Mary'nin etrafındaki oyuncular melodramın yüce tonuyla konuşuyorlar: Tony Macht, Abe'in asistanı Simon rolünde zeki ve istekli; Bianca Leigh, Mary'nin refakatçisi Louise rolünde çekingen ve etkileyici bir şekilde etkileniyor. Abe rolünde Conrad Ricamora ve Mary'nin oyunculuk öğretmeni rolünde James Scully, Fire Island filmindeki görünümlerinden daha farklı olamazlardı. Ricamora'nın Bay Darcy'ye benzeyen çekingenliği ve Scully'nin yumuşak nezaketi gitti, yerini komik derecede ateşli bir yoğunluk ve tutku aldı.
Her şey son derece stilize edilmiş ve hepsi bu gerçek Tiyatro. “Oh, Maria!” Tek bir eskiz ya da bir bölümü olabilirdi ama bunun yerine açıkça planlanmış bir komediden dramaya dönüştü… aslında, şaşırtıcı gelişmelerin olduğunu söylemek dışında doruk noktasını bozmayalım.
Dots kolektifinin sahne tasarımı, topluluk tiyatrosunun kitsch natüralizmini taşıyor, ta ki Cole Escola'nın “Chicago” ve “Gypsy” adlı eserlerini içeren bir final için neredeyse temel unsurlardan arındırılmış. Sam Pinkleton'ın yönetmenliği nefes kesici derecede atletik; oyuncular sahnede ve mobilyaların üzerinden atlarken senaryonun sarkmasına asla izin vermiyor; Başkanlık masası tek başına oldukça fazla kullanım alanı buluyor.
Tiyatronun Martha Swope benzeri fotoğraflardan oluşan sahte bir retrospektifle süslenmiş lobisine çok dikkat edin: Escola'nın “A Chorus Line”da koltuk değneklerinde Cassie rolünde, John Doyle'un “Death of a Salesman” filminin yıldızı olarak, yeleli bir şekilde. “Dana H.”de saçlı Deirdre O'Connell
Bu sadece komik değil, aynı zamanda Escola'nın yıllar boyunca kuir tiyatrosunun kenarlarında şeytani bir şekilde dans ettikten sonra oraya bayrak dikmesi anlamına da geliyor. Ve şükürler olsun ki, komedi ve tiyatronun ilgi çekmeye çalıştığı bir anda Escola, “Dicks: The Musical” ve “Spamalot”un izinden gidiyor ve daha zamansız bir şeye ulaşıyor: aptallığa.
Ah Meryem!
5 Mayıs'a kadar Manhattan'daki Lucille Lortel Tiyatrosu'nda; ohmaryplay.com. Çalışma süresi: 1 saat 20 dakika.
Her şey son derece stilize edilmiş ve hepsi bu gerçek Tiyatro. “Oh, Maria!” Tek bir eskiz ya da bir bölümü olabilirdi ama bunun yerine açıkça planlanmış bir komediden dramaya dönüştü… aslında, şaşırtıcı gelişmelerin olduğunu söylemek dışında doruk noktasını bozmayalım.
Dots kolektifinin sahne tasarımı, topluluk tiyatrosunun kitsch natüralizmini taşıyor, ta ki Cole Escola'nın “Chicago” ve “Gypsy” adlı eserlerini içeren bir final için neredeyse temel unsurlardan arındırılmış. Sam Pinkleton'ın yönetmenliği nefes kesici derecede atletik; oyuncular sahnede ve mobilyaların üzerinden atlarken senaryonun sarkmasına asla izin vermiyor; Başkanlık masası tek başına oldukça fazla kullanım alanı buluyor.
Tiyatronun Martha Swope benzeri fotoğraflardan oluşan sahte bir retrospektifle süslenmiş lobisine çok dikkat edin: Escola'nın “A Chorus Line”da koltuk değneklerinde Cassie rolünde, John Doyle'un “Death of a Salesman” filminin yıldızı olarak, yeleli bir şekilde. “Dana H.”de saçlı Deirdre O'Connell
Bu sadece komik değil, aynı zamanda Escola'nın yıllar boyunca kuir tiyatrosunun kenarlarında şeytani bir şekilde dans ettikten sonra oraya bayrak dikmesi anlamına da geliyor. Ve şükürler olsun ki, komedi ve tiyatronun ilgi çekmeye çalıştığı bir anda Escola, “Dicks: The Musical” ve “Spamalot”un izinden gidiyor ve daha zamansız bir şeye ulaşıyor: aptallığa.
Ah Meryem!
5 Mayıs'a kadar Manhattan'daki Lucille Lortel Tiyatrosu'nda; ohmaryplay.com. Çalışma süresi: 1 saat 20 dakika.