Eric Berryman'ın en sevdiği eğlencelerden ikisi çay içmek ve hikaye anlatmaktır; her ikisi de yakın zamanda yağmurlu bir öğleden sonra Manhattan'ın SoHo mahallesinde gündemdeydi.
Çayla başlayarak, “Yapacağım bu ilk infüzyon sadece yaprakları uyandırmak ve her şeyi açmak için” dedi. “İçebilirsin ama pek lezzetli olmaz.”
Gösteri Garajı tiyatrosunun üzerindeki harap bir ofis ve depo odasında bir seyirciye hizmet veren Berryman, küçük bir kaptaki gevşek Çin siyah çay yaprakları yığınının üzerine portatif bir su ısıtıcısından sıcak su döktü. Yapraklar yumuşayıp açıldıkça su koyu kehribar rengine döndü. Bir süre sonra sıvıyı boşaltıp kabı yeniden doldurdu ve çayı iki gevrek beyaz fincanla servis etti.
Aşağıdaki sahnede, ses ve ışık teknisyenlerinden oluşan küçük bir ekip, Wooster Grubu ile işbirliği içinde Berryman'ın başrolde olduğu yeni bir Broadway dışı gösteri olan “Get Your Ass in the Water and Swim Like Me”nin provası için hazırlanıyordu. Yudumlar arasında serinin doğuşunu anlattı ve Afyon Savaşlarının nedeni ve “Atlanta”daki unutulmaz görünümü (kurgusal bir siyahi Disney yöneticisini canlandırması) dahil olmak üzere çeşitli konulara sık sık canlı geziler yaptı. “A Goofy Movie” için) ve 35 dolarlık akçaağaç şurubunun tadını çıkarmanın uygun olup olmadığı.
“Gelecekte yaşamak istediğin hayatı yaşamalısın” dedi.
1970'lerde aynı adı taşıyan siyah Amerikan halk şiirinden oluşan bir albüme dayanan “Kıçını Suya Gir ve Benim Gibi Yüzün”, sözlü hikaye anlatımının neşesine ve provokasyonlarına bir aşk mektubudur. Geleneksel olarak siyahilerin sosyal toplantılarında okunan ve 20. yüzyılın sonlarında modası geçmeden önce hip hop'un temellerinin oluşmasına yardımcı olan kafiyeli anlatı şiirlerinden oluşan bir dizi “kademe”ye dayanıyor.
Ön gösterimleri Perşembe günü başlayan gösteri, Wooster Group'un daha eski bir prodüksiyonu olan “The B-Side: 'Negro Folklore From Texas State Prisons'”ın bir nevi kardeş eseri. Aynı zamanda Berryman'ın başrolde olduğu ve tasarladığı, geleneksel Afrika kökenli bir albümden uyarlandı. Amerikan iş şarkıları. Bu gösteri gibi, “Benim Gibi Yüzmek” de Berryman'ın kaynak materyalini yalnızca işitsel bir ortamdan görsel bir ortama değil, aynı zamanda farklı kültürel ve tarihi bağlamlara da çevirdiği bir çifte çeviri eylemidir.
Wooster Group'un kurucu üyesi ve her iki gösterinin de yöneticisi olan Kate Valk, “Bu, onun gençlik enerjisinin ve coşkusunun bu folklorik malzemeyle harika bir buluşması” dedi. “O bir gelenekçi ve yönlendirme eylemini seviyor; izler ondan geliyor.”
35 yaşındaki Berryman, annesiyle birlikte Baltimore'da büyüdü ve küçük yaşlardan itibaren performans sergilemeye ilgi duymaya başladı. Sanatı seven bir ailede büyüdü (annesinin amcası saksofoncu Gary Bartz, National Endowment for the Arts tarafından Caz Ustası olarak adlandırıldı) ve Baltimore Sanat Okulu ve Carnegie Mellon Üniversitesi'nde oyunculuk eğitimi aldı.
Afro-Amerikan halk geleneklerini keşfetmesi, 2013 yılında deneysel tiyatro grubu SITI Company ile bir yaz programının, Berryman'ın rol aldığı ve geliştirilmesine yardımcı olduğu John Henry mitinin operatik bir yeniden anlatımı olan “Steel Hammer” üzerindeki çalışmasına yol açmasıyla başladı. .
Bu program üzerinde çalışırken ve kendisini John Henry baladlarının saha kayıtlarına kaptırırken, Bruce Jackson'ın derleme albümü Negro Folklore From Texas State Prisons'ı keşfetti. Kısa bir süre sonra Berryman, Frances McDormand'ın başrol oynadığı ve Valk'ın yönettiği Wooster Group'un “Early Shaker Spirituals” performansını izledi.
Diğer Wooster şovlarında olduğu gibi, “Early Shaker Spirituals” da arşiv kaynak materyalini, bir tür yankı senfonisi yaratmak için vokal taklidi, yeniden canlandırma, dans koreografisi ve ses tasarımı dahil olmak üzere çeşitli yorumlayıcı uygulamalar kullanarak çok duyulu bir prodüksiyona dönüştürdü.
Berryman, “Onlar değerli, inanılmaz sanat yaratan bu sıradan insanlara bir övgüydü” dedi. “'Bunu halkımın çalışmasıyla yapmak isterim' diye düşündüğüm bir an yaşadım.”
Ön izlemelere bir haftadan az bir süre kala “Swim Like Me” provası sırasında Valk, Berryman'dan isminin sıradanlığıyla ilgili bir monologun ritmini yavaşlatmasını istedi. Bundan önce Eric'in Halimah'lar ve Kaseem'ler arasında büyürken nasıl güvensiz hissettiğini anlattığı bir şarkı kaydı vardı.
Gösteri, gece geç saatlerde Eric Berryman adlı bir sunucunun davulcu Jharis Yokley eşliğinde kadeh kaldırdığı ve hikayeler anlattığı hayali bir radyo istasyonunda geçiyor. Bir saat süren yayın süresinin çoğu, müstehcen ve kahraman anlatıcıları arasında Titanik'ten hayatta kalan tek siyahi Shine; Anlamı: Ormanın aldatıcısı maymun; ve tetik parmağı keskin olan bir kanun kaçağı olan Stagger Lee.
Ancak arşiv kayıtları arasında Berryman'ın kendi hikayesini anlattığı ve Valk'ın ikili senaryoyu geliştirirken kaydettiği kasetler de var. Sahnede Eric Berryman rolündeki gerçek Berryman da bu materyali seslendiriyor. Gerçek Wooster tarzında, hem anlayışlı hem de yıkıcıdır; gerçeklik ile onun temsili arasındaki çizgide yer alır.
Atalarının çalışmalarını on yıl boyunca kanalize ettikten sonra Berryman'dan bu tekniği kendisine uygulamasının istenmesi çok uygun.
“Nasıl oldu?” Monologu ikinci kez tekrar oynattıktan sonra Valk'a sordu.
“Daha iyi” dedi. “Birkaç kez daha yaparsan onu alırsın.”
Çayla başlayarak, “Yapacağım bu ilk infüzyon sadece yaprakları uyandırmak ve her şeyi açmak için” dedi. “İçebilirsin ama pek lezzetli olmaz.”
Gösteri Garajı tiyatrosunun üzerindeki harap bir ofis ve depo odasında bir seyirciye hizmet veren Berryman, küçük bir kaptaki gevşek Çin siyah çay yaprakları yığınının üzerine portatif bir su ısıtıcısından sıcak su döktü. Yapraklar yumuşayıp açıldıkça su koyu kehribar rengine döndü. Bir süre sonra sıvıyı boşaltıp kabı yeniden doldurdu ve çayı iki gevrek beyaz fincanla servis etti.
Aşağıdaki sahnede, ses ve ışık teknisyenlerinden oluşan küçük bir ekip, Wooster Grubu ile işbirliği içinde Berryman'ın başrolde olduğu yeni bir Broadway dışı gösteri olan “Get Your Ass in the Water and Swim Like Me”nin provası için hazırlanıyordu. Yudumlar arasında serinin doğuşunu anlattı ve Afyon Savaşlarının nedeni ve “Atlanta”daki unutulmaz görünümü (kurgusal bir siyahi Disney yöneticisini canlandırması) dahil olmak üzere çeşitli konulara sık sık canlı geziler yaptı. “A Goofy Movie” için) ve 35 dolarlık akçaağaç şurubunun tadını çıkarmanın uygun olup olmadığı.
“Gelecekte yaşamak istediğin hayatı yaşamalısın” dedi.
1970'lerde aynı adı taşıyan siyah Amerikan halk şiirinden oluşan bir albüme dayanan “Kıçını Suya Gir ve Benim Gibi Yüzün”, sözlü hikaye anlatımının neşesine ve provokasyonlarına bir aşk mektubudur. Geleneksel olarak siyahilerin sosyal toplantılarında okunan ve 20. yüzyılın sonlarında modası geçmeden önce hip hop'un temellerinin oluşmasına yardımcı olan kafiyeli anlatı şiirlerinden oluşan bir dizi “kademe”ye dayanıyor.
Ön gösterimleri Perşembe günü başlayan gösteri, Wooster Group'un daha eski bir prodüksiyonu olan “The B-Side: 'Negro Folklore From Texas State Prisons'”ın bir nevi kardeş eseri. Aynı zamanda Berryman'ın başrolde olduğu ve tasarladığı, geleneksel Afrika kökenli bir albümden uyarlandı. Amerikan iş şarkıları. Bu gösteri gibi, “Benim Gibi Yüzmek” de Berryman'ın kaynak materyalini yalnızca işitsel bir ortamdan görsel bir ortama değil, aynı zamanda farklı kültürel ve tarihi bağlamlara da çevirdiği bir çifte çeviri eylemidir.
Wooster Group'un kurucu üyesi ve her iki gösterinin de yöneticisi olan Kate Valk, “Bu, onun gençlik enerjisinin ve coşkusunun bu folklorik malzemeyle harika bir buluşması” dedi. “O bir gelenekçi ve yönlendirme eylemini seviyor; izler ondan geliyor.”
35 yaşındaki Berryman, annesiyle birlikte Baltimore'da büyüdü ve küçük yaşlardan itibaren performans sergilemeye ilgi duymaya başladı. Sanatı seven bir ailede büyüdü (annesinin amcası saksofoncu Gary Bartz, National Endowment for the Arts tarafından Caz Ustası olarak adlandırıldı) ve Baltimore Sanat Okulu ve Carnegie Mellon Üniversitesi'nde oyunculuk eğitimi aldı.
Afro-Amerikan halk geleneklerini keşfetmesi, 2013 yılında deneysel tiyatro grubu SITI Company ile bir yaz programının, Berryman'ın rol aldığı ve geliştirilmesine yardımcı olduğu John Henry mitinin operatik bir yeniden anlatımı olan “Steel Hammer” üzerindeki çalışmasına yol açmasıyla başladı. .
Bu program üzerinde çalışırken ve kendisini John Henry baladlarının saha kayıtlarına kaptırırken, Bruce Jackson'ın derleme albümü Negro Folklore From Texas State Prisons'ı keşfetti. Kısa bir süre sonra Berryman, Frances McDormand'ın başrol oynadığı ve Valk'ın yönettiği Wooster Group'un “Early Shaker Spirituals” performansını izledi.
Diğer Wooster şovlarında olduğu gibi, “Early Shaker Spirituals” da arşiv kaynak materyalini, bir tür yankı senfonisi yaratmak için vokal taklidi, yeniden canlandırma, dans koreografisi ve ses tasarımı dahil olmak üzere çeşitli yorumlayıcı uygulamalar kullanarak çok duyulu bir prodüksiyona dönüştürdü.
Berryman, “Onlar değerli, inanılmaz sanat yaratan bu sıradan insanlara bir övgüydü” dedi. “'Bunu halkımın çalışmasıyla yapmak isterim' diye düşündüğüm bir an yaşadım.”
Ön izlemelere bir haftadan az bir süre kala “Swim Like Me” provası sırasında Valk, Berryman'dan isminin sıradanlığıyla ilgili bir monologun ritmini yavaşlatmasını istedi. Bundan önce Eric'in Halimah'lar ve Kaseem'ler arasında büyürken nasıl güvensiz hissettiğini anlattığı bir şarkı kaydı vardı.
Gösteri, gece geç saatlerde Eric Berryman adlı bir sunucunun davulcu Jharis Yokley eşliğinde kadeh kaldırdığı ve hikayeler anlattığı hayali bir radyo istasyonunda geçiyor. Bir saat süren yayın süresinin çoğu, müstehcen ve kahraman anlatıcıları arasında Titanik'ten hayatta kalan tek siyahi Shine; Anlamı: Ormanın aldatıcısı maymun; ve tetik parmağı keskin olan bir kanun kaçağı olan Stagger Lee.
Ancak arşiv kayıtları arasında Berryman'ın kendi hikayesini anlattığı ve Valk'ın ikili senaryoyu geliştirirken kaydettiği kasetler de var. Sahnede Eric Berryman rolündeki gerçek Berryman da bu materyali seslendiriyor. Gerçek Wooster tarzında, hem anlayışlı hem de yıkıcıdır; gerçeklik ile onun temsili arasındaki çizgide yer alır.
Atalarının çalışmalarını on yıl boyunca kanalize ettikten sonra Berryman'dan bu tekniği kendisine uygulamasının istenmesi çok uygun.
“Nasıl oldu?” Monologu ikinci kez tekrar oynattıktan sonra Valk'a sordu.
“Daha iyi” dedi. “Birkaç kez daha yaparsan onu alırsın.”