Hızlı can alıcı noktalar ve zekice şakalar, yerinden edilme ve yıkıma dair acımasız bir hikayeyi aktarmanın en bariz yolu gibi görünmeyebilir. Ancak Salı günü Manhattan'daki Perelman Gösteri Sanatları Merkezi'nde prömiyeri yapılan “Between Two Knees”, her ikisini de Yerli Amerikalılara yönelik zulmü suçlayan cesur, iki tarafı da bölen bir komedide kullanıyor.
Dizinin yerli mücadelesinin alaycı anlatımı, “Rezervasyon Köpekleri”nin yaratıcısı Sterlin Harjo'nun da aralarında bulunduğu kabileler arası bir skeç komedi topluluğu olan 1491'ler tarafından yazılmıştır. Eyleme iki ölümcül çatışma eşlik ediyor: ABD askerlerinin Lakota Sioux kabilesinin 300 kadar üyesini öldürdüğü 1890'daki Wounded Knee katliamı ve bu bölgenin 1973'te Amerikan Kızılderili Hareketi ve destekçileri tarafından işgal edilmesi Hükümet adaletsizliğine karşı protesto .
Larry (Justin Gauthier) adında bir anlatıcı, kalabalığa karışan sıradan bir stand-up havasıyla izleyiciyi selamlıyor ve Hintlilerin bazı “oldukça karanlık” şeyler gördüğünü söylüyor. Beyaz izleyiciler suçluluk duygularına karşı uyarılıyor ve bağışları etrafa dağıtılan bir sepete koyarak onları yatıştırmaya teşvik ediliyor. Larry, “Şimdi ucuzluk yapmayın” diye ısrar ediyor. “Söz veriyorum gittiğinde her şeyin sahibi olmaya devam edeceksin.”
Bunun gibi şakacı hançerler, Eric Ting'in ustalık ve ustalıkla yönettiği, eğlence ve ustalık üzerine vodvil tarzı bir vurgu yapılan yapım boyunca gizlidir.
Örneğin, Wounded Knee Katliamı sırasında bebeğini tutan Ina'yla (ironik bir şekilde ifadesiz bir Sheila Tousey) karşılaştığımızda, oyunculardan biri sahte kolunu çıkararak ve onunla sahneden kaçarak Ina'nın yaralarının ciddiyetini gösteriyor. (Birçoğu kadın ve çocuk olan kuşatma kurbanları silahsızdı.) Ina'nın omzundan, serinin yinelenen kan dökülmesinin simgesi olan, palyaço mendiline benzeyen kırmızı bir şerit açılıyor.
Ina'nın öldürülmesi, soyundan gelenlerin 20. yüzyıl boyunca yaşadığı kargaşayı takip eden çok nesilli bir hikayeyi başlatır: Ina'nın öksüz oğlu Isaiah (Derek Garza) ve sevgilisi Irma (Shyla Lefner), Kızılderili yatılı okulundaki kötü rahibeleri yener (bir Kanunsuz olmak için Shawn Duan'ın komik projeksiyonlarıyla oyun tarzı video gösterisi. Oğlu William, nam-ı diğer Wolf (Shaun Taylor-Corbett), İkinci Dünya Savaşı'na katılmak üzere yola çıkar. Kapı eşiğine bırakılan bir bebek de dahil olmak üzere bir dizi sabunlu değişim, sonunda aileyi Wounded Knee'ye geri götürür.
Larry'nin daha hantal bir ikinci perdede itiraf ettiği gibi yapılacak çok şey var. “İki Diz Arasında”, Yale Repertuar Tiyatrosu ve oyunun ABD tarihiyle ilgili bir serinin parçası olarak sipariş edildiği Oregon Shakespeare Festivali tarafından ortaklaşa sunuluyor. Pek çok temasının izleyiciler tarafından bilinmeyeceği gerçeğinden yaratıcı bir şekilde yararlanıyor – Yerli Amerikalılar değil, kurgusal bir aile ağacı anlatımındaki tarihi olaylardan oluşan bir koleksiyon.
Yaratıcı prodüksiyon, Lux Haac'ın karikatürize kostümlerini ve Regina García'nın şekil değiştiren setlerini içeriyor ve bu steroid yakıtlı prodüksiyonun, en yıkıcı zulümlere bile sürpriz ve keyif unsurları katmasına yardımcı oluyor; Bazıları müzikal numaralarla işaretlenmiştir (orijinal şarkılar Ryan RedCorn'a aittir, koreografisi ise Ty Defoe'ye aittir). Sekiz üyeli toplulukta, bir dizi güçlü adam rolünde James Ryen ve çılgın kötü adamlar rolünde Rachel Crowl da dahil olmak üzere, sarsılmaz çok yönlülüğe sahip çarpıcı bir karakter listesi yer alıyor.
1491'ler – Harjo, Dallas Goldtooth, Migizi Pensoneau, RedCorn ve Bobby Wilson – kendinden emin bir saygısızlıkla cahil stereotiplerle alay etmekten keyif alıyorlar. Aynı zamanda, katliamın mirasını örtbas eden ve azarlanmış dinleyicilerden üstünkörü bir ilgiden fazlasını talep etmeyen toprak kabulleri gibi proforma ritüellerin kendi kendini yatıştırıcı doğasına da işaret ediyorlar.
“İki Diz Arasında”nın bir eliyle bu kadar şiddetli gıdıklamayı, diğer eliyle boğazını tutmayı başarması ender görülen bir başarı. Belki bu sefer ders sonunda kalıcı olur.
İki diz arası
25 Şubat'a kadar Manhattan'daki Perelman Gösteri Sanatları Merkezi'nde; pacnyc.org. Süre: 2 saat 30 dakika.
Dizinin yerli mücadelesinin alaycı anlatımı, “Rezervasyon Köpekleri”nin yaratıcısı Sterlin Harjo'nun da aralarında bulunduğu kabileler arası bir skeç komedi topluluğu olan 1491'ler tarafından yazılmıştır. Eyleme iki ölümcül çatışma eşlik ediyor: ABD askerlerinin Lakota Sioux kabilesinin 300 kadar üyesini öldürdüğü 1890'daki Wounded Knee katliamı ve bu bölgenin 1973'te Amerikan Kızılderili Hareketi ve destekçileri tarafından işgal edilmesi Hükümet adaletsizliğine karşı protesto .
Larry (Justin Gauthier) adında bir anlatıcı, kalabalığa karışan sıradan bir stand-up havasıyla izleyiciyi selamlıyor ve Hintlilerin bazı “oldukça karanlık” şeyler gördüğünü söylüyor. Beyaz izleyiciler suçluluk duygularına karşı uyarılıyor ve bağışları etrafa dağıtılan bir sepete koyarak onları yatıştırmaya teşvik ediliyor. Larry, “Şimdi ucuzluk yapmayın” diye ısrar ediyor. “Söz veriyorum gittiğinde her şeyin sahibi olmaya devam edeceksin.”
Bunun gibi şakacı hançerler, Eric Ting'in ustalık ve ustalıkla yönettiği, eğlence ve ustalık üzerine vodvil tarzı bir vurgu yapılan yapım boyunca gizlidir.
Örneğin, Wounded Knee Katliamı sırasında bebeğini tutan Ina'yla (ironik bir şekilde ifadesiz bir Sheila Tousey) karşılaştığımızda, oyunculardan biri sahte kolunu çıkararak ve onunla sahneden kaçarak Ina'nın yaralarının ciddiyetini gösteriyor. (Birçoğu kadın ve çocuk olan kuşatma kurbanları silahsızdı.) Ina'nın omzundan, serinin yinelenen kan dökülmesinin simgesi olan, palyaço mendiline benzeyen kırmızı bir şerit açılıyor.
Ina'nın öldürülmesi, soyundan gelenlerin 20. yüzyıl boyunca yaşadığı kargaşayı takip eden çok nesilli bir hikayeyi başlatır: Ina'nın öksüz oğlu Isaiah (Derek Garza) ve sevgilisi Irma (Shyla Lefner), Kızılderili yatılı okulundaki kötü rahibeleri yener (bir Kanunsuz olmak için Shawn Duan'ın komik projeksiyonlarıyla oyun tarzı video gösterisi. Oğlu William, nam-ı diğer Wolf (Shaun Taylor-Corbett), İkinci Dünya Savaşı'na katılmak üzere yola çıkar. Kapı eşiğine bırakılan bir bebek de dahil olmak üzere bir dizi sabunlu değişim, sonunda aileyi Wounded Knee'ye geri götürür.
Larry'nin daha hantal bir ikinci perdede itiraf ettiği gibi yapılacak çok şey var. “İki Diz Arasında”, Yale Repertuar Tiyatrosu ve oyunun ABD tarihiyle ilgili bir serinin parçası olarak sipariş edildiği Oregon Shakespeare Festivali tarafından ortaklaşa sunuluyor. Pek çok temasının izleyiciler tarafından bilinmeyeceği gerçeğinden yaratıcı bir şekilde yararlanıyor – Yerli Amerikalılar değil, kurgusal bir aile ağacı anlatımındaki tarihi olaylardan oluşan bir koleksiyon.
Yaratıcı prodüksiyon, Lux Haac'ın karikatürize kostümlerini ve Regina García'nın şekil değiştiren setlerini içeriyor ve bu steroid yakıtlı prodüksiyonun, en yıkıcı zulümlere bile sürpriz ve keyif unsurları katmasına yardımcı oluyor; Bazıları müzikal numaralarla işaretlenmiştir (orijinal şarkılar Ryan RedCorn'a aittir, koreografisi ise Ty Defoe'ye aittir). Sekiz üyeli toplulukta, bir dizi güçlü adam rolünde James Ryen ve çılgın kötü adamlar rolünde Rachel Crowl da dahil olmak üzere, sarsılmaz çok yönlülüğe sahip çarpıcı bir karakter listesi yer alıyor.
1491'ler – Harjo, Dallas Goldtooth, Migizi Pensoneau, RedCorn ve Bobby Wilson – kendinden emin bir saygısızlıkla cahil stereotiplerle alay etmekten keyif alıyorlar. Aynı zamanda, katliamın mirasını örtbas eden ve azarlanmış dinleyicilerden üstünkörü bir ilgiden fazlasını talep etmeyen toprak kabulleri gibi proforma ritüellerin kendi kendini yatıştırıcı doğasına da işaret ediyorlar.
“İki Diz Arasında”nın bir eliyle bu kadar şiddetli gıdıklamayı, diğer eliyle boğazını tutmayı başarması ender görülen bir başarı. Belki bu sefer ders sonunda kalıcı olur.
İki diz arası
25 Şubat'a kadar Manhattan'daki Perelman Gösteri Sanatları Merkezi'nde; pacnyc.org. Süre: 2 saat 30 dakika.