Ve bu bir ibadet töreninden çok bir gösteri. “Terce”, lider ve takipçi arasındaki ikilemi taklit etmek yerine, bazıları Christian gibi profesyonel ve hatta virtüöz, diğerleri amatör ve gösterişsiz olan 38 “bakıcı ve yapıcı”dan oluşan şarkı söyleme, dans etme ve oyunculuk topluluğunun yetenek ve deneyimlerinden yararlanıyor. Klavyeler, gitarlar, nefesli çalgılar, yaylılar ve perküsyon enstrümantal karışımın bir parçası (müzikal yön: Mona Seyed-Bolorforosh ve Jacklyn Riha), aynı zamanda anahtarlıklar, çatal bıçak takımı, çırpma teli ve elektrikli süpürge de.
Bu ev gereçlerinin de gösterdiği gibi, “Terce” ayinlerde sıklıkla kutlanmayan insanların çalışmalarına odaklanıyor: ev idaresi yapanlar, bahçelerle ilgilenenler ve çocuk yetiştirenler. Bir program notu, erkekliği reddetmese de yaklaşımı “ilahi dişilliğin merceği” olarak tanımlıyor.
King James Versiyonu ile başlayan Mezmur 118'in Heather Hıristiyan Versiyonu: “Rab'be şükürler olsun; çünkü o iyidir” sözü değişikliği açıkça ortaya koyuyor. Christian, “Yaratılış şehirde aramızda olmak için uzaklaşsaydı” diyor, “Gucci giymiyor ya da masada yüksek sesle tartışıyor olmazdı.”
Spesifik referanslar hermetik görünse de (dışa doğru yönlendirilmiş olsa bile bu hala özel bir duadır) vizyon yeterince açıktır. Krallar ve Kıyamet yerine annelere, bitkilere ve yiyeceklere çok sayıda gönderme yapılıyor. (Fındıkların büyük rolü var.) Sık sık bahsi geçen kan İsa'nın değil, “onun” kanıdır.
Müzik de kendine özgü: 60 dakika boyunca sade şarkı, gospel, elektronika, soul ve Christian'ın çocukluğundan kalma New Orleans funk atmosferik termikler gibi örtüşüyor. Yolculuğun nereye gittiğini bilmeden, tam bir güvenle sürüyorsunuz. Christian'ın 2022'deki muhteşem “Yaşayanlar Oratoryosu” gibi “Terce” de sesindeki tuhaflık, acımasızlık ve zenginlikle eleştirel kulağı şaşkına çevirmeyi amaçlıyor.
Bu ev gereçlerinin de gösterdiği gibi, “Terce” ayinlerde sıklıkla kutlanmayan insanların çalışmalarına odaklanıyor: ev idaresi yapanlar, bahçelerle ilgilenenler ve çocuk yetiştirenler. Bir program notu, erkekliği reddetmese de yaklaşımı “ilahi dişilliğin merceği” olarak tanımlıyor.
King James Versiyonu ile başlayan Mezmur 118'in Heather Hıristiyan Versiyonu: “Rab'be şükürler olsun; çünkü o iyidir” sözü değişikliği açıkça ortaya koyuyor. Christian, “Yaratılış şehirde aramızda olmak için uzaklaşsaydı” diyor, “Gucci giymiyor ya da masada yüksek sesle tartışıyor olmazdı.”
Spesifik referanslar hermetik görünse de (dışa doğru yönlendirilmiş olsa bile bu hala özel bir duadır) vizyon yeterince açıktır. Krallar ve Kıyamet yerine annelere, bitkilere ve yiyeceklere çok sayıda gönderme yapılıyor. (Fındıkların büyük rolü var.) Sık sık bahsi geçen kan İsa'nın değil, “onun” kanıdır.
Müzik de kendine özgü: 60 dakika boyunca sade şarkı, gospel, elektronika, soul ve Christian'ın çocukluğundan kalma New Orleans funk atmosferik termikler gibi örtüşüyor. Yolculuğun nereye gittiğini bilmeden, tam bir güvenle sürüyorsunuz. Christian'ın 2022'deki muhteşem “Yaşayanlar Oratoryosu” gibi “Terce” de sesindeki tuhaflık, acımasızlık ve zenginlikle eleştirel kulağı şaşkına çevirmeyi amaçlıyor.