Pazartesi günü Helen Hayes Tiyatrosu'nda açılan Branden Jacobs-Jenkins'in ikinci Broadway Gezisi “Amaç” ın ilk eyleminde gülmeden önce gülmekte sorun yaşayabilirsiniz. Yucks arasında derinden hayal ve ciddidir ve parlak bir sitcom gibi konuşur.
Sonra bir sitcom köpekbalığı gibi atlar.
Karışık duygular bölgeye gider. Eğer “amaç” öncelikle önemli bir dini, politik siyah Amerikalı ailede acımasız bir ikiyüzlülük diseksiyonu, aklımda Jesse Jackson hanedanıydı, aynı zamanda tüm tanrısında, arka odada, kendi kalitesinde parıldayan tüm tanrısında asi bir aşk mektubudur. Sorun şu ki, Phylicia Rashad tarafından sürekli perspektiflerle sahnelenen oyunlar çok yoğun bir şekilde büyüyor ve bir mahkumiyet sürdürmek için zayıflıyor.
Aynı şey aile, Jaspers için de geçerlidir. Chicago gibi Jackson'ın Das parçası gibi bu şehirdeki Steppenwolf Tiyatrosu Şirketi'nden ve ayrıca Rev. Dr. Martin Luther King Jr. da birlikte çalıştı, tamamen sessiz olmayan bazı olası tarafsız yavrular da var. Jacobs-Jenkins, İncil ile ilgili bu nesil sivil haklar arasında, Baba'nın günahlarının çeşitli oğulları yüklemek için yeterli günah olduğunu fark edemez.
Aslında, 80'e yaklaşan ve cepheden çekilen Solomon Jasper (Harry Lennix), ailesi için gök gürültüsünün çoğuna yaklaşıyor. Etkili karısı Claudine, sağ hakkı olan bir bal anaokulu, onu kendi amaçları için gerektiği gibi oluşturmak için yeterince zor. Ancak Solomo'nun İncil onaylamamasının ana yükü hayal kırıklığı yaratan oğullarına düşüyor.
Babasının adını alan büyük oğul daha açıktır. Junior (Glenn Davis) Solomo'nun siyasi mirasını korumak için büyüdü ve bunun yerine senatör olarak kampanya fonlarını zimmetine geçiren bir senatör olarak hüküm giydiğinde boyutlandırıldı. Acı karısı Morgan'a göre, onları “Kaşmir Çekmeceleri ve Yarış Güvercinlerine Bahisler” için harcadı.
Morgan'ın (Alana Arenas) acı olmak için başka nedenleri var. Aile sahte vergi beyannameleri imzalamak zorunda kaldı ve hariç tutuldu. Şimdi kocası hapishaneden çıktığına göre, yolunda ilerliyor. (İki çocuğu olduğu için, birbiri ardına hizmet etmekten hüküm giydiler.) Aradığı boşanma da kilitleniyor, çünkü Claudine (Latanya Richardson Jackson) aşırı kalabalık aile pedalında tutmayı planlıyor, ancak rahatsız edici ve gerekli tüm yollarla.
Gerekli fonlar şu anda Junior'ın yayınlanması için zorunlu bir ev içermektedir. Semptomlar sadece bipolar bozukluğun en son ve muhtemelen uygun teşhisini değil, aynı zamanda diğer kayıp Nasıra'nın dönüşünü de içerir.
Claudine Naz (Jon Michael Hill) ona “garip oğluna” sevgiyle bir şey diyor, esas olarak bilinmeyi reddettiği anlamına geliyor. Divinity School'dan ayrıldıktan sonra – babasının babasının portföyünün manevi kısmını yönetmeli – evde olduğundan daha fazla doğa fotoğrafçısı oldu.
Sosyal olarak tam tersi: Naz otistik olabilir ve aseksüel olduğunu söylüyor. Ailenin şiddetle reddettiği hem kimlikler hem de canlı tel arkadaşı Aziza (Kara Young) ile geri dönüş için gelişi bir özelliğin daha güvenilir görünmesini sağlamaz.
Aziza'nın çocuğuna hamile olabileceğinden bahsetmiş miydim?
Bu, parça için kurulumun bir öngörüsü değildir; İnfinallerinden biri, başlamak için çok fazla arka plan gerektirmesidir. Belki de Naz diyaloğunun yarısı, dramanın kampanyadan gereksiz yere verdiği doğrudan izleyiciyle bir hikaye. Jacobs-Jenkins'in şaka ve tepeleri cazibesi sorunu biraz hafifletirse, Rashad'ın sahnelemesi bunu vurgular, çünkü ışıklar (Amith Chandrashaker'dan) özel bir konuşma göstermek için gariptir ve sonra tekrar yukarı bakıp dinamikleri her seferinde dondurur.
Oyuncular onu güvenilir bir şekilde geri yüklerler ve her durumda Jacobs-Jenkins'i şişirmeden önce çubuk çubuğunu nasıl bir araya getirdiğini izlemek bir zevk alır. Sonuçta, bu yemek masasında oluyor – bu kedi oyun yazarları bakanı (çünkü hepsi uzun bir kapanıyor), ancak yönetmenler için birkaç yıl baş ağrısı. İki sandalyeyi boş ve yanlarda başkalarına duyarlı bırakmanın eski hilesi yoksa, hepsi sizi nasıl görünür kılar?
Rashad ve set tasarımcısı Todd Rosenthal bu sorunu çözmedi ve Rob Milburn ve Michael Bledenen'in ses tasarımı duyduğumuz şey değil, sık sık göremediğimiz. Üretimin tasarım unsurları altında, sadece Dede Ayit'in kostümleri hikayeleriyle yüksek ve net.
Önemli değil; Çok zengin olan malzemenin sadece yüzde 50'si bile büyük kahkaha için yeterlidir. Claudine'in gerçeklik koyarak istediği şeyi alma şekli – Aziza'yı ceket ve çantanızı şiddetle kaldırarak akşam yemeğine nasıl “ikna edeceğinizi” görün – sadece suçluluk gezileriniz de dahil olmak üzere yaklaşan manipülasyonların bir öngörüsü sadece yeni başlayanlar. Tatlı için: Bir Gizlilik Anlaşması.
Diğerleri de masum seyircilerdir. Naz'ın “Dönüş Başarısızlığı Kralı” olarak adlandırdığı Junior, aile mektuplarının para kazanmasıyla itibarını gözden geçirmek için bir program kaydeder. Solomon onu Tanrı gibi üfler. Ve çoğunlukla tek kelime etmeden dönen Morgan nihayet patlak verdiğinde ve Jaspers'a “hucksters” dediğinde ve daha da kötüsü, yüzünde güçlü bir tokat onu bekliyor. Bu noktada Dr. Büyük portresi seti toplayan King, tapınağında sırıtır.
Aziza kaçmak için çok geç olduğu için bu aile raylardan. Bu heyecan vericidir, hikaye Yasa 1'de havada kalırken, Yasa 2'de bir grupta inerken daha azdır. O zamana kadar, hafif komediler için kurulan kadranlar ciddi bir çile için çok yüksektir. Solomon, dramanın onu rehabilite etme girişiminin başarılı olamayacağı konusunda özellikle iğrenç.
Daha da kötüsü, tüm şikâyetler bir sonun kasıtlı bölümünde en azından geçici olarak unutulur; Geçen yıl aynı tiyatroda uzanan Jacobs-Jenkins'in Korusziern “Makul” in tahrip edilmiş Lafayette ailesinin aksine, Jaspers yaralarını yalıyor ve hayatlarına geri adım atıyor.
Ancak, onlarla birlikte bir kitleye verilmek bir ayrıcalıktır. Dünya, en azından Yunanlılardan beri dramada cevap arayan liderlerinin gizli hayatı hakkında yeterince şaşırıyor. “Amaç” onaylandı, ama aynı zamanda kendi yolunuzdaki en kötü şüphe.
Ama parçaya Jacobs-Jenkins'in gerçekten ilgilenip ilgilenmediğini sordum. Belki de parçanın başlığının “amacı”, bir rüya veya adalete doğru eğilen yol değil, sadece bir oğlunun kendisinin uzlaşmış değişkenlerin gölgesinde bulması gereken şeydir.
Amaç
6 Temmuz'a kadar Manhattan, Helen Hayes Tiyatrosu'nda; 2st.com. Süre: 2 saat 50 dakika.
Sonra bir sitcom köpekbalığı gibi atlar.
Karışık duygular bölgeye gider. Eğer “amaç” öncelikle önemli bir dini, politik siyah Amerikalı ailede acımasız bir ikiyüzlülük diseksiyonu, aklımda Jesse Jackson hanedanıydı, aynı zamanda tüm tanrısında, arka odada, kendi kalitesinde parıldayan tüm tanrısında asi bir aşk mektubudur. Sorun şu ki, Phylicia Rashad tarafından sürekli perspektiflerle sahnelenen oyunlar çok yoğun bir şekilde büyüyor ve bir mahkumiyet sürdürmek için zayıflıyor.
Aynı şey aile, Jaspers için de geçerlidir. Chicago gibi Jackson'ın Das parçası gibi bu şehirdeki Steppenwolf Tiyatrosu Şirketi'nden ve ayrıca Rev. Dr. Martin Luther King Jr. da birlikte çalıştı, tamamen sessiz olmayan bazı olası tarafsız yavrular da var. Jacobs-Jenkins, İncil ile ilgili bu nesil sivil haklar arasında, Baba'nın günahlarının çeşitli oğulları yüklemek için yeterli günah olduğunu fark edemez.
Aslında, 80'e yaklaşan ve cepheden çekilen Solomon Jasper (Harry Lennix), ailesi için gök gürültüsünün çoğuna yaklaşıyor. Etkili karısı Claudine, sağ hakkı olan bir bal anaokulu, onu kendi amaçları için gerektiği gibi oluşturmak için yeterince zor. Ancak Solomo'nun İncil onaylamamasının ana yükü hayal kırıklığı yaratan oğullarına düşüyor.
Babasının adını alan büyük oğul daha açıktır. Junior (Glenn Davis) Solomo'nun siyasi mirasını korumak için büyüdü ve bunun yerine senatör olarak kampanya fonlarını zimmetine geçiren bir senatör olarak hüküm giydiğinde boyutlandırıldı. Acı karısı Morgan'a göre, onları “Kaşmir Çekmeceleri ve Yarış Güvercinlerine Bahisler” için harcadı.
Morgan'ın (Alana Arenas) acı olmak için başka nedenleri var. Aile sahte vergi beyannameleri imzalamak zorunda kaldı ve hariç tutuldu. Şimdi kocası hapishaneden çıktığına göre, yolunda ilerliyor. (İki çocuğu olduğu için, birbiri ardına hizmet etmekten hüküm giydiler.) Aradığı boşanma da kilitleniyor, çünkü Claudine (Latanya Richardson Jackson) aşırı kalabalık aile pedalında tutmayı planlıyor, ancak rahatsız edici ve gerekli tüm yollarla.
Gerekli fonlar şu anda Junior'ın yayınlanması için zorunlu bir ev içermektedir. Semptomlar sadece bipolar bozukluğun en son ve muhtemelen uygun teşhisini değil, aynı zamanda diğer kayıp Nasıra'nın dönüşünü de içerir.
Claudine Naz (Jon Michael Hill) ona “garip oğluna” sevgiyle bir şey diyor, esas olarak bilinmeyi reddettiği anlamına geliyor. Divinity School'dan ayrıldıktan sonra – babasının babasının portföyünün manevi kısmını yönetmeli – evde olduğundan daha fazla doğa fotoğrafçısı oldu.
Sosyal olarak tam tersi: Naz otistik olabilir ve aseksüel olduğunu söylüyor. Ailenin şiddetle reddettiği hem kimlikler hem de canlı tel arkadaşı Aziza (Kara Young) ile geri dönüş için gelişi bir özelliğin daha güvenilir görünmesini sağlamaz.
Aziza'nın çocuğuna hamile olabileceğinden bahsetmiş miydim?
Bu, parça için kurulumun bir öngörüsü değildir; İnfinallerinden biri, başlamak için çok fazla arka plan gerektirmesidir. Belki de Naz diyaloğunun yarısı, dramanın kampanyadan gereksiz yere verdiği doğrudan izleyiciyle bir hikaye. Jacobs-Jenkins'in şaka ve tepeleri cazibesi sorunu biraz hafifletirse, Rashad'ın sahnelemesi bunu vurgular, çünkü ışıklar (Amith Chandrashaker'dan) özel bir konuşma göstermek için gariptir ve sonra tekrar yukarı bakıp dinamikleri her seferinde dondurur.
Oyuncular onu güvenilir bir şekilde geri yüklerler ve her durumda Jacobs-Jenkins'i şişirmeden önce çubuk çubuğunu nasıl bir araya getirdiğini izlemek bir zevk alır. Sonuçta, bu yemek masasında oluyor – bu kedi oyun yazarları bakanı (çünkü hepsi uzun bir kapanıyor), ancak yönetmenler için birkaç yıl baş ağrısı. İki sandalyeyi boş ve yanlarda başkalarına duyarlı bırakmanın eski hilesi yoksa, hepsi sizi nasıl görünür kılar?
Rashad ve set tasarımcısı Todd Rosenthal bu sorunu çözmedi ve Rob Milburn ve Michael Bledenen'in ses tasarımı duyduğumuz şey değil, sık sık göremediğimiz. Üretimin tasarım unsurları altında, sadece Dede Ayit'in kostümleri hikayeleriyle yüksek ve net.
Önemli değil; Çok zengin olan malzemenin sadece yüzde 50'si bile büyük kahkaha için yeterlidir. Claudine'in gerçeklik koyarak istediği şeyi alma şekli – Aziza'yı ceket ve çantanızı şiddetle kaldırarak akşam yemeğine nasıl “ikna edeceğinizi” görün – sadece suçluluk gezileriniz de dahil olmak üzere yaklaşan manipülasyonların bir öngörüsü sadece yeni başlayanlar. Tatlı için: Bir Gizlilik Anlaşması.
Diğerleri de masum seyircilerdir. Naz'ın “Dönüş Başarısızlığı Kralı” olarak adlandırdığı Junior, aile mektuplarının para kazanmasıyla itibarını gözden geçirmek için bir program kaydeder. Solomon onu Tanrı gibi üfler. Ve çoğunlukla tek kelime etmeden dönen Morgan nihayet patlak verdiğinde ve Jaspers'a “hucksters” dediğinde ve daha da kötüsü, yüzünde güçlü bir tokat onu bekliyor. Bu noktada Dr. Büyük portresi seti toplayan King, tapınağında sırıtır.
Aziza kaçmak için çok geç olduğu için bu aile raylardan. Bu heyecan vericidir, hikaye Yasa 1'de havada kalırken, Yasa 2'de bir grupta inerken daha azdır. O zamana kadar, hafif komediler için kurulan kadranlar ciddi bir çile için çok yüksektir. Solomon, dramanın onu rehabilite etme girişiminin başarılı olamayacağı konusunda özellikle iğrenç.
Daha da kötüsü, tüm şikâyetler bir sonun kasıtlı bölümünde en azından geçici olarak unutulur; Geçen yıl aynı tiyatroda uzanan Jacobs-Jenkins'in Korusziern “Makul” in tahrip edilmiş Lafayette ailesinin aksine, Jaspers yaralarını yalıyor ve hayatlarına geri adım atıyor.
Ancak, onlarla birlikte bir kitleye verilmek bir ayrıcalıktır. Dünya, en azından Yunanlılardan beri dramada cevap arayan liderlerinin gizli hayatı hakkında yeterince şaşırıyor. “Amaç” onaylandı, ama aynı zamanda kendi yolunuzdaki en kötü şüphe.
Ama parçaya Jacobs-Jenkins'in gerçekten ilgilenip ilgilenmediğini sordum. Belki de parçanın başlığının “amacı”, bir rüya veya adalete doğru eğilen yol değil, sadece bir oğlunun kendisinin uzlaşmış değişkenlerin gölgesinde bulması gereken şeydir.
Amaç
6 Temmuz'a kadar Manhattan, Helen Hayes Tiyatrosu'nda; 2st.com. Süre: 2 saat 50 dakika.