Nadiren ön plana çıkarlar. Ancak Krystian Lupa'nın nihayet cumartesi günü Paris'te dünya prömiyerini yapan yeni oyunu “The Emigrants”ta teknik ekip mobilyaları sahneler arasında taşırken, ana oyuncular kadar yakından izlendiler.
Bu göze çarpmayan karakterler olmadan gösteri devam edemez ve geçen yıl teknisyenlerle yaşanan bir anlaşmazlık “The Emigrants”ı sahneden uzak tuttu. Prodüksiyonun ilk gösteriminin geçtiğimiz Haziran ayında ünlü bir İsviçre tiyatrosu olan Comédie de Genève'de yapılması planlanmıştı ancak prömiyerden bir haftadan kısa bir süre önce iptal edildi.
O zamanlar Comédie de Genève, ekibi ile Avrupa tiyatrosunun uzun süredir yıldızı olan 80 yaşındaki Lupa arasındaki “çalışma felsefesi” ve “değerler” arasındaki farklılıklara dikkat çekmişti. İsviçre Le Temps gazetesinde yer alan bir makale, Lupa'nın provadaki davranışı nedeniyle tiyatro ekibinin “zihinsel ve fiziksel olarak tükendiğini” söyledi. Fransız Libération gazetesinde yayınlanan bir yanıtta Lupa, provalar sırasında yaşanan iki şiddetli patlamadan dolayı özür diledi, ancak teknisyenlerin “en azından bir yönetmenin yaratıcı sürecine uyum sağlamaya çalışması gerektiğini” vurguladı.
Comédie de Genève teknik ekibinin üyeleri şöyle yanıt verdi: uzun bir mektupRaporda “birkaç saygısızlık, hakaret, sataşma, sarhoşluk ve aşağılama sahnesi ve kaotik organizasyon” anlatılıyor.
Domino etkisi hızla oluştu ve geçen yaz eserin sunulması beklenen prestijli Avignon Festivali de geri çekildi. Lupa'nın yıllardır müdavimi olduğu Paris tiyatrosu Odéon – Théâtre de l'Europe, sonunda bu kış kaybedilen prova süresini telafi etmek için devreye girdi ve kendi teknik ekibiyle geciken bir prömiyeri kolaylaştırdı. (Şu anda Paris tarihleri dışında “The Emigrants”ın bir performansı planlanmamaktadır.)
Bitmek bilmeyen açılış gecesine gösterilen ılımlı tepkiye bakılırsa, gecikme The Emigrants'ı yeniden düşünmek için iyi bir fırsat olabilirdi. Gösterinin üzerinden dört saat geçtikten sonra ana karakterlerden biri ne yazık ki “Çok fazla zaman harcadığımı düşünüyorum” dediğinde, arkamdaki bir kadın yüksek sesle “Biz de öyle yaptık” diye yanıtladı.
Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde Göçmenler, yolunu değiştirmeye gerek görmeyen bir yönetmenin eseri gibi geliyor. Lupa'nın tarzı her zaman yavaş ve düşünceli olmuştur ve Alman yazar WG Sebald'ın 1992 tarihli aynı adlı kitabının bu Fransızca uyarlamasında Lupa, karmaşık konuşmalara ve yarı şeffaf bir ekrana yansıtılan düzensiz üretilmiş videolardan oluşan bir sağanakla meşgul oluyor. sahne.
Kitapta Sebald, hayatında sürgün deneyimi yaşayan dört adama bakıyor. Lupa, dört buçuk saatlik yayın süresinin ortasında bir ara vererek, bir tür diptikte ikisine odaklanmayı seçti.
İlk bölüm açık ara en güçlüsü ve kendi başına iyi bir gösteri yapabilirdi. Bu filmde Pierre Banderet'in ciddi bir şekilde canlandırdığı Sebald, 1950'lerin başında kendisini özellikle etkileyen ilkokul öğretmeni Paul Bereyter'e bakıyor. Yıllar sonra Sebald, öğretmenin intihar ettiğini öğrenir ve hayatını yeniden düzene koymak için yola çıkar.
Bereyter'in hikayesi, Lupa'nın ana karakterler arasındaki gergin ve tehditkar yüzleşmeleri ustaca aktardığı tarihsel ve kişisel travmalardan biridir. Mesleği ile Üçüncü Reich'ın beliren gölgesi arasında kalan Yahudi kız arkadaşını Almanya'da öğretmenlik yapmaya devam etmek üzere terk etti; ancak kendisi de çeyrek Yahudi olduğu için oradaki meslekten dışlandı.
Bereyter, aktör Manuel Vallade'nin elinde sessiz, çekingen bir figürdür ve dile getirilmemiş suçluluk duygularıyla boğuşmaktadır. İlk bölümün sonuna doğru “Bilmiyordum” diyor. “Bu affedilemez.”
Aradan sonra “Göçmenler” acı bir şekilde ters gidiyor. Lupa'nın seçtiği diğer sürgün karakteri Ambros Adelwarth ise hiçbir zaman Bereyter gibi canlanmıyor. İkinci yarıda onun ortaya çıkması için bir saat beklememiz gerekiyor; Bundan önce anlatıcı, kendisine uzak bir akraba olan Adelwarth hakkında tonlarca bilgi sağlayan yaşlı bir teyzenin yanında kalır. (Bereyter'in kız arkadaşı dışında, Göçmenler'deki kadın karakterlerin asıl amacı Sebald'ın eski fotoğraf albümlerini kazıp yorum yapmaktır.)
Adelwarth'ın, akıl hastası genç bir adamın gizli eşcinsel partneri olarak yaşadığı ve sonunda kendisinin de bir psikiyatri hastanesine kaldırıldığı Amerika Birleşik Devletleri'ne gitmek üzere neden Almanya'yı terk ettiği belli değil. “Göçmenler”in son bölümünde anlatıcı, Adelwarth'ın elektroşok terapisini uyguladığına pişman olan perişan bir doktorla birlikte kliniğin terk edilmiş kalıntıları arasında dolaşıyor.
Bu bölümde kaydedilen ve yansıtılan sahnelerin birçoğunda, sahnedeki karanlık ve çoğunlukla durağan olaylardan dikkati dağıtan, psikiyatri hastalarının hayaletlerinin kamerada aniden belirmesi gibi özel efektler yer alıyor. Filme alınan bir monolog sırasında, bir sonraki sahne için sahne donanımlarını hazırlamak üzere parmak uçlarında ekranın arkasına geçen ekip üyelerine yeniden katıldım. Hareketlerinde koreografiye uygun bir hassasiyet vardı; Nadiren kutlanırlar ama sahne de onlara aittir.
Cenevre'deki meslektaşlarınızın deneyimleri göz önüne alındığında, “Göçmenler”i bütünüyle göstermeye değer miydi? Geçtiğimiz Haziran ayındaki iptalden duyduğu üzüntüyü dile getiren dokuz üyeli oyuncu kadrosunun nihayet çalışmalarını sergileme fırsatını inkar etmek zor. Ve Odéon'un teknisyenleri, açılış gecesindeki perde çağrıları sırasında özellikle öne çıkarıldıkları için iyi bir ruh halinde görünüyorlardı.
Yine de “Göçmenler”i tamamlamak, kendisini sorunlu sularda bulan Fransız tiyatrosunun kamu tarafından finanse edilen amiral gemisi Odéon'dan önemli bir yatırım gerektirdi. Direktörü Stéphane Braunschweig geçtiğimiz günlerde bu pozisyonda üçüncü bir dönem aday olmayacağını duyurdu. Röportajlarında devam etmek istemediğini çünkü Fransız hükümetinin tiyatronun işletme sübvansiyonlarında yaptığı kesintilerin vizyonunu gerçekleştirme “artık araçlarına sahip olmadığı” anlamına geldiğini söyledi.
Lupa, üst düzey tiyatro yönetmenlerinin sınırsız güce sahip olduğu bir dönemde reşit oldu. Zaman değişti ve kendinizi kurgulamak için hiçbir zaman geç değildir; izleyicinin de yararına.
Les Göçmenler
4 Şubat'a kadar Paris'teki Odéon – Théâtre de l'Europe'da; tiyatro-odeon.eu.
Bu göze çarpmayan karakterler olmadan gösteri devam edemez ve geçen yıl teknisyenlerle yaşanan bir anlaşmazlık “The Emigrants”ı sahneden uzak tuttu. Prodüksiyonun ilk gösteriminin geçtiğimiz Haziran ayında ünlü bir İsviçre tiyatrosu olan Comédie de Genève'de yapılması planlanmıştı ancak prömiyerden bir haftadan kısa bir süre önce iptal edildi.
O zamanlar Comédie de Genève, ekibi ile Avrupa tiyatrosunun uzun süredir yıldızı olan 80 yaşındaki Lupa arasındaki “çalışma felsefesi” ve “değerler” arasındaki farklılıklara dikkat çekmişti. İsviçre Le Temps gazetesinde yer alan bir makale, Lupa'nın provadaki davranışı nedeniyle tiyatro ekibinin “zihinsel ve fiziksel olarak tükendiğini” söyledi. Fransız Libération gazetesinde yayınlanan bir yanıtta Lupa, provalar sırasında yaşanan iki şiddetli patlamadan dolayı özür diledi, ancak teknisyenlerin “en azından bir yönetmenin yaratıcı sürecine uyum sağlamaya çalışması gerektiğini” vurguladı.
Comédie de Genève teknik ekibinin üyeleri şöyle yanıt verdi: uzun bir mektupRaporda “birkaç saygısızlık, hakaret, sataşma, sarhoşluk ve aşağılama sahnesi ve kaotik organizasyon” anlatılıyor.
Domino etkisi hızla oluştu ve geçen yaz eserin sunulması beklenen prestijli Avignon Festivali de geri çekildi. Lupa'nın yıllardır müdavimi olduğu Paris tiyatrosu Odéon – Théâtre de l'Europe, sonunda bu kış kaybedilen prova süresini telafi etmek için devreye girdi ve kendi teknik ekibiyle geciken bir prömiyeri kolaylaştırdı. (Şu anda Paris tarihleri dışında “The Emigrants”ın bir performansı planlanmamaktadır.)
Bitmek bilmeyen açılış gecesine gösterilen ılımlı tepkiye bakılırsa, gecikme The Emigrants'ı yeniden düşünmek için iyi bir fırsat olabilirdi. Gösterinin üzerinden dört saat geçtikten sonra ana karakterlerden biri ne yazık ki “Çok fazla zaman harcadığımı düşünüyorum” dediğinde, arkamdaki bir kadın yüksek sesle “Biz de öyle yaptık” diye yanıtladı.
Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde Göçmenler, yolunu değiştirmeye gerek görmeyen bir yönetmenin eseri gibi geliyor. Lupa'nın tarzı her zaman yavaş ve düşünceli olmuştur ve Alman yazar WG Sebald'ın 1992 tarihli aynı adlı kitabının bu Fransızca uyarlamasında Lupa, karmaşık konuşmalara ve yarı şeffaf bir ekrana yansıtılan düzensiz üretilmiş videolardan oluşan bir sağanakla meşgul oluyor. sahne.
Kitapta Sebald, hayatında sürgün deneyimi yaşayan dört adama bakıyor. Lupa, dört buçuk saatlik yayın süresinin ortasında bir ara vererek, bir tür diptikte ikisine odaklanmayı seçti.
İlk bölüm açık ara en güçlüsü ve kendi başına iyi bir gösteri yapabilirdi. Bu filmde Pierre Banderet'in ciddi bir şekilde canlandırdığı Sebald, 1950'lerin başında kendisini özellikle etkileyen ilkokul öğretmeni Paul Bereyter'e bakıyor. Yıllar sonra Sebald, öğretmenin intihar ettiğini öğrenir ve hayatını yeniden düzene koymak için yola çıkar.
Bereyter'in hikayesi, Lupa'nın ana karakterler arasındaki gergin ve tehditkar yüzleşmeleri ustaca aktardığı tarihsel ve kişisel travmalardan biridir. Mesleği ile Üçüncü Reich'ın beliren gölgesi arasında kalan Yahudi kız arkadaşını Almanya'da öğretmenlik yapmaya devam etmek üzere terk etti; ancak kendisi de çeyrek Yahudi olduğu için oradaki meslekten dışlandı.
Bereyter, aktör Manuel Vallade'nin elinde sessiz, çekingen bir figürdür ve dile getirilmemiş suçluluk duygularıyla boğuşmaktadır. İlk bölümün sonuna doğru “Bilmiyordum” diyor. “Bu affedilemez.”
Aradan sonra “Göçmenler” acı bir şekilde ters gidiyor. Lupa'nın seçtiği diğer sürgün karakteri Ambros Adelwarth ise hiçbir zaman Bereyter gibi canlanmıyor. İkinci yarıda onun ortaya çıkması için bir saat beklememiz gerekiyor; Bundan önce anlatıcı, kendisine uzak bir akraba olan Adelwarth hakkında tonlarca bilgi sağlayan yaşlı bir teyzenin yanında kalır. (Bereyter'in kız arkadaşı dışında, Göçmenler'deki kadın karakterlerin asıl amacı Sebald'ın eski fotoğraf albümlerini kazıp yorum yapmaktır.)
Adelwarth'ın, akıl hastası genç bir adamın gizli eşcinsel partneri olarak yaşadığı ve sonunda kendisinin de bir psikiyatri hastanesine kaldırıldığı Amerika Birleşik Devletleri'ne gitmek üzere neden Almanya'yı terk ettiği belli değil. “Göçmenler”in son bölümünde anlatıcı, Adelwarth'ın elektroşok terapisini uyguladığına pişman olan perişan bir doktorla birlikte kliniğin terk edilmiş kalıntıları arasında dolaşıyor.
Bu bölümde kaydedilen ve yansıtılan sahnelerin birçoğunda, sahnedeki karanlık ve çoğunlukla durağan olaylardan dikkati dağıtan, psikiyatri hastalarının hayaletlerinin kamerada aniden belirmesi gibi özel efektler yer alıyor. Filme alınan bir monolog sırasında, bir sonraki sahne için sahne donanımlarını hazırlamak üzere parmak uçlarında ekranın arkasına geçen ekip üyelerine yeniden katıldım. Hareketlerinde koreografiye uygun bir hassasiyet vardı; Nadiren kutlanırlar ama sahne de onlara aittir.
Cenevre'deki meslektaşlarınızın deneyimleri göz önüne alındığında, “Göçmenler”i bütünüyle göstermeye değer miydi? Geçtiğimiz Haziran ayındaki iptalden duyduğu üzüntüyü dile getiren dokuz üyeli oyuncu kadrosunun nihayet çalışmalarını sergileme fırsatını inkar etmek zor. Ve Odéon'un teknisyenleri, açılış gecesindeki perde çağrıları sırasında özellikle öne çıkarıldıkları için iyi bir ruh halinde görünüyorlardı.
Yine de “Göçmenler”i tamamlamak, kendisini sorunlu sularda bulan Fransız tiyatrosunun kamu tarafından finanse edilen amiral gemisi Odéon'dan önemli bir yatırım gerektirdi. Direktörü Stéphane Braunschweig geçtiğimiz günlerde bu pozisyonda üçüncü bir dönem aday olmayacağını duyurdu. Röportajlarında devam etmek istemediğini çünkü Fransız hükümetinin tiyatronun işletme sübvansiyonlarında yaptığı kesintilerin vizyonunu gerçekleştirme “artık araçlarına sahip olmadığı” anlamına geldiğini söyledi.
Lupa, üst düzey tiyatro yönetmenlerinin sınırsız güce sahip olduğu bir dönemde reşit oldu. Zaman değişti ve kendinizi kurgulamak için hiçbir zaman geç değildir; izleyicinin de yararına.
Les Göçmenler
4 Şubat'a kadar Paris'teki Odéon – Théâtre de l'Europe'da; tiyatro-odeon.eu.