını veya satın almalarını ertelemelerini bekler. Ancak bu stratejiler, yürünebilir bir yerde veya ulaşımın iyi olduğu bir yerde yaşamıyorsanız, gazla daha aldatıcıdır. Çoğu Amerikalı, çocukları haftada beş gün yerine dört gün okula götüremez veya benzin fiyatı düşene kadar işe gitmeyi erteleyemez.
Palm Bay, Fla’da annesiyle temizlikçi olarak çalışan Denange Sanchez, “Sadece benzin olsa bile, sadece bir araba – benimki gibi bir aile için çok fazla, bir iş için buna bağlıyız” dedi. tanklarını haftada üç veya dört kez apartman komplekslerine ve özel evlere giderek doldurun. Fiyatlar yükseldiğinde, buna katlanmaktan başka çareleri kalmaz.
20 yaşındaki Bayan Sanchez, Temmuz ayında New York Times/Siena College anketi için anketörlere ülkenin yanlış yöne gittiğine inandığını söyledi. Son zamanlarda karamsarlığını genişletmesi istendiğinde, aklındaki ilk şey gazdı. Yüksek fiyatların, insanların işe erişmek için ihtiyaç duydukları şeyleri karşılayabilmeleri gerektiği fikrini ihlal ettiğini söyledi.
O Temmuz anketinde, benzin deposunu daha sık doldurduklarını söyleyen seçmenlerin, ülkenin yanlış yöne gittiğini söyleme olasılıkları daha yüksekti. Bu kısmen partizanlıkla açıklanıyor, çünkü Demokratlar daha az araba bağımlı şehirlerde yaşıyor ve ayrıca Demokrat bir başkanla iyimser hissetme olasılıkları daha yüksek. Ancak Demokratlar arasında bile en iyimser olanlar, nadiren doldurduklarını veya hiç dolduracak arabaları olmadığını söyleyenlerdi.
Bu anket, gaz fiyatlarının Haziran ortasında zirve yapmasından kısa bir süre sonra yapıldı. Ardından, fiyatlar hızla yükseldikçe sonraki üç ay boyunca her gün düştü. Eylül ayındaki bir başka Times/Siena anketi, seçmenlerin biraz daha neşeli olduğunu ortaya koydu: Ülkenin doğru yolda olduğunu söyleyenlerin oranı yüzde 14 arttı; Başkan Biden’ın onay notu dokuz puan arttı.
Bu yılki diğer anketler de benzer modeller buldu. Ekonomiye olan güveni takip eden tüketici duyarlılığı ölçümleri, yılın büyük bölümünde tarihsel olarak düşük kaldı, ancak gazın zirve yaptığı Haziran ayında dibe vurdu. Tüketici duyarlılığı, cumhurbaşkanı onayı ve ülkenin gidişatındaki yaz aylarındaki iyileşmeler de, benzin fiyatlarının düşmeyi bıraktığı Eylül ayında durdu veya tersine döndü.
Gaz şoklarının etkisini, Yüksek Mahkemenin Roe v. Wade davasını bozan kararı, 6 Ocak’taki kongre duruşmaları, borsadaki kargaşa, yüksek gıda fiyatları ve artan ipotek oranları gibi diğer olaylardan ayırmak zor. Ancak geçmiş araştırmalar, gazın insanların ekonomiyi ve hatta cumhurbaşkanını nasıl boyutlandırdığı üzerinde bağımsız bir etkisi olduğunu gösteriyor.
Haverford College’da ekonomi profesörü olan Carola Binder, “Fed, ekonominin nasıl gittiğini takip etmeye çalışmak için binlerce farklı veri serisi kullanıyor” dedi. “Ama belli ki çoğumuz bu kadar bilgiyi işleyemeyiz. Bu yüzden temel kurallara baktığımızı düşünüyorum.”
Araştırması, insanların gaz fiyatlarını bu şekilde kullandığını gösteriyor. Gaz fiyatları yükseldiğinde tüketici duyarlılığının daha karamsar hale geldiğini buluyor (1970’lerin krizlerini yaşayan insanlar özellikle asık suratlı oluyor). Genel bir kural olarak, benzin fiyatları hükümetin bir ay önce açıkladığı işsizlik veya enflasyon oranlarından daha basittir. Hükümetin size gazın fiyatını söylemesine ihtiyacınız yok. Ve bunu yorumlamanıza yardımcı olması için medyaya da ihtiyacınız yok.
Gaz fiyatları, ekonominin sağlığına ilişkin diğer önlemleri düzgün bir şekilde izlemiyor. Örneğin, pandeminin başlarında, seyahat talebindeki çöküşün ortasında gaz fiyatları düştüğü için işsizlik arttı. Ancak pahalı gaz ve kötü ekonominin el ele gittiği, belki de birinin diğerinin habercisi olduğu duygusunu besleyen başka dönemler oldu.
Büyük Durgunluk o zamanlardan biriydi. Hatta bazı ekonomistler, konut çöküşünden önceki gaz fiyatlarındaki artışın, ipoteklerine gereğinden fazla yüklenen bazı ev sahiplerinin rehine itilmesine yardımcı olduğundan şüpheleniyorlar (ev fiyatları en sonunda, en yüksek ulaşım maliyetlerine sahip şehir dışı topluluklarda en çok çöktü).
Bu nedenle, gazın insanların cumhurbaşkanını nasıl değerlendirdiğine de gölge düşürmesi belki de şaşırtıcı değil. 1970’lere geri dönersek, araştırmacılar, artan gaz fiyatlarının, diğer ekonomik koşullar göz önüne alındığında bekleyebileceğimizin üzerinde ve ötesinde, cumhurbaşkanı onayını etkilediğini bulmuşlardır. Bu, insanların pahalı gaz için kişisel olarak cumhurbaşkanını suçladıkları anlamına gelmez (bazıları kesinlikle öyle olsa da).
Northwestern’de siyaset bilimci olan Laurel Harbridge-Yong, “Ülkede iyi gitmeyen ve sizin için iyi gitmeyen şeyleri akılda tutuyor” dedi. fenomen.
Pahalı gaz insanları tatilden çıkmaya, market harcamalarını kısmaya ya da yaşlanan ebeveynleri ve torunları görmeyi ertelemeye ittiğinde bu bağlantıları kurmak zor değil.
Erie, PA’da kişisel deva görevlisi olarak çalışan Teresa Richardson, Eylül ayında bir Times anketinde ülkenin yanlış yolda olduğunu hissettiğini söyledi. İşvereni, onu ve diğer bakıcıları, ayak işleri ve faaliyetler için müşterileri dışarı çıkarmaktan caydırdı. Onları gezdirmenin maliyeti çok fazla.
Ve böylece müşterileri evde oturuyor. 48 yaşındaki Bayan Richardson da orada oturuyor. Onu bir zamanlar işe bırakan ve arabayı kullanan engelli kocası da artık evde oturuyor, çünkü kendisi kullanıyorsa gaz tasarrufu sağlıyor.
Bayan Richardson, “Hepimiz eve tıkılıp kaldık” dedi. Ve bu yaşamak için bir yol değil. “Başka kaç kişinin böyle hissettiğini hayal edebiliyor musun?”
Ruth Igielnik, anket analizine katkıda bulundu.
Alıntıdır
Amerikalılara ülkeye bakış açılarını sorun – geleceği, ekonomisi, başkanı – ve bu yılki anketlerde ruh halleri gaz fiyatıyla çarpıcı bir uyum içinde yükseldi ve düştü. Gaz fiyatları yükselir ve ülkenin yanlış yolda olduğu korkusu da sık sık yükselir. Benzin fiyatları düşüyor ve başkanın mutsuzluğu da öyle.
Elbette, ulusun iyimserliğini (veya huysuzluğunu) tek başına yakıt fiyatlarının dikte ettiği durum söz konusu değil. Ancak bu modeller, satın aldığımız diğer şeylerden farklı olarak gazın, Amerikalıların kişisel durumları, daha geniş ekonomi ve hatta ulusun durumu hakkında nasıl düşündükleri üzerinde gerçek bir güce sahip olduğunu gösteriyor. Evet, bu yıla ekonomik belirsizlik, Yüksek Mahkeme şok dalgaları, 6 Ocak açıklamaları ve süregelen salgın bölünmeler damgasını vurdu. Ancak tüm bunların arka planında gizlenen, gazın kırbaç fiyatı olmuştur.
Ve bu arada, seçime iki hafta kala tekrar düşüş eğiliminde.
Bu yılki çalkantılı fiyatlar – ulusal ortalama Haziran ayında 5 doların üzerinde zirve yaptı, Eylül ayına düştü ve ardından dengelendi – birçok araştırmacının bulduklarının gerçek zamanlı bir gösterimini sundu. Gaz fiyatları, tüketici duyarlılığını ve başkanlık onay puanlarını etkileyebilir (başkanların genellikle gaz fiyatları üzerinde çok az kontrole sahip olduğunu boşverin).
Nasıl alışveriş yaptığımızı ve neye harcadığımızı etkilerler. başka şeyler. Kısa vadede seyahat davranışını şekillendirirler. Ve uzun vadede, Amerikalıların satın aldığı araçları, uzaklara yayılmış konutların çekiciliğini ve hatta gelişim modellerini değiştirebilirler.
Morgan State Üniversitesi Ulusal Ulaşım Merkezi direktörü Mansoureh Jeihani, “Benzin fiyatı değiştiğinde her şeyi değiştirir” dedi. Ve özellikle Amerika’da, dedi, genişleyen topluluklar ve yetersiz toplu taşıma, çoğu insanın maliyet arttığında araba kullanmaktan başka alternatifi olmadığı anlamına geliyor.
O zaman benzin fiyatlarının ruh halinizi renklendirmesine şaşmamalı.
Ülke genelinde gerçek zamanlı gaz fiyatlarını takip eden GasBuddy petrol analizi başkanı Patrick De Haan, “Fiyatlar yükseldiğinde, istediğimiz her şeyi yapamadığımız gibi bir baskı hissediyoruz” dedi. Ve fiyatlar düşük olduğunda: “Her yere gidebileceğinizi, her şeyi görebileceğinizi, her şeyi yapabileceğinizi hissediyorsunuz.”
Bunun nedenleri, hem gaza olan bağımlılığımızda hem de satın aldığımız diğer her şeyden farklı şekillerde gizlidir.
Michigan Üniversitesi Tüketici Anketleri direktörü Joanne Hsu, “Sokaktan her zaman görülebilen fiyat etiketleri olan başka hiçbir tüketici malı veya hizmeti yok” dedi.
Gazı pompalayan siz olmasanız bile gazın fiyatını görürsünüz (evdeki market alışverişinizi yapan siz değilseniz yumurta fiyatıyla aynı değildir). Ve eğer sen vardır Onu pompalayan kişi, orada durup, kuruş satın alımınızı izliyor, banka hesabınızı ısırıyorsunuz. Kiranızı bu şekilde öderseniz psikolojik bedeli düşünün: 656 $ … 657 $ … 658 $ …
2022 Ara Seçimlerinin Durumu
Her iki parti de 8 Kasım seçimleri öncesinde son adımlarını atıyor.
- GOP Avantajı : Cumhuriyetçiler, Kongre’nin kontrolü için yarışmanın son haftalarında bir avantaj kazanıyor gibi görünüyor. The Times’ın baş siyasi analisti Nate Cohn, seçmenlerin ruh halinin neden değiştiğini açıklıyor.
- Ohio Senatosu Yarışı :JD Vance’e meydan okuyan Demokrat Tim Ryan, eyaleti belki de ülkenin en olası Senato savaş alanına dönüştürdü.
- Sisteme İnancını Kaybetmek: Wisconsin’de demokrasi aşındıkça, eyalet vatandaşlarının çoğu kendilerini güçsüz hissediyor. Ancak Cumhuriyetçiler ve Demokratlar farklı suçlular ve farklı riskler görüyorlar.
- Dışişleri Bakanı Yarışları: 2020 seçimleri hakkında yalanlar yayan GOP adaylarıyla karşı karşıya kalan Demokratlar, devlet sekreteri adayları için TV reklamlarında onları 57’ye 1 harcıyor. Yine de yeterli olmayabilir.
Bu, fiyatı takip etmeyi kolaylaştırır. Ve satıcıların fiyat artışlarını gizlemesini zorlaştırıyor. Artan fiyatları gizlemek için bir kutu mısır gevreği zamanla küçülebilir. Ancak bir galon gaz, bir galon gazdır (yaz ve kış karışımları için küçük bir nüansla). Ve aynı zamanda, tüm sürüş hayatınız boyunca satın aldığınız galon benzin az ya da çok.
“16 yaşımdan beri başka hangi fiyat serilerini rasgele izliyorum?” Philadelphia Fed’de ekonomist olan Chris Severen, şunları söyledi:
O ve bir meslektaşı, 1970’lerin petrol krizleri gibi benzin fiyatlarındaki şoklar sırasında gençken araba kullanmayı öğrenen insanların, 20 yıl sonra bile daha az araba kullandıklarını keşfetti. Bay Severen, birçok genç için ilk kez düzenli olarak bir mal veya hizmet satın aldıklarını söyledi. Gaz onların tüketime ve kişisel anlamda daha geniş ekonomiye girişleridir.
Çoğu sürücünün sonunda öğrendiği gibi, gazın yerini almak da zordur. Diğer mallar daha pahalı hale geldiğinde, ekonomistler genellikle insanların ne kadar aldıklarını azaltmalarını, bunun yerine başka bir şey satın almalarını veya satın almalarını ertelemelerini bekler. Ancak bu stratejiler, yürünebilir bir yerde veya ulaşımın iyi olduğu bir yerde yaşamıyorsanız, gazla daha aldatıcıdır. Çoğu Amerikalı, çocukları haftada beş gün yerine dört gün okula götüremez veya benzin fiyatı düşene kadar işe gitmeyi erteleyemez.
Palm Bay, Fla’da annesiyle temizlikçi olarak çalışan Denange Sanchez, “Sadece benzin olsa bile, sadece bir araba – benimki gibi bir aile için çok fazla, bir iş için buna bağlıyız” dedi. tanklarını haftada üç veya dört kez apartman komplekslerine ve özel evlere giderek doldurun. Fiyatlar yükseldiğinde, buna katlanmaktan başka çareleri kalmaz.
20 yaşındaki Bayan Sanchez, Temmuz ayında New York Times/Siena College anketi için anketörlere ülkenin yanlış yöne gittiğine inandığını söyledi. Son zamanlarda karamsarlığını genişletmesi istendiğinde, aklındaki ilk şey gazdı. Yüksek fiyatların, insanların işe erişmek için ihtiyaç duydukları şeyleri karşılayabilmeleri gerektiği fikrini ihlal ettiğini söyledi.
O Temmuz anketinde, benzin deposunu daha sık doldurduklarını söyleyen seçmenlerin, ülkenin yanlış yöne gittiğini söyleme olasılıkları daha yüksekti. Bu kısmen partizanlıkla açıklanıyor, çünkü Demokratlar daha az araba bağımlı şehirlerde yaşıyor ve ayrıca Demokrat bir başkanla iyimser hissetme olasılıkları daha yüksek. Ancak Demokratlar arasında bile en iyimser olanlar, nadiren doldurduklarını veya hiç dolduracak arabaları olmadığını söyleyenlerdi.
Bu anket, gaz fiyatlarının Haziran ortasında zirve yapmasından kısa bir süre sonra yapıldı. Ardından, fiyatlar hızla yükseldikçe sonraki üç ay boyunca her gün düştü. Eylül ayındaki bir başka Times/Siena anketi, seçmenlerin biraz daha neşeli olduğunu ortaya koydu: Ülkenin doğru yolda olduğunu söyleyenlerin oranı yüzde 14 arttı; Başkan Biden’ın onay notu dokuz puan arttı.
Bu yılki diğer anketler de benzer modeller buldu. Ekonomiye olan güveni takip eden tüketici duyarlılığı ölçümleri, yılın büyük bölümünde tarihsel olarak düşük kaldı, ancak gazın zirve yaptığı Haziran ayında dibe vurdu. Tüketici duyarlılığı, cumhurbaşkanı onayı ve ülkenin gidişatındaki yaz aylarındaki iyileşmeler de, benzin fiyatlarının düşmeyi bıraktığı Eylül ayında durdu veya tersine döndü.
Gaz şoklarının etkisini, Yüksek Mahkemenin Roe v. Wade davasını bozan kararı, 6 Ocak’taki kongre duruşmaları, borsadaki kargaşa, yüksek gıda fiyatları ve artan ipotek oranları gibi diğer olaylardan ayırmak zor. Ancak geçmiş araştırmalar, gazın insanların ekonomiyi ve hatta cumhurbaşkanını nasıl boyutlandırdığı üzerinde bağımsız bir etkisi olduğunu gösteriyor.
Haverford College’da ekonomi profesörü olan Carola Binder, “Fed, ekonominin nasıl gittiğini takip etmeye çalışmak için binlerce farklı veri serisi kullanıyor” dedi. “Ama belli ki çoğumuz bu kadar bilgiyi işleyemeyiz. Bu yüzden temel kurallara baktığımızı düşünüyorum.”
Araştırması, insanların gaz fiyatlarını bu şekilde kullandığını gösteriyor. Gaz fiyatları yükseldiğinde tüketici duyarlılığının daha karamsar hale geldiğini buluyor (1970’lerin krizlerini yaşayan insanlar özellikle asık suratlı oluyor). Genel bir kural olarak, benzin fiyatları hükümetin bir ay önce açıkladığı işsizlik veya enflasyon oranlarından daha basittir. Hükümetin size gazın fiyatını söylemesine ihtiyacınız yok. Ve bunu yorumlamanıza yardımcı olması için medyaya da ihtiyacınız yok.
Gaz fiyatları, ekonominin sağlığına ilişkin diğer önlemleri düzgün bir şekilde izlemiyor. Örneğin, pandeminin başlarında, seyahat talebindeki çöküşün ortasında gaz fiyatları düştüğü için işsizlik arttı. Ancak pahalı gaz ve kötü ekonominin el ele gittiği, belki de birinin diğerinin habercisi olduğu duygusunu besleyen başka dönemler oldu.
Büyük Durgunluk o zamanlardan biriydi. Hatta bazı ekonomistler, konut çöküşünden önceki gaz fiyatlarındaki artışın, ipoteklerine gereğinden fazla yüklenen bazı ev sahiplerinin rehine itilmesine yardımcı olduğundan şüpheleniyorlar (ev fiyatları en sonunda, en yüksek ulaşım maliyetlerine sahip şehir dışı topluluklarda en çok çöktü).
Bu nedenle, gazın insanların cumhurbaşkanını nasıl değerlendirdiğine de gölge düşürmesi belki de şaşırtıcı değil. 1970’lere geri dönersek, araştırmacılar, artan gaz fiyatlarının, diğer ekonomik koşullar göz önüne alındığında bekleyebileceğimizin üzerinde ve ötesinde, cumhurbaşkanı onayını etkilediğini bulmuşlardır. Bu, insanların pahalı gaz için kişisel olarak cumhurbaşkanını suçladıkları anlamına gelmez (bazıları kesinlikle öyle olsa da).
Northwestern’de siyaset bilimci olan Laurel Harbridge-Yong, “Ülkede iyi gitmeyen ve sizin için iyi gitmeyen şeyleri akılda tutuyor” dedi. fenomen.
Pahalı gaz insanları tatilden çıkmaya, market harcamalarını kısmaya ya da yaşlanan ebeveynleri ve torunları görmeyi ertelemeye ittiğinde bu bağlantıları kurmak zor değil.
Erie, PA’da kişisel deva görevlisi olarak çalışan Teresa Richardson, Eylül ayında bir Times anketinde ülkenin yanlış yolda olduğunu hissettiğini söyledi. İşvereni, onu ve diğer bakıcıları, ayak işleri ve faaliyetler için müşterileri dışarı çıkarmaktan caydırdı. Onları gezdirmenin maliyeti çok fazla.
Ve böylece müşterileri evde oturuyor. 48 yaşındaki Bayan Richardson da orada oturuyor. Onu bir zamanlar işe bırakan ve arabayı kullanan engelli kocası da artık evde oturuyor, çünkü kendisi kullanıyorsa gaz tasarrufu sağlıyor.
Bayan Richardson, “Hepimiz eve tıkılıp kaldık” dedi. Ve bu yaşamak için bir yol değil. “Başka kaç kişinin böyle hissettiğini hayal edebiliyor musun?”
Ruth Igielnik, anket analizine katkıda bulundu.
Alıntıdır