Tüm bunlar dikkat çekici ve büyük olasılıkla Scott ve Londra'nın prodüksiyonunun geçen yıl birkaç büyük ödül kazanmasının nedeni. Teknik unsurlar örnektir, ancak olması gerekenden bir dolar duş değildir. (Değiştirme seti Rosanna Vice, James Farncombe'un havalı ışıkları, Dan Balfour'un harika sesi.) Ve Scott kıyafetini asla değiştirmesine rağmen, gri pantolonları, mavi-yeşil kısa kollu ayakkabılar, beyaz spor ayakkabılar, Natalie Pryce-sie daha sonra 19. merkez tezgahın hafızasının Yaptı.
Ancak tüm bu beceriler (ve Broadway Tiyatrosu'nun önündeki 295 oturma alanında yakın görme şansı), bu “vanya” nı çok iyi yapan şeyin sadece bir parçasıdır. Scott sadece Switcheroo Illusions aracılığıyla gönderildiyse -aynı zamanda bir konuşmanın iki yarısını oynamak, birisine ateş etmek ve vurulmak için -Tschokhov büyüleyici olurdu, ama Büyük Tiyatro gibi değil. Aslında, sekiz klonlu Scott ile “Düzenli” bir “Vanya Amca” üretimi benim yaptığım kadar sekiz ayrı şey.
Üretimi örnek yapan şey, parçanın kendisi gibi, duygudur. Scott'ın neden böyle bir üzüntü makinesi olduğunu düşünmekten nefret ediyorum, ancak cildinin altındaki gözyaşları (ve kızarma, aydınlatma ve dönme) çok düz. Nadiren sesini yükseltir. Duygular açıkça ve dikkatlice kalbinden geldiğinden, onları doğrudan ve dikkatli bir şekilde sınırlar. Bu şekilde, kırılmış kalp kırık kalp 1959'un cep şarkısını “Eğer uzaklaşırsan” söylüyormuş gibi birkaç yapım yanlış anının kaçınılmaz hissediyor. Çekin bunu yazdığını kim bilebilirdi?
Şimdi “Vanya Amca” (ve “Martı”, “Kiraz Bahçesi” ve “Üç Kızkardeş”), bu yapımların genel aşağısına rağmen orijinalleri değiştirmeye başlamışlar. Bu “vanya” bir sıfırlamadır. Gebe kalma kadar garip, performansta gördüğüm en iyi şey. Ivan ve Helena ve Michael ve Sonia'yı ve geri kalanını bir vücutta topladığınızda ve duygularını hassasiyetle filtrelediğinizde, garip bir şey yapar: Karakterleri, insan hissi, deneyim, zeka ve aptallık seçimi ile aşırı yükleyici bir karakter yapar. Sonunda toplantıda Scott aracılığıyla kendinizi bildiğinizi nasıl hissettiğimi seviyorsunuz.
Vanya
11 Mayıs'a kadar Manhattan, Lucille Lortel Tiyatrosu'nda; Lortel.org. Süre: 1 saat 55 dakika.
Ancak tüm bu beceriler (ve Broadway Tiyatrosu'nun önündeki 295 oturma alanında yakın görme şansı), bu “vanya” nı çok iyi yapan şeyin sadece bir parçasıdır. Scott sadece Switcheroo Illusions aracılığıyla gönderildiyse -aynı zamanda bir konuşmanın iki yarısını oynamak, birisine ateş etmek ve vurulmak için -Tschokhov büyüleyici olurdu, ama Büyük Tiyatro gibi değil. Aslında, sekiz klonlu Scott ile “Düzenli” bir “Vanya Amca” üretimi benim yaptığım kadar sekiz ayrı şey.
Üretimi örnek yapan şey, parçanın kendisi gibi, duygudur. Scott'ın neden böyle bir üzüntü makinesi olduğunu düşünmekten nefret ediyorum, ancak cildinin altındaki gözyaşları (ve kızarma, aydınlatma ve dönme) çok düz. Nadiren sesini yükseltir. Duygular açıkça ve dikkatlice kalbinden geldiğinden, onları doğrudan ve dikkatli bir şekilde sınırlar. Bu şekilde, kırılmış kalp kırık kalp 1959'un cep şarkısını “Eğer uzaklaşırsan” söylüyormuş gibi birkaç yapım yanlış anının kaçınılmaz hissediyor. Çekin bunu yazdığını kim bilebilirdi?
Şimdi “Vanya Amca” (ve “Martı”, “Kiraz Bahçesi” ve “Üç Kızkardeş”), bu yapımların genel aşağısına rağmen orijinalleri değiştirmeye başlamışlar. Bu “vanya” bir sıfırlamadır. Gebe kalma kadar garip, performansta gördüğüm en iyi şey. Ivan ve Helena ve Michael ve Sonia'yı ve geri kalanını bir vücutta topladığınızda ve duygularını hassasiyetle filtrelediğinizde, garip bir şey yapar: Karakterleri, insan hissi, deneyim, zeka ve aptallık seçimi ile aşırı yükleyici bir karakter yapar. Sonunda toplantıda Scott aracılığıyla kendinizi bildiğinizi nasıl hissettiğimi seviyorsunuz.
Vanya
11 Mayıs'a kadar Manhattan, Lucille Lortel Tiyatrosu'nda; Lortel.org. Süre: 1 saat 55 dakika.