1960'lardan 2000'lere kadar 30'dan fazla Broadway gösterisinde çalışan titiz ve yaratıcı kostüm tasarımcısı Carrie Robbins, 12 Nisan'da Manhattan'da öldü. 81 yaşındaydı.
Hastanede öldüğü, Aralık ayında düşüp kalçasını kırdıktan sonra sağlığının kötüleştiğini söyleyen arkadaşı Daniel Neiden tarafından doğrulandı.
1972'de, henüz 29 yaşındayken, Bayan Robbins, moda köşe yazarı Patricia Shelton'ın ifadesiyle, o yılki orijinal Broadway prodüksiyonu “Grease” sayesinde “gösteri dünyasının en ateşli kostüm tasarımcılarından biri haline gelmeye” başladı. ” “, başarılı bir film haline gelmeden altı yıl önce.
Bayan Robbins'e sadece 4.000 dolarlık bir bütçe verildi (bugünkü yaklaşık 30.000 dolara eşdeğer). Frenchy karakteri için parlak kırmızı bir peruğu sihirli kalemle renklendirdi ve kendi banyo paspası ve tüylü klozet kapağından pembe bir kaniş etek yaptı.
Kaniş eteği neredeyse “Grease” gösterilerinin gerekli bir parçası haline geldi. Ve yıllar sonra Bayan Robbins, “Grease”in sahne arkasında bir yapımına katıldığında, bir adamın peruğa kırmızı bir Magic Marker iliştirdiğini gördü. Şaşıran kadın ona, gardırop departmanının kesinlikle yüksek kaliteli, özel yapım bir saç parçası alabileceğini söyledi. Yalnızca Sihirli İşaretleyicinin orijinal olduğunu söyledi.
Newsday tiyatro eleştirmeni Linda Winer, 2000'li yılların ortalarında Bayan Robbins ile CUNY-TV'de yaptığı bir röportajda, “50'lerdeki anılarımıza sonsuza dek damgasını vurdu” yorumunu yaptı. Ayrıca Bayan Robbins'i “ayrıntı ve zamansallığa olan yaratıcı takıntısı” nedeniyle övdü. Kesinlik”.
Eleştirmenler, Bayan Robbins'in kostümlerini yıllar boyunca izleyicileri Don Kişot'un İspanya'sına, 18. yüzyılın başlarındaki Londra'nın yeraltı dünyasına ve İç Savaş sırasında harap olmuş Güney'e taşıdığı için övdü. “Grease” için 1950'lerin lise yıllıklarını inceledi. “Anna Karenina”nın 1992 tarihli müzikal versiyonu için yüzyılın başından kalma balo elbiseleri buldu.
Bayan Robbins, 1992'de Haber'a yaptığı açıklamada, “Bunlar iç çamaşırı rengi” dedi, “bugüne göre daha yumuşak, daha yumuşak, çok daha baştan çıkarıcı.”
Dispatch of White Plains muhabiri, Bayan Robbins'in, PJ Barry'nin 1930'larda yazdığı bir oyun olan “The Octette Bridge Club”ın 1985 Broadway prodüksiyonu üzerindeki çalışmasını anlattı ve görünüşe göre “şehirdeki her ikinci el mağazasını arattığını” söyledi.
Bayan Robbins, 1987'de Theatre Design & Technology dergisine, dönem kostümlerine olan bağlılığının tam anlamıyla sanatsal bir mesele olmadığını söyledi.
Saha onun “tüm şehrin bana nasıl görünmesi gerektiğini söylemesinden” kaçınmasına izin verdi.
Bayan Robbins, kostüm tasarımı dalında dört Drama Desk Ödülü kazandı – “Grease”, “The Iceman Cometh” (1974), “The Beggar's Opera” (1972) ve “Over Here!” (1974). Ayrıca “Grease” ve “Over Here!” filmlerindeki çalışmaları nedeniyle Tony Ödülleri'ne aday gösterildi.
Kariyeri boyunca Meryl Streep, Lauren Bacall ve Anthony Hopkins için kostümler yaptı. 1985 yılında “Saturday Night Life”ın kostüm tasarımcısı olarak Madonna'yı Marilyn Monroe'ya dönüştürdü. Ayrıca Dünya Ticaret Merkezi'nin tepesindeki restoran Rainbow Room ve Windows on the World'ün çalışanları için de kıyafetler tasarladı.
Bayan Robbins aynı zamanda bir ressam olarak da değerliydi. Maxfield Parrish gibi usta illüstratörlerin hilelerini inceledi ve tek bir kostüm taslağı oluşturmak için düzenli olarak sekiz saat harcadı. 2014 yılında çevrimiçi tiyatro dergisi HowlRound'a “Çizimin düşünmek olduğuna inanıyorum” dedi.
Seçkin kostüm tasarımcısı Ann Roth, “Kimse Bayan Robbins kadar güzel bir kostüm çizmedi” dedi.
Carolyn Mae Fishbein, 7 Şubat 1943'te kendisinin de büyüdüğü Baltimore'da doğdu. Babası Sidney, Baltimore devlet okullarında tarih öğretiyordu ve annesi Bettye (Berman) Fishbein evlenmeden önce terzi olarak çalışıyordu.
Üç yaşındayken, yatak odasının duvarlarına resim yaptığından endişelenen ebeveynleri onu bir terapiste gönderdiler ve o da onlara onu bir sanat dersine kaydettirmelerini söyledi. Gençliğinde Connecticut, New Haven'daki Hofbräu'da şarkıcı ve step dansçısı olarak iş buldu.
Pensilvanya Eyalet Üniversitesi'nde sanat ve tiyatro okudu, 1964'te lisans diplomasını aldı ve 1967'de Yale Drama Okulu'ndan Güzel Sanatlar Yüksek Lisansı aldı. 1969'da cerrah Richard D. Robbins ile evlendi.
1972'den 2004'e kadar New York Üniversitesi'nde kostüm tasarımı dersleri verdi; Tony'ninki de dahil olmak üzere öğrencilerinden bazıları kostüm ve set tasarımı alanında büyük ödüller kazandı.
Son yıllarda, Bayan Robbins, kocasının emekliliği sırasında yazdığı ancak birkaç yıl sonra 2003'teki ölümüyle yarıda kalan kısa öykülerin çeşitli uyarlamaları da dahil olmak üzere kendi oyunlarını yazmaya odaklandı.
Bayan Robbins'in hayatta kalan kimsesi kalmadı.
Bayan Robbins, Bayan Shelton'a kostüm tasarlarken en büyük heyecanının oyuncuların dönüşümünü izlemek olduğunu söyledi.
“'Grease'deki çocuklar saçlarını kestirdiklerinde daha az çekingen davranmadılar” dedi. “Ama onları kestiğimizde, onlara konik pantolonlar ve yakası yukarı dönük bir ceket giydirdiğimizde, işte oradaydılar; sahnede caka satarak dolaşıyorlar, taraklarındaki yağları siliyorlardı.”
Hastanede öldüğü, Aralık ayında düşüp kalçasını kırdıktan sonra sağlığının kötüleştiğini söyleyen arkadaşı Daniel Neiden tarafından doğrulandı.
1972'de, henüz 29 yaşındayken, Bayan Robbins, moda köşe yazarı Patricia Shelton'ın ifadesiyle, o yılki orijinal Broadway prodüksiyonu “Grease” sayesinde “gösteri dünyasının en ateşli kostüm tasarımcılarından biri haline gelmeye” başladı. ” “, başarılı bir film haline gelmeden altı yıl önce.
Bayan Robbins'e sadece 4.000 dolarlık bir bütçe verildi (bugünkü yaklaşık 30.000 dolara eşdeğer). Frenchy karakteri için parlak kırmızı bir peruğu sihirli kalemle renklendirdi ve kendi banyo paspası ve tüylü klozet kapağından pembe bir kaniş etek yaptı.
Kaniş eteği neredeyse “Grease” gösterilerinin gerekli bir parçası haline geldi. Ve yıllar sonra Bayan Robbins, “Grease”in sahne arkasında bir yapımına katıldığında, bir adamın peruğa kırmızı bir Magic Marker iliştirdiğini gördü. Şaşıran kadın ona, gardırop departmanının kesinlikle yüksek kaliteli, özel yapım bir saç parçası alabileceğini söyledi. Yalnızca Sihirli İşaretleyicinin orijinal olduğunu söyledi.
Newsday tiyatro eleştirmeni Linda Winer, 2000'li yılların ortalarında Bayan Robbins ile CUNY-TV'de yaptığı bir röportajda, “50'lerdeki anılarımıza sonsuza dek damgasını vurdu” yorumunu yaptı. Ayrıca Bayan Robbins'i “ayrıntı ve zamansallığa olan yaratıcı takıntısı” nedeniyle övdü. Kesinlik”.
Eleştirmenler, Bayan Robbins'in kostümlerini yıllar boyunca izleyicileri Don Kişot'un İspanya'sına, 18. yüzyılın başlarındaki Londra'nın yeraltı dünyasına ve İç Savaş sırasında harap olmuş Güney'e taşıdığı için övdü. “Grease” için 1950'lerin lise yıllıklarını inceledi. “Anna Karenina”nın 1992 tarihli müzikal versiyonu için yüzyılın başından kalma balo elbiseleri buldu.
Bayan Robbins, 1992'de Haber'a yaptığı açıklamada, “Bunlar iç çamaşırı rengi” dedi, “bugüne göre daha yumuşak, daha yumuşak, çok daha baştan çıkarıcı.”
Dispatch of White Plains muhabiri, Bayan Robbins'in, PJ Barry'nin 1930'larda yazdığı bir oyun olan “The Octette Bridge Club”ın 1985 Broadway prodüksiyonu üzerindeki çalışmasını anlattı ve görünüşe göre “şehirdeki her ikinci el mağazasını arattığını” söyledi.
Bayan Robbins, 1987'de Theatre Design & Technology dergisine, dönem kostümlerine olan bağlılığının tam anlamıyla sanatsal bir mesele olmadığını söyledi.
Saha onun “tüm şehrin bana nasıl görünmesi gerektiğini söylemesinden” kaçınmasına izin verdi.
Bayan Robbins, kostüm tasarımı dalında dört Drama Desk Ödülü kazandı – “Grease”, “The Iceman Cometh” (1974), “The Beggar's Opera” (1972) ve “Over Here!” (1974). Ayrıca “Grease” ve “Over Here!” filmlerindeki çalışmaları nedeniyle Tony Ödülleri'ne aday gösterildi.
Kariyeri boyunca Meryl Streep, Lauren Bacall ve Anthony Hopkins için kostümler yaptı. 1985 yılında “Saturday Night Life”ın kostüm tasarımcısı olarak Madonna'yı Marilyn Monroe'ya dönüştürdü. Ayrıca Dünya Ticaret Merkezi'nin tepesindeki restoran Rainbow Room ve Windows on the World'ün çalışanları için de kıyafetler tasarladı.
Bayan Robbins aynı zamanda bir ressam olarak da değerliydi. Maxfield Parrish gibi usta illüstratörlerin hilelerini inceledi ve tek bir kostüm taslağı oluşturmak için düzenli olarak sekiz saat harcadı. 2014 yılında çevrimiçi tiyatro dergisi HowlRound'a “Çizimin düşünmek olduğuna inanıyorum” dedi.
Seçkin kostüm tasarımcısı Ann Roth, “Kimse Bayan Robbins kadar güzel bir kostüm çizmedi” dedi.
Carolyn Mae Fishbein, 7 Şubat 1943'te kendisinin de büyüdüğü Baltimore'da doğdu. Babası Sidney, Baltimore devlet okullarında tarih öğretiyordu ve annesi Bettye (Berman) Fishbein evlenmeden önce terzi olarak çalışıyordu.
Üç yaşındayken, yatak odasının duvarlarına resim yaptığından endişelenen ebeveynleri onu bir terapiste gönderdiler ve o da onlara onu bir sanat dersine kaydettirmelerini söyledi. Gençliğinde Connecticut, New Haven'daki Hofbräu'da şarkıcı ve step dansçısı olarak iş buldu.
Pensilvanya Eyalet Üniversitesi'nde sanat ve tiyatro okudu, 1964'te lisans diplomasını aldı ve 1967'de Yale Drama Okulu'ndan Güzel Sanatlar Yüksek Lisansı aldı. 1969'da cerrah Richard D. Robbins ile evlendi.
1972'den 2004'e kadar New York Üniversitesi'nde kostüm tasarımı dersleri verdi; Tony'ninki de dahil olmak üzere öğrencilerinden bazıları kostüm ve set tasarımı alanında büyük ödüller kazandı.
Son yıllarda, Bayan Robbins, kocasının emekliliği sırasında yazdığı ancak birkaç yıl sonra 2003'teki ölümüyle yarıda kalan kısa öykülerin çeşitli uyarlamaları da dahil olmak üzere kendi oyunlarını yazmaya odaklandı.
Bayan Robbins'in hayatta kalan kimsesi kalmadı.
Bayan Robbins, Bayan Shelton'a kostüm tasarlarken en büyük heyecanının oyuncuların dönüşümünü izlemek olduğunu söyledi.
“'Grease'deki çocuklar saçlarını kestirdiklerinde daha az çekingen davranmadılar” dedi. “Ama onları kestiğimizde, onlara konik pantolonlar ve yakası yukarı dönük bir ceket giydirdiğimizde, işte oradaydılar; sahnede caka satarak dolaşıyorlar, taraklarındaki yağları siliyorlardı.”