“Macbeth”, Shakespeare'in sözde “sorunlu oyunları”ndan biri değildir, ancak yine de merkezdeki çiftin muazzam çelişkileri ve tersine dönüşleri, sahne yöneticileri için sıklıkla sorun teşkil eder.
“Macbeth”in güncel iki prodüksiyonu – Royal Lyceum Edinburgh'un Brooklyn'deki Polonsky Shakespeare Merkezi'ndeki “Macbeth (An Undoing)” ve Shakespeare Theatre Company'nin Washington'daki “Macbeth”i – özellikle Lady'nin tasvirlerinde metne karşıt yaklaşımlar benimsiyor. Macbeth. Sonuç, biri diğerinden daha başarılı olan tamamen farklı iki trajedi türüdür.
Zinnie Harris'in yazıp yönettiği “Macbeth (An Undoing)” projesi, Shakespeare'in trajedisindeki kadın karakterleri yeniden değerlendirmeyi amaçlıyor. Theatre for a New Audience ve Rose Theatre tarafından sunulan oyun, malzemenin gevşek bir uyarlaması olarak başlıyor: İskoçya için savaşan ünlü bir asker olan Macbeth, üç tuhaf kız kardeşten iki terfi alacağına dair bir kehanet duyar. tahtta oturan biri de dahil. Macbeth'ler daha sonra yollarına çıkabilecek herkesi öldürerek iktidara giden yolu açarlar.
Birkaç modern yorum haricinde, romantik bir ilişkinin gereksiz hayran kurgusu eklenmesi ve bazen dördüncü duvarı yıkan ve bazen hizmetçi olarak hareket eden cadıların daha fazla temsil edilmesi dışında, gösterinin ilk yarısının büyük bir kısmı aşağıdakileri takip ediyor: orijinal. Ancak ikinci yarıda üretim yön değiştiriyor; Ellerindeki kanı temizleyemeyen kişi Macbeth'tir. Genellikle Lady Macbeth'e özgü deliliğin özel biçimine düştüğünde, Lady Macbeth krala dönüşür. Hatta etrafındakiler ona “efendim”, “kral” diye hitap etmeye başlıyor. Lady Macbeth'in, düşük yapmayı önlemek için ilaç almak için gittiği, ancak yine de çocuğunu kaybettiğinde parasını ödemeyi ihmal ettiği cadılarla kendi geçmişi olduğu ortaya çıktı.
Lady Macbeth, kocasına düşükler hakkında suçlayıcı sorular sorduğunda, “Yani kısırlığım azaldı” diyor. Bu cümle, oyunun “Macbeth”in toplumsal cinsiyet politikalarına ilişkin belirsiz ve geniş söylemi çürütmek için sunduğu birkaç cümleden biri. “Belirsiz” çünkü “Macbeth (Bir Geri Alma)”nın nihai ironisi (ve başarısızlığı), orijinalin cinsiyet politikasını altüst etme girişiminin aslında kendisiyle çelişmesi, karakter eğrilerini ve temalarını büyük ölçüde tutarsız hale getirmesidir. Yani bu Lady Macbeth, kısırlığının damgasını vurduğundan şikayet ediyor, ancak çocuk sahibi olma konusundaki takıntılı arzusunu en çok vurgulayan materyal, Shakespeare'in metninde bulunmayan, oyuna yapılan benzersiz eklemelerdir.
Lady Macbeth rolünde Nicole Cooper, yapımın ilk yarısında karaktere daha gerçekçi ve gerçekçi bir yaklaşım sunduğunda elinden gelenin en iyisini yapıyor. Ancak o ve Adam Best'in canlandırdığı Macbeth'in kimyası eksik ve oyuncular, oyundaki rol değişimlerinin karakterleri genişletmek yerine düzleştirdiği gerçeğini inkar edemezler. Shakespeare zaten bu karakterler arasında bir tersine dönüş inşa etmişti; Macbeth'in ilk tereddüt ve ihtiyatı şiddetli bir kararlılığa dönüşürken, Lady Macbeth'in ilk baştaki cesareti suçluluk ve deliliğe dönüşür.
“Macbeth (Bir Felaket)” çiftin tereddütlü vicdanları ve niyetleri arasındaki gerilimi kaybederken, oyunun büyük konuşmalarının bağlamını da kaybediyor. Başlangıçta Macbeth'in karısının ölümünü öğrendikten sonra keder ve ilgisizlik içinde söylediği ünlü “Yarın, yarın ve yarın” monologu, Lady Macbeth işlenen bir cinayeti işledikten sonra bunu söylediğinde duygusal ağırlığını kaybeder.
Bu arada, bu versiyonda oldukça fazla cinayet var. Ve kan serbestçe akıyor. Bir karakterin ölümüne, diyalog devam ederken sahneye duyulabilir şekilde damlayan neredeyse komik bir sel eşlik ediyor. Sürekli kan lekeleriyle boğuşan Lady Macbeth, RuPaul'un Drag Yarışı'ndaki yarışmacılardan daha fazla kıyafet değişikliği talep ediyor. Temaların bu şekilde sürekli tekrarlanması ve sürekli aşırı açıklanması eserin temposunu yavaşlatıyor ve onu yorucu bir deneyime dönüştürüyor.
“Macbeth (Bir Geri Alma)” aynı sonuçla ve aynı sayıda karakterle bitiyor, ancak oyunun gereksiz derecede karmaşık ilerleyişi, etkisiz eklemeler ve değişikliklerle dolu ve Shakespeare'in şiirinin büyük bir kısmından yoksun olması, orijinal hikayenin sanattan yoksunluğunu yalnızca daha da vurguluyor.
Bu yaratıcı kararlar, Cooper'ın, kadınlara aşık, anne ve bakıcı olarak dair stereotipleri zaten yıkan karmaşık bir karakter olarak kadınlar için belki de en çok imrenilen Shakespeare rolü olan Lady Macbeth'ten en iyi şekilde yararlanma becerisini tehlikeye atıyor.
Bunun kanıtı, Indira Varma'nın 12 Nisan'da Washington DC'de prömiyeri yapılan Macbeth'in yapımında Ralph Fiennes'le birlikte gösterdiği büyüleyici performanstır. Shakespeare Theatre Company'nin olağan mekanından yaklaşık üç mil uzakta eski bir ses sahnesinde geçen bu sürükleyici yapım, izleyicileri derin savaş bölgesine çekiyor ve bu daha sonra Macbeth'in ailesine de yansıyor.
Varma'nın (Game of Thrones'taki rolüyle tanınan) canlandırdığı Lady Macbeth, çoğu zaman olduğu gibi ne dizginsiz kadın şehvetinin aracısı, ne de kötü bir patron. Performansı Lady Macbeth'in kocasına olan içten ve sağlıklı sevgisine dayanıyor. Lady Macbeth kollarını sıvayıp kocasının kanlı ihanetinin ardından sabırsızlıkla hançerlerini kaptığında bile sevgisi ışık saçıyor; Bir annenin talihsiz oğlunu nazik ama güçlü bir şekilde azarlaması ile Macbeth'e planının bir sonraki adımına rehberlik ediyor.
Her ne kadar gösterinin estetiği görkemli ve bazen başka dünyaya ait olsa da, iklimsel aydınlatma tasarımı ve sürükleyici ses tasarımıyla performanslar canlandırıcı bir şekilde temelleniyor. Yönetmen Simon Godwin (aynı zamanda Romeo ve Juliet'in heyecan verici TV uyarlamasını ve Fiennes'in başrolde olduğu National Theatre Live'ın şehvetli Antony ve Kleopatra'sını da yönetti), en başından itibaren merkezi çiftin ilişkisinin sofistike bir resmini çiziyor. ve sonraki kazaları.
Fiennes'in Macbeth'i hırslarının ve kral öldürme potansiyelinin tamamen farkındadır, ancak aynı zamanda nevrotiklik derecesinde gergin ve temkinlidir. Omuzları kamburlaşmış halde sahne boyunca koşuyor ve sanki her zaman savunmadaymış gibi görünüyor. Macbeth'in son dönüşü deliliğe doğru değil, daha ziyade yeni keşfettiği gücünden kaynaklanan ve erkek egosu tarafından eve itilen inatçılığa doğru.
Ve Lady Macbeth delirdiğinde, durumunun hala bir gerekçesi vardır; Varma'nın ses tonu, tavrı ve mizacı büyük ölçüde değişiyor ancak performansının geri kalanıyla bağlantısını asla kaybetmiyor.
Sonuçta, bu Macbeth'ler, Macbeth'teki (An Undoing) yeniden ele alınan ve yeniden hayal edilen çiftten daha açık bir şekilde dönüştürülmüş ve daha fazla insanlıkla doldurulmuştur. Çünkü Shakespeare'in trajik kadını, kavgalı erkeklerin komplosuna ve erkeklerin egemen olduğu sahnelere yakalandığında bile, yine de kendine ait bir sihir yaratabilir.
Macbeth (Kıyamet)
4 Mayıs'a kadar Brooklyn'deki Polonsky Shakespeare Center'da; tfana.org. Süre: 2 saat 35 dakika.
Macbeth
5 Mayıs'a kadar Washington DC'deki Shakespeare Theatre Company'de; shakespearetheatre.org. Süre: 2 saat 45 dakika.
“Macbeth”in güncel iki prodüksiyonu – Royal Lyceum Edinburgh'un Brooklyn'deki Polonsky Shakespeare Merkezi'ndeki “Macbeth (An Undoing)” ve Shakespeare Theatre Company'nin Washington'daki “Macbeth”i – özellikle Lady'nin tasvirlerinde metne karşıt yaklaşımlar benimsiyor. Macbeth. Sonuç, biri diğerinden daha başarılı olan tamamen farklı iki trajedi türüdür.
Zinnie Harris'in yazıp yönettiği “Macbeth (An Undoing)” projesi, Shakespeare'in trajedisindeki kadın karakterleri yeniden değerlendirmeyi amaçlıyor. Theatre for a New Audience ve Rose Theatre tarafından sunulan oyun, malzemenin gevşek bir uyarlaması olarak başlıyor: İskoçya için savaşan ünlü bir asker olan Macbeth, üç tuhaf kız kardeşten iki terfi alacağına dair bir kehanet duyar. tahtta oturan biri de dahil. Macbeth'ler daha sonra yollarına çıkabilecek herkesi öldürerek iktidara giden yolu açarlar.
Birkaç modern yorum haricinde, romantik bir ilişkinin gereksiz hayran kurgusu eklenmesi ve bazen dördüncü duvarı yıkan ve bazen hizmetçi olarak hareket eden cadıların daha fazla temsil edilmesi dışında, gösterinin ilk yarısının büyük bir kısmı aşağıdakileri takip ediyor: orijinal. Ancak ikinci yarıda üretim yön değiştiriyor; Ellerindeki kanı temizleyemeyen kişi Macbeth'tir. Genellikle Lady Macbeth'e özgü deliliğin özel biçimine düştüğünde, Lady Macbeth krala dönüşür. Hatta etrafındakiler ona “efendim”, “kral” diye hitap etmeye başlıyor. Lady Macbeth'in, düşük yapmayı önlemek için ilaç almak için gittiği, ancak yine de çocuğunu kaybettiğinde parasını ödemeyi ihmal ettiği cadılarla kendi geçmişi olduğu ortaya çıktı.
Lady Macbeth, kocasına düşükler hakkında suçlayıcı sorular sorduğunda, “Yani kısırlığım azaldı” diyor. Bu cümle, oyunun “Macbeth”in toplumsal cinsiyet politikalarına ilişkin belirsiz ve geniş söylemi çürütmek için sunduğu birkaç cümleden biri. “Belirsiz” çünkü “Macbeth (Bir Geri Alma)”nın nihai ironisi (ve başarısızlığı), orijinalin cinsiyet politikasını altüst etme girişiminin aslında kendisiyle çelişmesi, karakter eğrilerini ve temalarını büyük ölçüde tutarsız hale getirmesidir. Yani bu Lady Macbeth, kısırlığının damgasını vurduğundan şikayet ediyor, ancak çocuk sahibi olma konusundaki takıntılı arzusunu en çok vurgulayan materyal, Shakespeare'in metninde bulunmayan, oyuna yapılan benzersiz eklemelerdir.
Lady Macbeth rolünde Nicole Cooper, yapımın ilk yarısında karaktere daha gerçekçi ve gerçekçi bir yaklaşım sunduğunda elinden gelenin en iyisini yapıyor. Ancak o ve Adam Best'in canlandırdığı Macbeth'in kimyası eksik ve oyuncular, oyundaki rol değişimlerinin karakterleri genişletmek yerine düzleştirdiği gerçeğini inkar edemezler. Shakespeare zaten bu karakterler arasında bir tersine dönüş inşa etmişti; Macbeth'in ilk tereddüt ve ihtiyatı şiddetli bir kararlılığa dönüşürken, Lady Macbeth'in ilk baştaki cesareti suçluluk ve deliliğe dönüşür.
“Macbeth (Bir Felaket)” çiftin tereddütlü vicdanları ve niyetleri arasındaki gerilimi kaybederken, oyunun büyük konuşmalarının bağlamını da kaybediyor. Başlangıçta Macbeth'in karısının ölümünü öğrendikten sonra keder ve ilgisizlik içinde söylediği ünlü “Yarın, yarın ve yarın” monologu, Lady Macbeth işlenen bir cinayeti işledikten sonra bunu söylediğinde duygusal ağırlığını kaybeder.
Bu arada, bu versiyonda oldukça fazla cinayet var. Ve kan serbestçe akıyor. Bir karakterin ölümüne, diyalog devam ederken sahneye duyulabilir şekilde damlayan neredeyse komik bir sel eşlik ediyor. Sürekli kan lekeleriyle boğuşan Lady Macbeth, RuPaul'un Drag Yarışı'ndaki yarışmacılardan daha fazla kıyafet değişikliği talep ediyor. Temaların bu şekilde sürekli tekrarlanması ve sürekli aşırı açıklanması eserin temposunu yavaşlatıyor ve onu yorucu bir deneyime dönüştürüyor.
“Macbeth (Bir Geri Alma)” aynı sonuçla ve aynı sayıda karakterle bitiyor, ancak oyunun gereksiz derecede karmaşık ilerleyişi, etkisiz eklemeler ve değişikliklerle dolu ve Shakespeare'in şiirinin büyük bir kısmından yoksun olması, orijinal hikayenin sanattan yoksunluğunu yalnızca daha da vurguluyor.
Bu yaratıcı kararlar, Cooper'ın, kadınlara aşık, anne ve bakıcı olarak dair stereotipleri zaten yıkan karmaşık bir karakter olarak kadınlar için belki de en çok imrenilen Shakespeare rolü olan Lady Macbeth'ten en iyi şekilde yararlanma becerisini tehlikeye atıyor.
Bunun kanıtı, Indira Varma'nın 12 Nisan'da Washington DC'de prömiyeri yapılan Macbeth'in yapımında Ralph Fiennes'le birlikte gösterdiği büyüleyici performanstır. Shakespeare Theatre Company'nin olağan mekanından yaklaşık üç mil uzakta eski bir ses sahnesinde geçen bu sürükleyici yapım, izleyicileri derin savaş bölgesine çekiyor ve bu daha sonra Macbeth'in ailesine de yansıyor.
Varma'nın (Game of Thrones'taki rolüyle tanınan) canlandırdığı Lady Macbeth, çoğu zaman olduğu gibi ne dizginsiz kadın şehvetinin aracısı, ne de kötü bir patron. Performansı Lady Macbeth'in kocasına olan içten ve sağlıklı sevgisine dayanıyor. Lady Macbeth kollarını sıvayıp kocasının kanlı ihanetinin ardından sabırsızlıkla hançerlerini kaptığında bile sevgisi ışık saçıyor; Bir annenin talihsiz oğlunu nazik ama güçlü bir şekilde azarlaması ile Macbeth'e planının bir sonraki adımına rehberlik ediyor.
Her ne kadar gösterinin estetiği görkemli ve bazen başka dünyaya ait olsa da, iklimsel aydınlatma tasarımı ve sürükleyici ses tasarımıyla performanslar canlandırıcı bir şekilde temelleniyor. Yönetmen Simon Godwin (aynı zamanda Romeo ve Juliet'in heyecan verici TV uyarlamasını ve Fiennes'in başrolde olduğu National Theatre Live'ın şehvetli Antony ve Kleopatra'sını da yönetti), en başından itibaren merkezi çiftin ilişkisinin sofistike bir resmini çiziyor. ve sonraki kazaları.
Fiennes'in Macbeth'i hırslarının ve kral öldürme potansiyelinin tamamen farkındadır, ancak aynı zamanda nevrotiklik derecesinde gergin ve temkinlidir. Omuzları kamburlaşmış halde sahne boyunca koşuyor ve sanki her zaman savunmadaymış gibi görünüyor. Macbeth'in son dönüşü deliliğe doğru değil, daha ziyade yeni keşfettiği gücünden kaynaklanan ve erkek egosu tarafından eve itilen inatçılığa doğru.
Ve Lady Macbeth delirdiğinde, durumunun hala bir gerekçesi vardır; Varma'nın ses tonu, tavrı ve mizacı büyük ölçüde değişiyor ancak performansının geri kalanıyla bağlantısını asla kaybetmiyor.
Sonuçta, bu Macbeth'ler, Macbeth'teki (An Undoing) yeniden ele alınan ve yeniden hayal edilen çiftten daha açık bir şekilde dönüştürülmüş ve daha fazla insanlıkla doldurulmuştur. Çünkü Shakespeare'in trajik kadını, kavgalı erkeklerin komplosuna ve erkeklerin egemen olduğu sahnelere yakalandığında bile, yine de kendine ait bir sihir yaratabilir.
Macbeth (Kıyamet)
4 Mayıs'a kadar Brooklyn'deki Polonsky Shakespeare Center'da; tfana.org. Süre: 2 saat 35 dakika.
Macbeth
5 Mayıs'a kadar Washington DC'deki Shakespeare Theatre Company'de; shakespearetheatre.org. Süre: 2 saat 45 dakika.