Estonya’da B Ligi ekiplerinden Raplamaa JK’yı çalıştıran Yılmaz Şahin; meslek seyahatini, yaşadıklarını ve tecrübelerini FANATİK’e anlattı. Avrupa’da grup çalıştıran az hocalardan biri olan Şahin, “Konya’nın bir köyünden çıkan, buralara kadar gelen Yılmaz Şahin en sonunda ikinci staj tecrübesini yaşarken burada Estonya’nın Raplamaa grubunda; nazaranve başladım. Bu projenin içerisindeyim şu anda. 3. Lig Rezerv Lig kadrosunun baş antrenörüyüm. Raplamaa’nın da yardımcılığını yapıyorum. Alt yapıda U-13 kadrosuyla ilgileniyorum. Onun dışında bu türlü farklı bir nazaranv olursa antrenörlerin eğitimi üzere, onlara katkıda bulunmaya çalışıyorum. Bir projem var halihazırda burada yürüttüğüm. O projenin de yöneticisiyim burada“ dedi.
‘Herkes lisana getirdi’
TFF’nin antrenörlük eğitimine ait açıklamalarda da bulunan genç teknik adam, kelamlarına şöyleki devam etti: “2021 yılına kadar Türkiye Futbol Federasyonu’nun antrenörlük eğitiminin kalitesi daima tartışıldı. Bu halihazırda federasyonda nazaranvli olan beşerler tarafınca bile getirildi. Biroldukca profesyonel Muhteşem Lig deneyimi olan hocalar tarafınca lisana getirildi fakat buradaki kıymetli olan kısım şu oldu benim için, yalnızca benim de değil yüzlerce, binlerce Spor Bilimleri Akademisi, antrenörlük mezunu öğrenciler var. Avrupa’ya gönderme üzere bir emel yok esasen orta da birisi potansiyel. . Zira bütün öykünün başlığı bu olabilir aslında. Zira gittiğim biroldukca yerde ben bu kelimeyi duydum. Potansiyeli olan hocalarımızın B Dokümanı almasında A Dokümanı almasında gereklikler sağlandığı sürece bir sakınca nazaranmiyorum. Lakin Pro Lisansı’nın yanı sıra B ve A kursları da gereksiz değerli. Genç antrenörler için ulaşılamaz bir pozisyonda.“
‘Belgemizin geçerliliği yok’
“Biz mezun olup C Dokümanı ile antrenör niteliği ile markete çıktığımız vakit bunun bir geçerliliği yok hiç bir yerde. bu biçimde olduğu için Avrupa’daki hocalarla müsabaka olasılığımız imkansız zira ben 2 ay evvel gittiğim eğitimimde Arsenal’in o meşhur, şu günlerde hatta herkes yazıyor, çiziyor hakkında, onunla tanıştım. Onunla tıpkı master programında eğitim alıyoruz hatta. Çok genç bir arkadaş. Arteta’nın yardımcısı, 95 doğumlu. O adam orada Pro Lisansını almış. Birebir şeyi bizim ülkemizde görmek imkansız. Avrupa’daki genç hocalar için bu durum epey daha kolay örneğin. Ulusal grubun başına gelen Kenan hoca örneğin. Onlar genç yaşlarda Pro lisansa erişmisler sanki Türkiye`de olsalardi bunu yapabilirler miydi? Bunun yanında idman modelleri ile bir bilgimiz olmadığı için, idmanlarımızı alana yansıtıp, sonuçlarını alamıyoruz. bu biçimde olduğu için maalesef 1 lisan değil, 2 lisan değil, 3 lisan değil 4 tane lisan öğrenmek zorunda kaldim. Bunun İngilizcesi’ni, İspanyolcası’nı, Estonyacası’nı yeterli düzeyde öğrendim. Bu ortada lisan bilmek antrenörün bilgi düzeyinde bir ölçüt değildir. Ben bu lisanları, bilgimi geliştirmek ve farklı ülkelerde, kültürlerde alana yansıtmak için öğreniyorum.
‘Önümüze pürüzler koydular’
“Ben 2013 yılında antrenörlük eğitimine başladım ve antrenörlük kısmını bitirdim. İspanya’ya gittim, orada stajımı yaptım. Geldim Türkiye’ye, yüksek lisansıma başladım. Master tezim için yine Avrupa’ya gittim, orada tezimin de modülü olan bir kadroyla daha çalıştım. Çok uluslu (Multicultural) özellikli bir tez yazdım. Nasıl bu kursa müracaata kabul alıp, nasıl gidip kursu almamız gerektiğinde sahiden bizim önümüze fazlaca büyük setler serdiler. Bu yalnızca Yılmaz Şahin olarak değil bunu tüm üniversite okuyan, antrenörlük hayali kuran gençler için, bu gençlerin aileleri için, spor bilimleri fakültelerinde ders verip bu biçimde bir boşluğun ve eksikligin anlayamayan hocalar için, kısım liderleri için söylüyorum. Bunu söyleme sebebbim Atatürk’ün bizlere gösterdiği yolda muhasır medeniyet düzeyinin üzerine amaç alan bir Türk Milleti olarak o kadar sıkıntı durumda bırakıldığımız için… Alışılmış deneyimlerim de var bunun içerisinde. Bir sürü federasyonla yazıştım, görüştüm, gittim şahsen Avrupa’nın biroldukca kulübünü; bunun içerisinde Barcelona’sı var, Celta Vigo’su var, Porto’su var… Gidip ziyaret edip görüştüğüm dostluklarım, arkadaşlıklarım var, fazlaca önemli isimler eğitim aldığım isimler. Onlardan topladığım bütün bilgiler beni Avrupa’ya yönlendirdi. Burada da stajın üstünlüğü, tesiri büyük oldu.“
‘Bilgiye değil, deneyime ehemmiyet veriyorlar’
“Ben Porto Üniversitesi’ne ziyarete gittim Vigo Üniversitesi’nde çalışırken. Tüm profesörler birebir odada oturuyorlar, futbol odası var. Türkiye’deki üniversitelerden oluşan bu eksiklik bugün tez merkezine girelim, tüm doktora tezleri, yüksek lisans tezleri birbirinin kopyası. bu biçimde tembel bir ortamdan yetişen beşerler esasen o tembelliği süregelen beşerler oluyor yani oradaki beşerler yaratıcı, yeni şeyler ortaya koymak konusunda eksik kalmalarina sebep oluyor. Bugün herkes Mourinho’yu kopyalamaya çalışıyor, Jurgen Kloop’u kopyalamaya çalışıyor. meğer Johan Cryuff Enstitüsü’nde birinci derstir, kendini tanımak. Yani futbol federasyonunun şu anki idaresinden benim anladığım bilgiye değil, deneyime ehemmiyet vermiş olduğu. halbuki bilginin, deneyimin önüne geçmesi gerekiyor bu hususta. Nasıl bu kanıya vardın diyorsanız, bugün dünyanın en uygun antrenör eğitmenleri içinde nitelendirilen Raymond Verheijen Hollandalı hoca, Türkiye’de hayli fazla sevilmez zira o adamın dediği şey de budur. Futbolculukla hocalık fazlaca başka şeylerdir. Türkiye’de de bu A B kurslarının yıldırım süratiyle ortaya konulması yani lisansı olmayan hocaların kurallarının çiğnenip hocalık nazaranvi verilmesi…“
‘TFF’den lisans alamadım’
“Burada yapılan yanlışlığı binlerce insanın sesi olmak ismine, buradaki yaşanan zorlukları oburunun yaşamaması ismine sahiden lisana getirmek benim maksadım. Burada da Türkiye Futbol Federasyonu’ndan şunu gördüm; ben Türkiye Futbol Federasyonu’ndan B lisansını almadım, öbür yerden aldım, A’yı da şu an bir daha öbür bir yerden alıyorum. O kadar şiddetli bir müddetç oldu ki ben Portekiz’de C Belgesi’nin denkliğini aldım. İspanya’da alamadım zira hem lisan yeterliliği hem çalışma gerekiyordu, kuvvetli bir müddetçti. Burada farklı ülkelerden dokümanlar ve eğitimler aldım. Burada benim gördüğüm şuydu; her insanın metodolojisi, referans aldığı bir bilimsel desteğin olmasi. Toplumun, kültürün istikrarlarına uyan yeteneklerini en üst seviyeye çıkarabileceği birtakım referanslar. Bunu Türkiye`de lisana getiren hocalar var ek olarak sunu söylemek isterim ortaya bir şey koyabilmek icin mevcut olan bilgiye fazlaca derinlemesine hakim olmamız gerekir aksi takdirde yaptığımız için milletlerarası bir güvenirliğinin olması güç olabilir.“
‘Maçlardan daha sonra futbol konuşulmuyor’
Süper Lig’de yaşanan kalite sorunlarını de kıymetlendiren 29 yaşındaki çalıştırıcı, “Maçta yaşanılan kalitesizliğin kondisyon, yorgunluk, dayanıklılık üzere tabirlerle objektiflikten uzaklaştığını düşünüyorum. Kıymetli olan oyun planımız içerisindeki aksiyonların sürdürülebilirligi. Burada komik olan şey futbol terminolojisinden ne kadar uzak olan antrenörlerimiz. Bu da bilgi eksikliginin bir göstergesidir. Zira maçlardan daha sonra yapılan açıklamalarda futbolla ilgili maalesef, futbol aksiyonları ile ilgili, prensiplerle ilgili ben hiç bir şey duymuyorum. esasen futbol dediğimiz oyun, kaotik bir oyun. Bir daha sonraki aksiyonun bilinebilirliği fazlaca düşük. Bu niçinle ben karmaşıklıktan epeyce sadelikten yanayım. İdmanlarımı ve maç planlarımı bu türlü planlıyorum“ dedi.
‘Okan Buruk, Avrupa’ya…’
Bu kisimi lütfen düzeltelim, örnek aldigim iki isim var Fatih terim, bizi Avrupa`da en üst liglerden birinde temsil ettigi icin. Bunun yaninda Cenk Özcan var kendisi hem Avrupa`da tıpkı vakitte farkli ülkelerde ülkemizi temsil etti. Sahsen de taniyorum daima bir irtibatımız var bana mentörlük yaptigini söylesem yanlis olmaz. Fikirleri benim icin değerli. Onun dışında benim Türkiye`de örnek aldigim bir hoca yok. niçinini söyle aciklayim, ben Avrupa ve dünya futbolundaki eksikligi şahsen yasamis biri olarak kendini Avrupa futbolunda gelistirmeye calisan. Bunun yaninda toplumsal ve kültürel baskilar, aile hasreti, vatan hasreti üzere baskilar altinda calisan ve gelistiren biri olmak cok güç. Konfor alani da diyebiliriz buna bu konfr alanindan cikan şahıslar beni daha cezbediyor diyebilirim. Dünyadan örnek verecek olursak; Jose Morinho, Vitor Matos, Pep Lijnders, Carlos Carvalhal, Vitor Pereira, Vitor Seveiro, Jurgen Klopp Bu isimlerin birçoklarından ders de aldim üstelik.
’Türkiye’de eksiklik var’
Süper Lig’deki hocaların da gerekli özveriyi ortaya koymadığını vurgulayan Şahin, “Kurs sırasında Miguel Cardoso bize, “Futbolun üzerine düşünebilen yani gerekliliklerini yerine getirebilen beşerler ilerleyen senelerda fark yaratacak” diye bir ders vermişti. Bir söylemi olmuştu. Şayet bir hoca tesislerde yatıp kalkmıyorsa bence Türkiye Harika Lig’ini hak etmiyordur. Bu epey somut, objektif bir yaklaşımdır benim için. Yani tesislerde yatıp kalkacak biçimde işini epeyce sevecek. Altyapı ile üst yapının grubun kontağını epeyce uygun yapacak hayli kaliteli bir takımın olması lazım. Ben takım olarak da Türkiye’de hayli büyük eksiklik olduğunu düşünüyorum esasen“ sözlerini kullandı.
‘Herkes lisana getirdi’
TFF’nin antrenörlük eğitimine ait açıklamalarda da bulunan genç teknik adam, kelamlarına şöyleki devam etti: “2021 yılına kadar Türkiye Futbol Federasyonu’nun antrenörlük eğitiminin kalitesi daima tartışıldı. Bu halihazırda federasyonda nazaranvli olan beşerler tarafınca bile getirildi. Biroldukca profesyonel Muhteşem Lig deneyimi olan hocalar tarafınca lisana getirildi fakat buradaki kıymetli olan kısım şu oldu benim için, yalnızca benim de değil yüzlerce, binlerce Spor Bilimleri Akademisi, antrenörlük mezunu öğrenciler var. Avrupa’ya gönderme üzere bir emel yok esasen orta da birisi potansiyel. . Zira bütün öykünün başlığı bu olabilir aslında. Zira gittiğim biroldukca yerde ben bu kelimeyi duydum. Potansiyeli olan hocalarımızın B Dokümanı almasında A Dokümanı almasında gereklikler sağlandığı sürece bir sakınca nazaranmiyorum. Lakin Pro Lisansı’nın yanı sıra B ve A kursları da gereksiz değerli. Genç antrenörler için ulaşılamaz bir pozisyonda.“
‘Belgemizin geçerliliği yok’
“Biz mezun olup C Dokümanı ile antrenör niteliği ile markete çıktığımız vakit bunun bir geçerliliği yok hiç bir yerde. bu biçimde olduğu için Avrupa’daki hocalarla müsabaka olasılığımız imkansız zira ben 2 ay evvel gittiğim eğitimimde Arsenal’in o meşhur, şu günlerde hatta herkes yazıyor, çiziyor hakkında, onunla tanıştım. Onunla tıpkı master programında eğitim alıyoruz hatta. Çok genç bir arkadaş. Arteta’nın yardımcısı, 95 doğumlu. O adam orada Pro Lisansını almış. Birebir şeyi bizim ülkemizde görmek imkansız. Avrupa’daki genç hocalar için bu durum epey daha kolay örneğin. Ulusal grubun başına gelen Kenan hoca örneğin. Onlar genç yaşlarda Pro lisansa erişmisler sanki Türkiye`de olsalardi bunu yapabilirler miydi? Bunun yanında idman modelleri ile bir bilgimiz olmadığı için, idmanlarımızı alana yansıtıp, sonuçlarını alamıyoruz. bu biçimde olduğu için maalesef 1 lisan değil, 2 lisan değil, 3 lisan değil 4 tane lisan öğrenmek zorunda kaldim. Bunun İngilizcesi’ni, İspanyolcası’nı, Estonyacası’nı yeterli düzeyde öğrendim. Bu ortada lisan bilmek antrenörün bilgi düzeyinde bir ölçüt değildir. Ben bu lisanları, bilgimi geliştirmek ve farklı ülkelerde, kültürlerde alana yansıtmak için öğreniyorum.
‘Önümüze pürüzler koydular’
“Ben 2013 yılında antrenörlük eğitimine başladım ve antrenörlük kısmını bitirdim. İspanya’ya gittim, orada stajımı yaptım. Geldim Türkiye’ye, yüksek lisansıma başladım. Master tezim için yine Avrupa’ya gittim, orada tezimin de modülü olan bir kadroyla daha çalıştım. Çok uluslu (Multicultural) özellikli bir tez yazdım. Nasıl bu kursa müracaata kabul alıp, nasıl gidip kursu almamız gerektiğinde sahiden bizim önümüze fazlaca büyük setler serdiler. Bu yalnızca Yılmaz Şahin olarak değil bunu tüm üniversite okuyan, antrenörlük hayali kuran gençler için, bu gençlerin aileleri için, spor bilimleri fakültelerinde ders verip bu biçimde bir boşluğun ve eksikligin anlayamayan hocalar için, kısım liderleri için söylüyorum. Bunu söyleme sebebbim Atatürk’ün bizlere gösterdiği yolda muhasır medeniyet düzeyinin üzerine amaç alan bir Türk Milleti olarak o kadar sıkıntı durumda bırakıldığımız için… Alışılmış deneyimlerim de var bunun içerisinde. Bir sürü federasyonla yazıştım, görüştüm, gittim şahsen Avrupa’nın biroldukca kulübünü; bunun içerisinde Barcelona’sı var, Celta Vigo’su var, Porto’su var… Gidip ziyaret edip görüştüğüm dostluklarım, arkadaşlıklarım var, fazlaca önemli isimler eğitim aldığım isimler. Onlardan topladığım bütün bilgiler beni Avrupa’ya yönlendirdi. Burada da stajın üstünlüğü, tesiri büyük oldu.“
‘Bilgiye değil, deneyime ehemmiyet veriyorlar’
“Ben Porto Üniversitesi’ne ziyarete gittim Vigo Üniversitesi’nde çalışırken. Tüm profesörler birebir odada oturuyorlar, futbol odası var. Türkiye’deki üniversitelerden oluşan bu eksiklik bugün tez merkezine girelim, tüm doktora tezleri, yüksek lisans tezleri birbirinin kopyası. bu biçimde tembel bir ortamdan yetişen beşerler esasen o tembelliği süregelen beşerler oluyor yani oradaki beşerler yaratıcı, yeni şeyler ortaya koymak konusunda eksik kalmalarina sebep oluyor. Bugün herkes Mourinho’yu kopyalamaya çalışıyor, Jurgen Kloop’u kopyalamaya çalışıyor. meğer Johan Cryuff Enstitüsü’nde birinci derstir, kendini tanımak. Yani futbol federasyonunun şu anki idaresinden benim anladığım bilgiye değil, deneyime ehemmiyet vermiş olduğu. halbuki bilginin, deneyimin önüne geçmesi gerekiyor bu hususta. Nasıl bu kanıya vardın diyorsanız, bugün dünyanın en uygun antrenör eğitmenleri içinde nitelendirilen Raymond Verheijen Hollandalı hoca, Türkiye’de hayli fazla sevilmez zira o adamın dediği şey de budur. Futbolculukla hocalık fazlaca başka şeylerdir. Türkiye’de de bu A B kurslarının yıldırım süratiyle ortaya konulması yani lisansı olmayan hocaların kurallarının çiğnenip hocalık nazaranvi verilmesi…“
‘TFF’den lisans alamadım’
“Burada yapılan yanlışlığı binlerce insanın sesi olmak ismine, buradaki yaşanan zorlukları oburunun yaşamaması ismine sahiden lisana getirmek benim maksadım. Burada da Türkiye Futbol Federasyonu’ndan şunu gördüm; ben Türkiye Futbol Federasyonu’ndan B lisansını almadım, öbür yerden aldım, A’yı da şu an bir daha öbür bir yerden alıyorum. O kadar şiddetli bir müddetç oldu ki ben Portekiz’de C Belgesi’nin denkliğini aldım. İspanya’da alamadım zira hem lisan yeterliliği hem çalışma gerekiyordu, kuvvetli bir müddetçti. Burada farklı ülkelerden dokümanlar ve eğitimler aldım. Burada benim gördüğüm şuydu; her insanın metodolojisi, referans aldığı bir bilimsel desteğin olmasi. Toplumun, kültürün istikrarlarına uyan yeteneklerini en üst seviyeye çıkarabileceği birtakım referanslar. Bunu Türkiye`de lisana getiren hocalar var ek olarak sunu söylemek isterim ortaya bir şey koyabilmek icin mevcut olan bilgiye fazlaca derinlemesine hakim olmamız gerekir aksi takdirde yaptığımız için milletlerarası bir güvenirliğinin olması güç olabilir.“
‘Maçlardan daha sonra futbol konuşulmuyor’
Süper Lig’de yaşanan kalite sorunlarını de kıymetlendiren 29 yaşındaki çalıştırıcı, “Maçta yaşanılan kalitesizliğin kondisyon, yorgunluk, dayanıklılık üzere tabirlerle objektiflikten uzaklaştığını düşünüyorum. Kıymetli olan oyun planımız içerisindeki aksiyonların sürdürülebilirligi. Burada komik olan şey futbol terminolojisinden ne kadar uzak olan antrenörlerimiz. Bu da bilgi eksikliginin bir göstergesidir. Zira maçlardan daha sonra yapılan açıklamalarda futbolla ilgili maalesef, futbol aksiyonları ile ilgili, prensiplerle ilgili ben hiç bir şey duymuyorum. esasen futbol dediğimiz oyun, kaotik bir oyun. Bir daha sonraki aksiyonun bilinebilirliği fazlaca düşük. Bu niçinle ben karmaşıklıktan epeyce sadelikten yanayım. İdmanlarımı ve maç planlarımı bu türlü planlıyorum“ dedi.
‘Okan Buruk, Avrupa’ya…’
Bu kisimi lütfen düzeltelim, örnek aldigim iki isim var Fatih terim, bizi Avrupa`da en üst liglerden birinde temsil ettigi icin. Bunun yaninda Cenk Özcan var kendisi hem Avrupa`da tıpkı vakitte farkli ülkelerde ülkemizi temsil etti. Sahsen de taniyorum daima bir irtibatımız var bana mentörlük yaptigini söylesem yanlis olmaz. Fikirleri benim icin değerli. Onun dışında benim Türkiye`de örnek aldigim bir hoca yok. niçinini söyle aciklayim, ben Avrupa ve dünya futbolundaki eksikligi şahsen yasamis biri olarak kendini Avrupa futbolunda gelistirmeye calisan. Bunun yaninda toplumsal ve kültürel baskilar, aile hasreti, vatan hasreti üzere baskilar altinda calisan ve gelistiren biri olmak cok güç. Konfor alani da diyebiliriz buna bu konfr alanindan cikan şahıslar beni daha cezbediyor diyebilirim. Dünyadan örnek verecek olursak; Jose Morinho, Vitor Matos, Pep Lijnders, Carlos Carvalhal, Vitor Pereira, Vitor Seveiro, Jurgen Klopp Bu isimlerin birçoklarından ders de aldim üstelik.
’Türkiye’de eksiklik var’
Süper Lig’deki hocaların da gerekli özveriyi ortaya koymadığını vurgulayan Şahin, “Kurs sırasında Miguel Cardoso bize, “Futbolun üzerine düşünebilen yani gerekliliklerini yerine getirebilen beşerler ilerleyen senelerda fark yaratacak” diye bir ders vermişti. Bir söylemi olmuştu. Şayet bir hoca tesislerde yatıp kalkmıyorsa bence Türkiye Harika Lig’ini hak etmiyordur. Bu epey somut, objektif bir yaklaşımdır benim için. Yani tesislerde yatıp kalkacak biçimde işini epeyce sevecek. Altyapı ile üst yapının grubun kontağını epeyce uygun yapacak hayli kaliteli bir takımın olması lazım. Ben takım olarak da Türkiye’de hayli büyük eksiklik olduğunu düşünüyorum esasen“ sözlerini kullandı.