Kesinlikle kazanan bir sahne ve sonuçta hayal kırıklığı yaratan bu yeni uyarlamanın en önemli anlarından biri; Kait Kerrigan'ın bir kitabı (Broadway'de ilk kez sahneye çıkıyor), müziği Jason Howland'a (“Paradise Square”) ve sözleri Nathan Tysen'a (“Paradise Square”) ait. ) “) içerir. Bu sonbaharda New Jersey'deki Paper Mill Playhouse'da sahnelenen Marc Bruni (“Beautiful: The Carole King Musical”) yapımının güçlü yanları komedi ve romantizm.
Ayrıca çok sayıda büyük dans numarası (Dominique Kelley tarafından) ve bazı göze çarpan step dansı numaraları da var. 1920'lerin (Linda Cho'nun hazırladığı) kostümlerine, özellikle de Daisy'nin kostümlerine bakmak çok eğlenceli: tüm o mendil kenarları havada uçuşuyor. Gatsby'nin sarı Rolls-Royce'u ve Tom'un mavi coupe'si sahnede abartılı bir şekilde ilerliyor. Uzakta gördüğümüz havai fişekler projeksiyon olsa da, diğer parlak piroteknikler memnuniyet verici derecede gerçektir.
The Great Gatsby'nin karanlık unsurları ele geçirilmesi zor ve genel etkiyi köreltiyor. Aynı şey dizinin akılda kalıcı olmasa da haşhaş ve hoş olan anodik Broadway sesi için de geçerli. Ne Jack Clayton'ın 1974 yapımı film uyarlamasının müzikleri gibi Caz Çağı'nı çağrıştırıyor, ne de Baz Luhrmann'ın 2013 versiyonunun müzikleri gibi çılgın bir teslimiyet ruhunu çağrıştırıyor. Bu “Great Gatsby”nin müzikleri çok önemli bir aciliyetten yoksun.
Bu arada bu, F. Scott Fitzgerald'ın 1925 tarihli romanı 2021'de kamu malına girdiğinden beri duymuş olabileceğiniz diğer yüksek profilli müzik uyarlaması değil. Gelecek ay, Tony Ödülü sahibi Rachel Chavkin, Pulitzer Ödülü sahibi Martyna Majok'un bir kitabı ve Florence Welch ile Thomas Bartlett'in müzikleriyle Cambridge, Massachusetts'te “Gatsby”yi yönetecek.
Bruni'nin Broadway prodüksiyonu, harika bir çekirdek kadronun muazzam avantajına sahip; bunlar arasında iyi, hoşnutsuz bir anlatıcı olarak Noah J. Ricketts ve bu hikayede gereksiz bir nedenden dolayı Gatsby'nin kiracısı olan Nick var; Nick'le çılgın bir aşk yaşamaktan hoşlanan ünlü golfçü ve evlilik karşıtı aktivist Jordan Baker rolünde Samantha Pauly; ve Daisy'nin polo oynayan şımarık kocası Tom Buchanan rolünde John Zdrojeski.
Ayrıca çok sayıda büyük dans numarası (Dominique Kelley tarafından) ve bazı göze çarpan step dansı numaraları da var. 1920'lerin (Linda Cho'nun hazırladığı) kostümlerine, özellikle de Daisy'nin kostümlerine bakmak çok eğlenceli: tüm o mendil kenarları havada uçuşuyor. Gatsby'nin sarı Rolls-Royce'u ve Tom'un mavi coupe'si sahnede abartılı bir şekilde ilerliyor. Uzakta gördüğümüz havai fişekler projeksiyon olsa da, diğer parlak piroteknikler memnuniyet verici derecede gerçektir.
The Great Gatsby'nin karanlık unsurları ele geçirilmesi zor ve genel etkiyi köreltiyor. Aynı şey dizinin akılda kalıcı olmasa da haşhaş ve hoş olan anodik Broadway sesi için de geçerli. Ne Jack Clayton'ın 1974 yapımı film uyarlamasının müzikleri gibi Caz Çağı'nı çağrıştırıyor, ne de Baz Luhrmann'ın 2013 versiyonunun müzikleri gibi çılgın bir teslimiyet ruhunu çağrıştırıyor. Bu “Great Gatsby”nin müzikleri çok önemli bir aciliyetten yoksun.
Bu arada bu, F. Scott Fitzgerald'ın 1925 tarihli romanı 2021'de kamu malına girdiğinden beri duymuş olabileceğiniz diğer yüksek profilli müzik uyarlaması değil. Gelecek ay, Tony Ödülü sahibi Rachel Chavkin, Pulitzer Ödülü sahibi Martyna Majok'un bir kitabı ve Florence Welch ile Thomas Bartlett'in müzikleriyle Cambridge, Massachusetts'te “Gatsby”yi yönetecek.
Bruni'nin Broadway prodüksiyonu, harika bir çekirdek kadronun muazzam avantajına sahip; bunlar arasında iyi, hoşnutsuz bir anlatıcı olarak Noah J. Ricketts ve bu hikayede gereksiz bir nedenden dolayı Gatsby'nin kiracısı olan Nick var; Nick'le çılgın bir aşk yaşamaktan hoşlanan ünlü golfçü ve evlilik karşıtı aktivist Jordan Baker rolünde Samantha Pauly; ve Daisy'nin polo oynayan şımarık kocası Tom Buchanan rolünde John Zdrojeski.