Gülmek mi, gülmemek mi? Soru budur.
Ya da en azından komedyenin tüm rolleri kendisinin oynadığı Eddie Izzard'ın Hamlet'inin başlangıcında düşünebilirsiniz.
Hamlet ile annesi arasındaki kavgayı, Peter Sellers'ın “Dr. Garip aşk.” Ve solo kılıç dövüşleri, Izzard gibi parlak bir komedyenin yararlanabileceği fırsatlar sunuyor.
Ancak Izzard, seyircilerin içinde ve dışında sahnede rolden role atlayıp konuşmalar yaptıkça, bu çılgın yapımın samimi, şaşırtıcı derecede geleneksel ve son derece ciddi olduğu açıkça ortaya çıkıyor. Izzard son derece komik bir doğaçlamacıdır ve iki saatlik monologları bilinçte bir kırılma gibi gösterebilir. Bu hediyeyi bir oyun kaplıyor. Selina Cadell'in yönettiği bu yapımda birkaç gösteriş dışında fikir eksikliği var. (Çorapsız kuklaları hayal edin ve onların Rosencrantz ve Guildenstern'leri hakkında bir fikir edineceksiniz.)
Geçtiğimiz yıl “Büyük Beklentiler”in solo tiyatro uyarlamasını yöneten Izzard, modern, minimalist (Tom Piper tarafından tasarlanan) dekorsuz bir sette, değişen karakterleri bazen dönerek, bazen sadece birkaç metre hareket ederek canlandırıyor. Burada bir yöntem varsa ben tanıyamadım. Eğer “Hamlet”i bilmiyorsanız, oyunu oyun içerisinde takip etme şansınız yoktur. Bunu yaparsanız, Izzard'ın neden konuşmaya değil de karakterleri oynamaya daha fazla zaman ayırmadığını merak edebilirsiniz.
Danimarka Prensi'nin zaman zaman gözden kaçan özelliklerinden biri de, özellikle kötü niyetli olduğunda çok komik olabilmesidir. Ancak Izzard'ın kardeşi Mark tarafından uyarlanan bu yapımda bunu fark edemezsiniz. Izzard düz omurgalı bir Hamlet'tir. Ünlüleri uzatmaz veya sessiz harfleri tükürmez, nadiren bağırır veya küçümsediğini ifade eder. Sürekli bir aşağı bir yukarı yürüyormuş gibi görünüyor. Koyu renkli vinil pantolon giyiyor olsa da bu oldukça tüvit bir görünüm. En iyi Hamlet'ler (bir trendin ya da belki de ucuz oyunculara artan bir ihtiyacın işareti olarak son zamanlarda tek kişilik bir film olan “Vanya Amca”yı sahneleyen Andrew Scott'ınki gibi) düşünme eylemini dramatize ediyor, ancak burada bu içsellik eksik. .
Izzard, Hamlet'in çok fazla “havaya bakmama” yönündeki ünlü oyunculuk tavsiyesine uymak yerine, cinsel bir şey söylendiğini belirtmek için jest yapmayı ve kalçalarını itmeyi tercih ediyor. Mezar kazıcı sahnesi için işçi sınıfı sesini benimsiyor, ancak bunun dışında aksan, ses veya fiziksel özelliklerde herhangi bir dramatik değişiklik girişiminde bulunmuyor.
Izzard, yıllar içinde maratonda koşmaya başladı, hatta bir ayda 32 koşuyu tamamladı. Bu dikkate değer bir başarı, ancak bu daha zor olabilir ve bu da gösteriyor. (Orada bulunduğum gece, bir oyunun stres testi sırasında birkaç replik attı ve ağır nefes alıyor gibi görünüyordu.) İnsan, Eddie Izzard'ın “Hamlet”i canlandırmaktan ziyade ona mağlup olduğu hissine kapılıyor.
Izzard HamletNew York
16 Mart'a kadar Manhattan'daki Greenwich House Tiyatrosu'nda; eddieizzardhamlet.com. Süre: 2 saat 25 dakika.
Ya da en azından komedyenin tüm rolleri kendisinin oynadığı Eddie Izzard'ın Hamlet'inin başlangıcında düşünebilirsiniz.
Hamlet ile annesi arasındaki kavgayı, Peter Sellers'ın “Dr. Garip aşk.” Ve solo kılıç dövüşleri, Izzard gibi parlak bir komedyenin yararlanabileceği fırsatlar sunuyor.
Ancak Izzard, seyircilerin içinde ve dışında sahnede rolden role atlayıp konuşmalar yaptıkça, bu çılgın yapımın samimi, şaşırtıcı derecede geleneksel ve son derece ciddi olduğu açıkça ortaya çıkıyor. Izzard son derece komik bir doğaçlamacıdır ve iki saatlik monologları bilinçte bir kırılma gibi gösterebilir. Bu hediyeyi bir oyun kaplıyor. Selina Cadell'in yönettiği bu yapımda birkaç gösteriş dışında fikir eksikliği var. (Çorapsız kuklaları hayal edin ve onların Rosencrantz ve Guildenstern'leri hakkında bir fikir edineceksiniz.)
Geçtiğimiz yıl “Büyük Beklentiler”in solo tiyatro uyarlamasını yöneten Izzard, modern, minimalist (Tom Piper tarafından tasarlanan) dekorsuz bir sette, değişen karakterleri bazen dönerek, bazen sadece birkaç metre hareket ederek canlandırıyor. Burada bir yöntem varsa ben tanıyamadım. Eğer “Hamlet”i bilmiyorsanız, oyunu oyun içerisinde takip etme şansınız yoktur. Bunu yaparsanız, Izzard'ın neden konuşmaya değil de karakterleri oynamaya daha fazla zaman ayırmadığını merak edebilirsiniz.
Danimarka Prensi'nin zaman zaman gözden kaçan özelliklerinden biri de, özellikle kötü niyetli olduğunda çok komik olabilmesidir. Ancak Izzard'ın kardeşi Mark tarafından uyarlanan bu yapımda bunu fark edemezsiniz. Izzard düz omurgalı bir Hamlet'tir. Ünlüleri uzatmaz veya sessiz harfleri tükürmez, nadiren bağırır veya küçümsediğini ifade eder. Sürekli bir aşağı bir yukarı yürüyormuş gibi görünüyor. Koyu renkli vinil pantolon giyiyor olsa da bu oldukça tüvit bir görünüm. En iyi Hamlet'ler (bir trendin ya da belki de ucuz oyunculara artan bir ihtiyacın işareti olarak son zamanlarda tek kişilik bir film olan “Vanya Amca”yı sahneleyen Andrew Scott'ınki gibi) düşünme eylemini dramatize ediyor, ancak burada bu içsellik eksik. .
Izzard, Hamlet'in çok fazla “havaya bakmama” yönündeki ünlü oyunculuk tavsiyesine uymak yerine, cinsel bir şey söylendiğini belirtmek için jest yapmayı ve kalçalarını itmeyi tercih ediyor. Mezar kazıcı sahnesi için işçi sınıfı sesini benimsiyor, ancak bunun dışında aksan, ses veya fiziksel özelliklerde herhangi bir dramatik değişiklik girişiminde bulunmuyor.
Izzard, yıllar içinde maratonda koşmaya başladı, hatta bir ayda 32 koşuyu tamamladı. Bu dikkate değer bir başarı, ancak bu daha zor olabilir ve bu da gösteriyor. (Orada bulunduğum gece, bir oyunun stres testi sırasında birkaç replik attı ve ağır nefes alıyor gibi görünüyordu.) İnsan, Eddie Izzard'ın “Hamlet”i canlandırmaktan ziyade ona mağlup olduğu hissine kapılıyor.
Izzard HamletNew York
16 Mart'a kadar Manhattan'daki Greenwich House Tiyatrosu'nda; eddieizzardhamlet.com. Süre: 2 saat 25 dakika.