DAVIS Bunu hayata geçirmek için, farklı ortamlarda hareket eden kaplanların videolarını izleyerek başlayalım – rahatlarken, avlanırken, ayak modellerini ve ağırlıklarının sizinki gibi bir pençeden diğerine nasıl değiştiğini analiz edin. belli bir şekilde hissettiklerinde. Bizi zorlamaya devam eden bir şey de sesler. Çünkü hiçbir insan bir kaplanla aynı akciğer kapasitesine veya aynı ses tellerine sahip değildir.
VAHŞİ MÜREKKEP Sahip olduğumuz en yararlı araçlardan biri hayal gücüdür. Kuklacı gerçekten bir şey görürse, seyirci de o şeyi görecektir. Kaplanın kürkü, bilirsiniz, gerçek kürkü yoktur. Ama onun yumuşaklığını hayal ettiğinizde, teninin bu tür bir gerginliğini, ağırlığını – Pi’nin içinde çöküyormuş gibi, kucağında nasıl yumuşacıkmış gibi görünmesini sağlarsınız? Bu, tasarımın bir parçası çünkü tüm armatürü birbirine bağlayan tüm bu bungee’lere sahibiz, bu da onun böyle görünmesini sağlıyor. Ama bence duyusal şeyler kafamızın içinde.
Seyirciyi neye inandırır?
KOLDWELL Sen ve ben üç yaşındakiler olarak “Bir oyuncak bebek var. Bunun gerçek olduğu konusunda hemfikir olup birlikte bir oyun mu oynayalım?” Seyirciye yaptığınız teklifin aynısı bu: “İşte bir kaplan. Bizimle bunun gerçek olduğuna katılıyor musunuz?” Yani yaratıma ortak oluyorlar. Entelektüel olarak onun bir kukla olduğunu biliyoruz. Ancak çok hızlı bir şekilde çoğu insan oyuna katılmak istiyor.
Kukla hayvanların maruz kaldığı şiddet neden bu kadar sarsıcı ve dokunaklı?
KOLDWELL Gerçek hayvan olsaydı, durum hakkında gerçekten endişelenirdin. “Bu gerçek bir sırtlan mı?” diyeceksiniz. Kuklalar sadece kendileri olmak için oradalar ve onları incitmeye başladığınızda seyirci şöyle düşünür: (a) Bu şeyin hayata geçirilmesinde yer aldım ve şimdi onu benim önümde öldürüyorsunuz ve ( b) tüm olan bu. Elde ettiğiniz tek şey saf hikaye, olan saf şey ve bence bu şekilde onunla doğrudan duygusal bağlantı kuruyorsunuz.
VAHŞİ MÜREKKEP Sahip olduğumuz en yararlı araçlardan biri hayal gücüdür. Kuklacı gerçekten bir şey görürse, seyirci de o şeyi görecektir. Kaplanın kürkü, bilirsiniz, gerçek kürkü yoktur. Ama onun yumuşaklığını hayal ettiğinizde, teninin bu tür bir gerginliğini, ağırlığını – Pi’nin içinde çöküyormuş gibi, kucağında nasıl yumuşacıkmış gibi görünmesini sağlarsınız? Bu, tasarımın bir parçası çünkü tüm armatürü birbirine bağlayan tüm bu bungee’lere sahibiz, bu da onun böyle görünmesini sağlıyor. Ama bence duyusal şeyler kafamızın içinde.
Seyirciyi neye inandırır?
KOLDWELL Sen ve ben üç yaşındakiler olarak “Bir oyuncak bebek var. Bunun gerçek olduğu konusunda hemfikir olup birlikte bir oyun mu oynayalım?” Seyirciye yaptığınız teklifin aynısı bu: “İşte bir kaplan. Bizimle bunun gerçek olduğuna katılıyor musunuz?” Yani yaratıma ortak oluyorlar. Entelektüel olarak onun bir kukla olduğunu biliyoruz. Ancak çok hızlı bir şekilde çoğu insan oyuna katılmak istiyor.
Kukla hayvanların maruz kaldığı şiddet neden bu kadar sarsıcı ve dokunaklı?
KOLDWELL Gerçek hayvan olsaydı, durum hakkında gerçekten endişelenirdin. “Bu gerçek bir sırtlan mı?” diyeceksiniz. Kuklalar sadece kendileri olmak için oradalar ve onları incitmeye başladığınızda seyirci şöyle düşünür: (a) Bu şeyin hayata geçirilmesinde yer aldım ve şimdi onu benim önümde öldürüyorsunuz ve ( b) tüm olan bu. Elde ettiğiniz tek şey saf hikaye, olan saf şey ve bence bu şekilde onunla doğrudan duygusal bağlantı kuruyorsunuz.