Sadece birkaç dakika önce, aşık olan yeni bir koca idi ve onun “nazik sevgisi” idi. Şimdi, III. Yasa'da, “Othello” nun 3. Sahnesi, onu öldürmeye yemin ediyor.
Ne oldu? Neden Osmanlılarla bir savaşta Venedik'in Kurtarıcısı olan Büyük Siyah general olan Othello, büyük bir risk kazandığı beyaz aristokrasinin incini öldürmeye karar veriyor, Desemona, beyaz aristokrasi incisi?
Bu garip değişikliğin gerçekleştiği sahne, Shakespeare'deki en sürükleyici ve şaşırtıcı bölümlerden biridir ve Pazar günü Ethel Barrymore Tiyatrosu'nda açılan “Othello” un Stars'ın bağında kalır.
Bunun için minnettar olabiliriz – ve yine de Denzel Washington'un komuta performansında özellikle sürükleyici olan şey belki de çok kafa karıştırıcı. Birçok filminde olduğu gibi, eylemle liderlik ediyor ve bize psikolojisi bizim için olduğu kadar karanlık olan bir general veriyor. Hafif bir orta Atlantik aksanıyla çok hızlı bir şekilde konuştu ve ülke çapındaki askeri kampı tarafından sertleşti, Desdemona'yı dönüştürdüğünde hareket eden endişeler ve yaralanmaların neredeyse hiç kanıtını yoktu. Hız ve kararlılık (“Bir kez şüphe ötesinde çözülmelidir”) önemi olan duygulardan daha fazlası gibi görünüyor.
Genellikle gözlemi Othello Fähnrich, Iago'dur. Shakespeare, Desdemona'nın üzerinde yalanlarla zehirlemek isteyebileceği ve ünlü kıskançlık canavarını yeşil gözlerle verebileceği birçok olası neden verse de, CUR cezasına gönderildiğinde genellikle hala karanlıktayız. “Ben olduğum şey değilim” onun paradoksal, indirimli kredisi. O zaman o nedir?
Büyüleyici bir geri dönüşte, bu “Othello” efendisinden çok daha okunabilir bir Iago sunuyor. Jake Gyllenhaals Eely Take, ahlakıyla eşleşecek fiziksel bir dalga ile biraz çılgın bilim adamı, biraz Travis Bickle. Mavi gözleri, bükülmüş bir adamın nasıl düşündüğünü görebilmemiz için bir labirentte bir sıçan gibi hedefine olası tüm rotaları takip ettiğinde atmosferik mırıltıya nüfuz eder. Şikayetin bir hesap makinesidir; Havoc dikkatli bir şekilde tablo sonucudur. Ekliyor.
Değiştirilmiş kutuplar, Kenny Leons'ta ve baş aşağı modern elbise üretimini gözlemlemek için tutuklandı. Othello, tamamen mantıklı ve hatta kaygısız olan bu kader sahnesine katılıyor. Kendisine kolayca Desdemona (Molly Osborne) veriyor ve olağandışı rotistizasyon birkaç gece önce şiddete yol açan bir teğmen olan Cassio'nun (Andrew Burnap) sert cezasını yeniden düşünmeyi kabul ediyor. “Sana hiçbir şey inkar etmeyeceğim,” diyor karısına Uxorious.
Sonra Iago meydana gelir. Cassio'nun Desdemona ile yattığı yalan ve bir şekilde daha da kötüleşti, Othello'nun ona verdiği mendille, kötü simyasını atışa neden olan ve ustanın efendisindeki değişimini çeviren “sakalını sildi”. Şu andan itibaren Othello sadece korkunç ve Washington mükemmel bir canavar yapıyor. Ancak daha önce sahip değil ve şimdi daha sonra bağlantı kurmaya yardımcı olacak herhangi bir özellik sunmuyor.
Adil olmak gerekirse, Shakespeare de değil. Otheless öfkenin sempatik bir ırkçı yorumlama olasılığı büyük ölçüde bariz ırkçı yazma sevincinden etkilenir. I DeSdemona'nın babası (Daniel Pearce, mükemmel) evliliğinin sonuçlarını “barbar at” ile uyardığında, eklediği şey iğrenç olanın ötesinde: yine de, Othello bir bakış dışında yemi asla almaz veya önyargıları tanımaz.
Bu üretim aynı zamanda parçanın potansiyel homoerotiklerini de yapmaz. Hayal gücü Iago, Cassios ihaneti etrafında dönüyor – Desdemona'dan sonra beni uykuda inledi, “Beni öptü ve bacağını uyluğumun üzerine koydu” – modern bir izleyiciden başka yardım edemem. Şehvet, Burnaps performansında çok mutlu olan iyi görünümlü teğmen gecikmesinin kıskançmasında rol oynuyor mu?
Iago'nun Roderigo ile olan bağlantısı da cinsel olarak bulutlu, genellikle garip bir patsy, ancak Anthony Michael Lopez'in performansında çok daha karmaşık. Iago ondan Othello'yu satın almasını istediğinde, argümanını duymamak zor – “Bir zevk, bir spor var” – tam tersi.
Her halükarda, bazı erkekler için paranoya haline gelen sevgiye sahip olmak, “Othello” da araştırılması gereken bir konudur veya motoru dönmeyecektir. Sonuçta, Iago'nun öfkesinin bir ipliği, Othello'nun kendisi tarafından da bir arada tutulduğunun kanıtı değildir.
70 yaşında olan Washington ile 27 yaşında Osborne arasındaki büyük yaş farkı böyle bir keşif geliştirmiş olabilir, ancak konu göz ardı edilir. (Iago ayrıca “dört kez yedi” yıldan “altı kez yedi” yaşladı.) Osbornes Desdemona, dilde büyüleyici ve güvenilir olmasına rağmen, aynı zamanda kozmopolit ve iş benzeri, neredeyse hiç, Shakespeare “ruh ve sakin, hareketleri / hareketleri / kararlı” olarak o kadar sessiz ve sakin “.
Bu ve diğer kaçınmalar kendileri için zararlı değil, bir karışıklık sisine birikiyor. Belki de Leon'un kampanyayı yakın gelecekte belirleme kararı (bir projeksiyonun başlangıçta bize söylediği gibi), bu sorunun bir parçasıdır, çünkü Venedik ve Osmanlılar arasında gerçek bir savaş olarak varsayılan 1570'lerden geçmenin anlayışımızı nasıl etkilemek olduğunu göremeyiz.
Coğrafi ortam da belirsizdir. Natasha Katz'ın patolojik, huysuz renkleri Derek McLane'den plaka benzeri sütunların toplanması her yerde olabilir. Her ne kadar “politikalar” ile işaretlenmiş bazı üniformalar Venedik'i gösterse de, diğer ABD bayrakları ve Dede Ayitler, Milano'da Desdemona için Armani tarzında son derece iyi kesilmiş medeni takım elbiseler ve topluluklar gösteriyor. İnterstisyel müzik, Schmalzy Avrupa modunda Amerikan hip-hop ve Andrea Bocelli'yi içerir.
Kısacası, üretimin künt gücünü gittikçe daha fazla hissettiğimde, onun aurasını aldım ve gittikçe daha az hedefledim.
Shakespeare'in trajedileri altında benzersiz olan “Othello” zayıf. (Bu prodüksiyonda, bazı mantıklı kesimler sayesinde daha ince.) Diğerlerinin çoğundan ve daha az yan bölgeden daha az önemli karakterleri var. (Kesimlerin altında: can sıkıcı palyaço.) Şiiri olağanüstü. Ve dört müdür ölmesine rağmen, sonuçta Iago'nun eli veya etkisiyle, kan banyosuna ayrım gözetmeden düşmez. Ölümler özeldir ve konuları için gereklidir.
Leon'un “Othello”, konular dışında her şeyi alıyor. Sanırım -ya da 921 ABD doları için merkez orkestra biletlerinin satılması dışında olurdu.
Üzücü gerçeği öğrenmek için çok daha az – ya da çok daha fazlası harcayabilirler: insanlarda en iyisini benimsemeye karar verenler en kötü duyarlıdır. Masumiyet cehalet, ölüm arzusunun kesinliğidir. Dikkatli değil ancak çok iyi sevilen bir dünyada (ve bir sahnede), Iago her zaman kazanacaktır.
Othello
8 Haziran'a kadar Manhattan, Ethel Barrymore Tiyatrosu'nda; otellobway.com. Süre: 2 saat 40 dakika.
Ne oldu? Neden Osmanlılarla bir savaşta Venedik'in Kurtarıcısı olan Büyük Siyah general olan Othello, büyük bir risk kazandığı beyaz aristokrasinin incini öldürmeye karar veriyor, Desemona, beyaz aristokrasi incisi?
Bu garip değişikliğin gerçekleştiği sahne, Shakespeare'deki en sürükleyici ve şaşırtıcı bölümlerden biridir ve Pazar günü Ethel Barrymore Tiyatrosu'nda açılan “Othello” un Stars'ın bağında kalır.
Bunun için minnettar olabiliriz – ve yine de Denzel Washington'un komuta performansında özellikle sürükleyici olan şey belki de çok kafa karıştırıcı. Birçok filminde olduğu gibi, eylemle liderlik ediyor ve bize psikolojisi bizim için olduğu kadar karanlık olan bir general veriyor. Hafif bir orta Atlantik aksanıyla çok hızlı bir şekilde konuştu ve ülke çapındaki askeri kampı tarafından sertleşti, Desdemona'yı dönüştürdüğünde hareket eden endişeler ve yaralanmaların neredeyse hiç kanıtını yoktu. Hız ve kararlılık (“Bir kez şüphe ötesinde çözülmelidir”) önemi olan duygulardan daha fazlası gibi görünüyor.
Genellikle gözlemi Othello Fähnrich, Iago'dur. Shakespeare, Desdemona'nın üzerinde yalanlarla zehirlemek isteyebileceği ve ünlü kıskançlık canavarını yeşil gözlerle verebileceği birçok olası neden verse de, CUR cezasına gönderildiğinde genellikle hala karanlıktayız. “Ben olduğum şey değilim” onun paradoksal, indirimli kredisi. O zaman o nedir?
Büyüleyici bir geri dönüşte, bu “Othello” efendisinden çok daha okunabilir bir Iago sunuyor. Jake Gyllenhaals Eely Take, ahlakıyla eşleşecek fiziksel bir dalga ile biraz çılgın bilim adamı, biraz Travis Bickle. Mavi gözleri, bükülmüş bir adamın nasıl düşündüğünü görebilmemiz için bir labirentte bir sıçan gibi hedefine olası tüm rotaları takip ettiğinde atmosferik mırıltıya nüfuz eder. Şikayetin bir hesap makinesidir; Havoc dikkatli bir şekilde tablo sonucudur. Ekliyor.
Değiştirilmiş kutuplar, Kenny Leons'ta ve baş aşağı modern elbise üretimini gözlemlemek için tutuklandı. Othello, tamamen mantıklı ve hatta kaygısız olan bu kader sahnesine katılıyor. Kendisine kolayca Desdemona (Molly Osborne) veriyor ve olağandışı rotistizasyon birkaç gece önce şiddete yol açan bir teğmen olan Cassio'nun (Andrew Burnap) sert cezasını yeniden düşünmeyi kabul ediyor. “Sana hiçbir şey inkar etmeyeceğim,” diyor karısına Uxorious.
Sonra Iago meydana gelir. Cassio'nun Desdemona ile yattığı yalan ve bir şekilde daha da kötüleşti, Othello'nun ona verdiği mendille, kötü simyasını atışa neden olan ve ustanın efendisindeki değişimini çeviren “sakalını sildi”. Şu andan itibaren Othello sadece korkunç ve Washington mükemmel bir canavar yapıyor. Ancak daha önce sahip değil ve şimdi daha sonra bağlantı kurmaya yardımcı olacak herhangi bir özellik sunmuyor.
Adil olmak gerekirse, Shakespeare de değil. Otheless öfkenin sempatik bir ırkçı yorumlama olasılığı büyük ölçüde bariz ırkçı yazma sevincinden etkilenir. I DeSdemona'nın babası (Daniel Pearce, mükemmel) evliliğinin sonuçlarını “barbar at” ile uyardığında, eklediği şey iğrenç olanın ötesinde: yine de, Othello bir bakış dışında yemi asla almaz veya önyargıları tanımaz.
Bu üretim aynı zamanda parçanın potansiyel homoerotiklerini de yapmaz. Hayal gücü Iago, Cassios ihaneti etrafında dönüyor – Desdemona'dan sonra beni uykuda inledi, “Beni öptü ve bacağını uyluğumun üzerine koydu” – modern bir izleyiciden başka yardım edemem. Şehvet, Burnaps performansında çok mutlu olan iyi görünümlü teğmen gecikmesinin kıskançmasında rol oynuyor mu?
Iago'nun Roderigo ile olan bağlantısı da cinsel olarak bulutlu, genellikle garip bir patsy, ancak Anthony Michael Lopez'in performansında çok daha karmaşık. Iago ondan Othello'yu satın almasını istediğinde, argümanını duymamak zor – “Bir zevk, bir spor var” – tam tersi.
Her halükarda, bazı erkekler için paranoya haline gelen sevgiye sahip olmak, “Othello” da araştırılması gereken bir konudur veya motoru dönmeyecektir. Sonuçta, Iago'nun öfkesinin bir ipliği, Othello'nun kendisi tarafından da bir arada tutulduğunun kanıtı değildir.
70 yaşında olan Washington ile 27 yaşında Osborne arasındaki büyük yaş farkı böyle bir keşif geliştirmiş olabilir, ancak konu göz ardı edilir. (Iago ayrıca “dört kez yedi” yıldan “altı kez yedi” yaşladı.) Osbornes Desdemona, dilde büyüleyici ve güvenilir olmasına rağmen, aynı zamanda kozmopolit ve iş benzeri, neredeyse hiç, Shakespeare “ruh ve sakin, hareketleri / hareketleri / kararlı” olarak o kadar sessiz ve sakin “.
Bu ve diğer kaçınmalar kendileri için zararlı değil, bir karışıklık sisine birikiyor. Belki de Leon'un kampanyayı yakın gelecekte belirleme kararı (bir projeksiyonun başlangıçta bize söylediği gibi), bu sorunun bir parçasıdır, çünkü Venedik ve Osmanlılar arasında gerçek bir savaş olarak varsayılan 1570'lerden geçmenin anlayışımızı nasıl etkilemek olduğunu göremeyiz.
Coğrafi ortam da belirsizdir. Natasha Katz'ın patolojik, huysuz renkleri Derek McLane'den plaka benzeri sütunların toplanması her yerde olabilir. Her ne kadar “politikalar” ile işaretlenmiş bazı üniformalar Venedik'i gösterse de, diğer ABD bayrakları ve Dede Ayitler, Milano'da Desdemona için Armani tarzında son derece iyi kesilmiş medeni takım elbiseler ve topluluklar gösteriyor. İnterstisyel müzik, Schmalzy Avrupa modunda Amerikan hip-hop ve Andrea Bocelli'yi içerir.
Kısacası, üretimin künt gücünü gittikçe daha fazla hissettiğimde, onun aurasını aldım ve gittikçe daha az hedefledim.
Shakespeare'in trajedileri altında benzersiz olan “Othello” zayıf. (Bu prodüksiyonda, bazı mantıklı kesimler sayesinde daha ince.) Diğerlerinin çoğundan ve daha az yan bölgeden daha az önemli karakterleri var. (Kesimlerin altında: can sıkıcı palyaço.) Şiiri olağanüstü. Ve dört müdür ölmesine rağmen, sonuçta Iago'nun eli veya etkisiyle, kan banyosuna ayrım gözetmeden düşmez. Ölümler özeldir ve konuları için gereklidir.
Leon'un “Othello”, konular dışında her şeyi alıyor. Sanırım -ya da 921 ABD doları için merkez orkestra biletlerinin satılması dışında olurdu.
Üzücü gerçeği öğrenmek için çok daha az – ya da çok daha fazlası harcayabilirler: insanlarda en iyisini benimsemeye karar verenler en kötü duyarlıdır. Masumiyet cehalet, ölüm arzusunun kesinliğidir. Dikkatli değil ancak çok iyi sevilen bir dünyada (ve bir sahnede), Iago her zaman kazanacaktır.
Othello
8 Haziran'a kadar Manhattan, Ethel Barrymore Tiyatrosu'nda; otellobway.com. Süre: 2 saat 40 dakika.