Ariana, DeBose'a “Bebeğim” dedi, “sen her zaman oradasın.”
Oscar ödüllü ve uzun süredir Broadway fenomeni olan DeBose, geçen Cumartesi gecesi kendisinden ikinci şahıs olarak bahsetti. Bej renkli fitilli bir üst, atletik şort ve kalın topuklu çizmeler giyerek Pazar günkü Tony Ödülleri yayınının provasından beri hala göz kamaştırıyordu. “Açık” ifadesi yetersiz kalıyor: Bu onun törene üçüncü kez ev sahipliği yapması ve ilk kez yapımcı ve koreograf olarak görev yapması.
“Bunu neden yaptığımı hiçbir zaman anlayamayacağım” dedi. “Tanrım, Tony'ler sadece büyük bir öğrenme deneyimi. Alçakgönüllü olmak lazım.”
Mütevazı. Ve çok meşgul. DeBose 33 yaşında ama hâlâ bir tiyatro çocuğu. Hızlı ve heyecanlı bir şekilde konuşuyordu ve pembe bir kaleme öfkelenmediği zamanlarda, samimi bir vurgu biçimi olarak koluma veya bacağıma vurma eğilimindeydi. Kısa bir süre sonra akşam performansına gitmeden önce hızlı bir tabak makarna yiyordu. Geçtiğimiz iki hafta boyunca DeBose, her ne kadar pek olası olmasa da, aday gösterilen tüm oyunları ve müzikalleri görme görevindeydi.
Mayıs ayının sonunda DeBose Winnipeg, Manitoba'da With Love adlı aksiyon filmini çekiyordu. Anma Günü'nden önceki Cumartesi günü New York City'ye geldi ve Pazar günü ilk gösterisini gördü. Konuştuğumuz gün, yayından bir hafta önce sadece üç programı kalmıştı. (O akşam onlardan biri olan “Filler için Su”yu görecekti.) Ve tüm bunlar, provalarla dolu yorucu günlerin üstüne ekleniyor.
Moderasyon ve seyircilik hakkında “Bunlar zıt süreçler” dedi. “Bunlar çok farklı disiplinler, ancak kimin dahil olduğunu bilmiyorsanız moderatörlük yapamazsınız. Yani bu benim için bir gereklilik.”
Bu program yorucu görünüyordu. DeBose farklı bir kelime seçti: ilham verici. 100 watt'lık gülümsemesini göstererek, “Broadway'den yorulmadım” dedi. Ben de 'Hepiniz bunu yapıyorsunuz' diyorum. Hareketleri hepiniz yapıyorsunuz.'”
Bu Broadway sezonu alışılmadık derecede çeşitli görünüyordu. Yine de, kapsayıcı temaların farkındaydı. Pek çok gösteri insan ruhunun yılmazlığı etrafında dönüyordu. “Bu çok güzel” dedi. “Sanatın işlevi budur, dünyada umut olduğunu hatırlatır.” Diğerleri izleyicilerden önyargı, saldırganlık, kabullenme gibi zor konular hakkında düşünmelerini istedi. Bir dansçı olarak bazı koreografiler, özellikle de “The Outsiders”daki dövüş sahnesi için parlak sözleri vardı. Justin Peck'in “Illinoise” şarkısını “yeni neslin 'Movin' Out'u veya orijinal Bob Fosse'nin 'Dancin'i” olarak tanımladı.
Ara sıra kıskanıyordu ama çoğunlukla neşeli bir şekilde, o yılki “Cabaret”in yeniden canlandırılmasında yer almanın ya da “Merrily We Roll Along”da Gussie'yi oynamanın nasıl bir şey olacağını hayal ediyordu. Ve bu sezonun Hollywood isimleriyle yeni yeteneklerden oluşan karışımına hayran kaldı. Tecrübeli aktris Jessica Lange (“Mother Play”) ve Broadway'e yeni gelen Maleah Joi Moon'un (“Hell's Kitchen”) yıldız performanslarına atıfta bulunarak, “Her 'Mother Play' için bir 'Hell's Kitchen' vardır” dedi.
Tony'ler ondan 2022'de gösteriye ev sahipliği yapmasını istediğinde, henüz Oscar kazanmıştı ve henüz tanınan bir isim değildi. (Günümüzde daha çok tanınıyor, ancak gösterilerdeki banyo sıralarında en sık duyduğu şey şu: “Kimse sana aynı Ariana DeBose'a benzediğini söyledi mi?”) Yapımcıların onun hikayesinden etkilendiğini varsayıyor: bunu yapan bir topluluk üyesi. “Bunun dışında ne içtiklerini bilmiyorum” dedi.
Salgının diğer tarafında ise mutlulukları kadar coşkuları da büyük olasılıkla bir çekim kaynağıydı. “Yalnızca olumlu hisleri yaymak gibi kişisel bir kuralım var” dedi. Geçtiğimiz yıl senaryosuz çalışmak zorunda kaldığı senaristlerin grevinin ortasında bile son iki yayında alay etmeden sevincini dile getirdi.
Ancak bu coşkunun altında “felç edici korku” olarak tanımladığı şey yatıyor çünkü elinden gelen en iyi ev sahibi olmak istiyor ve siyahi tuhaf bir kadın olarak hataya pek yer vermediğini hissediyor.
“Eğer yanlış yaparsam, bu başkasının şansına zarar verebilir” dedi. “Eğer oraya gidip işi berbat edersem, sırf bir keresinde yanlış yaptım diye siyahi bir kadını ya da eşcinsel birini ne zaman işe alacaklarını bilmiyorum.”
DeBose, Broadway'e dönmeyi umduğu için bunun en azından bir süreliğine Tony sunucusu olarak son yılı olacağını duyurdu. Ayrıldığında saftı, şimdi asıl rolünde. Ve “insancıl ve ulaşılabilir bir gösteri yönetmek istiyor çünkü öyle olmayan yapımlarda çalıştım” dedi. “Geri döndüğümde sadece bunu doğru yapmaya çalışmak istiyorum.”
Bu arada hâlâ izlemesi ve büyük bir ödül törenine hazırlanmak için bu final gösterileri vardı. Tüm bunları yaptıktan sonra muhteşem kıyafetler, muhteşem bir açılış ve soğutulmuş bir şişe gül olacaktı. O da öyle.
“Ben bir şovmenim” dedi. “Bu zevk, neşe ve kutlamayla ilgili. Benim görevim buydu. Biz de bunu yapıyoruz.”
Oscar ödüllü ve uzun süredir Broadway fenomeni olan DeBose, geçen Cumartesi gecesi kendisinden ikinci şahıs olarak bahsetti. Bej renkli fitilli bir üst, atletik şort ve kalın topuklu çizmeler giyerek Pazar günkü Tony Ödülleri yayınının provasından beri hala göz kamaştırıyordu. “Açık” ifadesi yetersiz kalıyor: Bu onun törene üçüncü kez ev sahipliği yapması ve ilk kez yapımcı ve koreograf olarak görev yapması.
“Bunu neden yaptığımı hiçbir zaman anlayamayacağım” dedi. “Tanrım, Tony'ler sadece büyük bir öğrenme deneyimi. Alçakgönüllü olmak lazım.”
Mütevazı. Ve çok meşgul. DeBose 33 yaşında ama hâlâ bir tiyatro çocuğu. Hızlı ve heyecanlı bir şekilde konuşuyordu ve pembe bir kaleme öfkelenmediği zamanlarda, samimi bir vurgu biçimi olarak koluma veya bacağıma vurma eğilimindeydi. Kısa bir süre sonra akşam performansına gitmeden önce hızlı bir tabak makarna yiyordu. Geçtiğimiz iki hafta boyunca DeBose, her ne kadar pek olası olmasa da, aday gösterilen tüm oyunları ve müzikalleri görme görevindeydi.
Mayıs ayının sonunda DeBose Winnipeg, Manitoba'da With Love adlı aksiyon filmini çekiyordu. Anma Günü'nden önceki Cumartesi günü New York City'ye geldi ve Pazar günü ilk gösterisini gördü. Konuştuğumuz gün, yayından bir hafta önce sadece üç programı kalmıştı. (O akşam onlardan biri olan “Filler için Su”yu görecekti.) Ve tüm bunlar, provalarla dolu yorucu günlerin üstüne ekleniyor.
Moderasyon ve seyircilik hakkında “Bunlar zıt süreçler” dedi. “Bunlar çok farklı disiplinler, ancak kimin dahil olduğunu bilmiyorsanız moderatörlük yapamazsınız. Yani bu benim için bir gereklilik.”
Bu program yorucu görünüyordu. DeBose farklı bir kelime seçti: ilham verici. 100 watt'lık gülümsemesini göstererek, “Broadway'den yorulmadım” dedi. Ben de 'Hepiniz bunu yapıyorsunuz' diyorum. Hareketleri hepiniz yapıyorsunuz.'”
Bu Broadway sezonu alışılmadık derecede çeşitli görünüyordu. Yine de, kapsayıcı temaların farkındaydı. Pek çok gösteri insan ruhunun yılmazlığı etrafında dönüyordu. “Bu çok güzel” dedi. “Sanatın işlevi budur, dünyada umut olduğunu hatırlatır.” Diğerleri izleyicilerden önyargı, saldırganlık, kabullenme gibi zor konular hakkında düşünmelerini istedi. Bir dansçı olarak bazı koreografiler, özellikle de “The Outsiders”daki dövüş sahnesi için parlak sözleri vardı. Justin Peck'in “Illinoise” şarkısını “yeni neslin 'Movin' Out'u veya orijinal Bob Fosse'nin 'Dancin'i” olarak tanımladı.
Ara sıra kıskanıyordu ama çoğunlukla neşeli bir şekilde, o yılki “Cabaret”in yeniden canlandırılmasında yer almanın ya da “Merrily We Roll Along”da Gussie'yi oynamanın nasıl bir şey olacağını hayal ediyordu. Ve bu sezonun Hollywood isimleriyle yeni yeteneklerden oluşan karışımına hayran kaldı. Tecrübeli aktris Jessica Lange (“Mother Play”) ve Broadway'e yeni gelen Maleah Joi Moon'un (“Hell's Kitchen”) yıldız performanslarına atıfta bulunarak, “Her 'Mother Play' için bir 'Hell's Kitchen' vardır” dedi.
Tony'ler ondan 2022'de gösteriye ev sahipliği yapmasını istediğinde, henüz Oscar kazanmıştı ve henüz tanınan bir isim değildi. (Günümüzde daha çok tanınıyor, ancak gösterilerdeki banyo sıralarında en sık duyduğu şey şu: “Kimse sana aynı Ariana DeBose'a benzediğini söyledi mi?”) Yapımcıların onun hikayesinden etkilendiğini varsayıyor: bunu yapan bir topluluk üyesi. “Bunun dışında ne içtiklerini bilmiyorum” dedi.
Salgının diğer tarafında ise mutlulukları kadar coşkuları da büyük olasılıkla bir çekim kaynağıydı. “Yalnızca olumlu hisleri yaymak gibi kişisel bir kuralım var” dedi. Geçtiğimiz yıl senaryosuz çalışmak zorunda kaldığı senaristlerin grevinin ortasında bile son iki yayında alay etmeden sevincini dile getirdi.
Ancak bu coşkunun altında “felç edici korku” olarak tanımladığı şey yatıyor çünkü elinden gelen en iyi ev sahibi olmak istiyor ve siyahi tuhaf bir kadın olarak hataya pek yer vermediğini hissediyor.
“Eğer yanlış yaparsam, bu başkasının şansına zarar verebilir” dedi. “Eğer oraya gidip işi berbat edersem, sırf bir keresinde yanlış yaptım diye siyahi bir kadını ya da eşcinsel birini ne zaman işe alacaklarını bilmiyorum.”
DeBose, Broadway'e dönmeyi umduğu için bunun en azından bir süreliğine Tony sunucusu olarak son yılı olacağını duyurdu. Ayrıldığında saftı, şimdi asıl rolünde. Ve “insancıl ve ulaşılabilir bir gösteri yönetmek istiyor çünkü öyle olmayan yapımlarda çalıştım” dedi. “Geri döndüğümde sadece bunu doğru yapmaya çalışmak istiyorum.”
Bu arada hâlâ izlemesi ve büyük bir ödül törenine hazırlanmak için bu final gösterileri vardı. Tüm bunları yaptıktan sonra muhteşem kıyafetler, muhteşem bir açılış ve soğutulmuş bir şişe gül olacaktı. O da öyle.
“Ben bir şovmenim” dedi. “Bu zevk, neşe ve kutlamayla ilgili. Benim görevim buydu. Biz de bunu yapıyoruz.”