Irishhtown oyuncularının prova odasında, duvarlardaki posterler şirketin performans geçmişinin bir örneğidir: 20. yüzyılın neredeyse tüm klasikleri. Brian Friel'in “Lughnasa'da Dans Etme” elbette orada ve Samuel Becketts “Godot'u Bekliyor”. Martin McDonaghs “Leenane'nin Güzellik Kraliçesi” ve Conor McPherson'ın “The Weir”.
Bilinmeyen tek başlık “Larne'nin Mutlu Leper” neredeyse çerçevesinden göz kırpıyor ve kuzen Maudlin-Cheese kuzenlerine “Inishmaan'ın Sakrısı” hakkında öneriyor.
Irishhtown oyuncuları için – Ciara Elizabeth Smyth'in yeni sahne arkası komedisi “Irishtown” – “The Happy Leper” merkezindeki kurgusal Dublin takımı bir hit oldu. Şimdi bazı yapımcılar şirketi yazarın takip oyununda Broadway'e getiriyor. Ancak New York'a seyahat etmek için sadece birkaç hafta sonra, oyun yazarı Aisling (Brenda Meaney) haydut gitti. Oldukça tedarik edilen senaryo, İngiltere'de oynayan cinsel saldırı hakkında çağdaş bir yasal drama.
Sıralamanın üyesi olan Constance (hatasız komik Kate Burton) için böyle bir parça hiç İrlandalı değil.
Parçanın İngiliz direktörü Poppy (Angela Reed), tanımı gereği olduğunu gösteriyor çünkü Aisling.
“Evet,” Constance izin veriyor, sesi teatral olarak artıyor. “Ama nazik tepeler nerede, bar nerede, herkes neden yaşıyor?”
Hat, bu konular tek parça halinde açık olmasa bile, izleyicileri İrlanda kanonuna nüfuz eden ve çok yıllık konusu kimlik ve kültür olan İrlanda Repertuar Tiyatrosu'nda sağlıklı bir kahkaha atıyor. “Irishhtown” da merkezidirler; Başlık da başını salladı. Dublin'in banliyösü Irishhtown, İngilizlerin İrlandalıların şehirde yaşamasını yasakladığı 15. yüzyılda köklerine sahiptir.
Nicola Murphy Dubey tarafından bir dizi Colm McNally'de yönetilen “Irishhtown”, yaratıcı gettoizasyonun kaçışı ve popülerlik için bir kısaltma olarak sömürü hakkında biraz ilerliyor. Constance ve meslek meslektaşı Quin (Kevin Oliver Lynch) kesinlikle Amerikalıların çözündükleri İrlandalı aksanları yapabilecekleri tek bir parçada Broadway'e gitmeyi tercih edeceklerdi.
Quin'in repertuarında birçoğu yok. Provada bir derry konaklama kullanması ve onu o kadar çirkin ihlal etmesi söylendi ki Derry-Occupier Siofra (New York sahnesinin kutladığı “Derry Girls” ten Saoirse-Monica Jackson), sandalye kutusundan hemen önce savaşmak istiyormuş gibi artar.
“Irishhtown” için ideal form muhtemelen daha ince ve çok daha fazla tanımdan yararlanabilir. Ancak son performansı Pazar günü olan Burton büyüleyici; Constance, zehirle bağlanmış bir çayın yumuşak kötülüğüne sahiptir. Ve Siofra ve Quin, İrlanda oyunları hakkındaki kolektif bilgilerini, Aisling senaryosuna bir alternatif geliştirmek için tetiklediklerinde, bolca riffing var.
Smyth'in son parçalarından biri olan “Lie Low”, bu arada, travma ve cinsel saldırıların yayılması hakkında çağdaş bir parça. “Irishhtown” ile, kültürel kimliğin gerçeklikle ilişkisinden bağımsız olarak bir kısıtlama olarak kullanılabileceğini akıllıca yaratır.
Zemin katta Dubey, küçük ikinci aşamada eski bir İrlandalı temsilcisi olan bir koridorda başka bir dünya prömiyeri yaptı: “Black Wolfe Tone”, Kwaku Fortune tarafından yazılmış ve listelenen solo bir gösteri. Pijama pantolonu, terlik ve davlumbazlı bir bornozda, izleyiciyi hemen fark eden ve varlığımızı rahatsız edici ruhu için mantıklı bir şekilde rasyonelleştiren genç bir adam olan Kevin'i oynuyor.
“Seni yarattım,” diyor ve gözleri parlak bir şekilde. “Evet.”
Kevin, köşedeki bir ağacın yaşam belirtisi olmayan bu beton ve fayans içme alanında konuşur. (Set ve kostüm Maree Kearns'dan geliyor.) Kapılar Psikiyatri Hastanesine geri dönüyor. Bipolar bozukluğu olan Kevin bir hastadır.
Gösteri İrlanda temsilcisi ve Dublin şirketi Fishamble tarafından geliştirildi ve Ortak Transatlantik Komisyon programlarından geliyor.
Batı Afrikalı bir annenin oğlu ve İrlandalı bir babası Kevin, İrlandalı konuşuyor, İrlandalı isyancı şarkılarını ucuz hissettiğinde, manik bir bölümün ortasında kanalize etti: “Ben Fionn MacCumhaill'im, ben Michael Collins'im, ben Theobald Wolfe -on'um” diyor.
Bu, akıl hastalıkları ve derinden kimlik – miras hakkında bir parça; Ondan mola; Çirkin, ırkçı anket. Kevin gibi, mümkün olduğunca İrlandalı.
İrlandalı
25 Mayıs'a kadar İrlanda Repertuar Tiyatrosu, Manhattan; İrishep.org. Süre: 1 saat 30 dakika.
Siyah Wolfe Tonu
1 Haziran'a kadar İrlanda Repertuar Tiyatrosu, Manhattan'da; İrishep.org. Süre: 1 saat 5 dakika.
Bilinmeyen tek başlık “Larne'nin Mutlu Leper” neredeyse çerçevesinden göz kırpıyor ve kuzen Maudlin-Cheese kuzenlerine “Inishmaan'ın Sakrısı” hakkında öneriyor.
Irishhtown oyuncuları için – Ciara Elizabeth Smyth'in yeni sahne arkası komedisi “Irishtown” – “The Happy Leper” merkezindeki kurgusal Dublin takımı bir hit oldu. Şimdi bazı yapımcılar şirketi yazarın takip oyununda Broadway'e getiriyor. Ancak New York'a seyahat etmek için sadece birkaç hafta sonra, oyun yazarı Aisling (Brenda Meaney) haydut gitti. Oldukça tedarik edilen senaryo, İngiltere'de oynayan cinsel saldırı hakkında çağdaş bir yasal drama.
Sıralamanın üyesi olan Constance (hatasız komik Kate Burton) için böyle bir parça hiç İrlandalı değil.
Parçanın İngiliz direktörü Poppy (Angela Reed), tanımı gereği olduğunu gösteriyor çünkü Aisling.
“Evet,” Constance izin veriyor, sesi teatral olarak artıyor. “Ama nazik tepeler nerede, bar nerede, herkes neden yaşıyor?”
Hat, bu konular tek parça halinde açık olmasa bile, izleyicileri İrlanda kanonuna nüfuz eden ve çok yıllık konusu kimlik ve kültür olan İrlanda Repertuar Tiyatrosu'nda sağlıklı bir kahkaha atıyor. “Irishhtown” da merkezidirler; Başlık da başını salladı. Dublin'in banliyösü Irishhtown, İngilizlerin İrlandalıların şehirde yaşamasını yasakladığı 15. yüzyılda köklerine sahiptir.
Nicola Murphy Dubey tarafından bir dizi Colm McNally'de yönetilen “Irishhtown”, yaratıcı gettoizasyonun kaçışı ve popülerlik için bir kısaltma olarak sömürü hakkında biraz ilerliyor. Constance ve meslek meslektaşı Quin (Kevin Oliver Lynch) kesinlikle Amerikalıların çözündükleri İrlandalı aksanları yapabilecekleri tek bir parçada Broadway'e gitmeyi tercih edeceklerdi.
Quin'in repertuarında birçoğu yok. Provada bir derry konaklama kullanması ve onu o kadar çirkin ihlal etmesi söylendi ki Derry-Occupier Siofra (New York sahnesinin kutladığı “Derry Girls” ten Saoirse-Monica Jackson), sandalye kutusundan hemen önce savaşmak istiyormuş gibi artar.
“Irishhtown” için ideal form muhtemelen daha ince ve çok daha fazla tanımdan yararlanabilir. Ancak son performansı Pazar günü olan Burton büyüleyici; Constance, zehirle bağlanmış bir çayın yumuşak kötülüğüne sahiptir. Ve Siofra ve Quin, İrlanda oyunları hakkındaki kolektif bilgilerini, Aisling senaryosuna bir alternatif geliştirmek için tetiklediklerinde, bolca riffing var.
Smyth'in son parçalarından biri olan “Lie Low”, bu arada, travma ve cinsel saldırıların yayılması hakkında çağdaş bir parça. “Irishhtown” ile, kültürel kimliğin gerçeklikle ilişkisinden bağımsız olarak bir kısıtlama olarak kullanılabileceğini akıllıca yaratır.
Zemin katta Dubey, küçük ikinci aşamada eski bir İrlandalı temsilcisi olan bir koridorda başka bir dünya prömiyeri yaptı: “Black Wolfe Tone”, Kwaku Fortune tarafından yazılmış ve listelenen solo bir gösteri. Pijama pantolonu, terlik ve davlumbazlı bir bornozda, izleyiciyi hemen fark eden ve varlığımızı rahatsız edici ruhu için mantıklı bir şekilde rasyonelleştiren genç bir adam olan Kevin'i oynuyor.
“Seni yarattım,” diyor ve gözleri parlak bir şekilde. “Evet.”
Kevin, köşedeki bir ağacın yaşam belirtisi olmayan bu beton ve fayans içme alanında konuşur. (Set ve kostüm Maree Kearns'dan geliyor.) Kapılar Psikiyatri Hastanesine geri dönüyor. Bipolar bozukluğu olan Kevin bir hastadır.
Gösteri İrlanda temsilcisi ve Dublin şirketi Fishamble tarafından geliştirildi ve Ortak Transatlantik Komisyon programlarından geliyor.
Batı Afrikalı bir annenin oğlu ve İrlandalı bir babası Kevin, İrlandalı konuşuyor, İrlandalı isyancı şarkılarını ucuz hissettiğinde, manik bir bölümün ortasında kanalize etti: “Ben Fionn MacCumhaill'im, ben Michael Collins'im, ben Theobald Wolfe -on'um” diyor.
Bu, akıl hastalıkları ve derinden kimlik – miras hakkında bir parça; Ondan mola; Çirkin, ırkçı anket. Kevin gibi, mümkün olduğunca İrlandalı.
İrlandalı
25 Mayıs'a kadar İrlanda Repertuar Tiyatrosu, Manhattan; İrishep.org. Süre: 1 saat 30 dakika.
Siyah Wolfe Tonu
1 Haziran'a kadar İrlanda Repertuar Tiyatrosu, Manhattan'da; İrishep.org. Süre: 1 saat 5 dakika.