A Good Cry adlı podcast’i sunan Kayne, kısa bir süre sonra Sorry for Your Loss’un ilk versiyonunu seslendirdi. attığı tweet Kasım 2019’da oğlu Fisher’ın 34 günlük sepsisten ölümünün 10. yıldönümünde.
Kayne, ayrı bir röportajda söylediği gibi, “tüm beynimin odasındaki fil” haline gelen hayatının bu merkezi gerçeği hakkında konuşmamaktan bıkmıştı. Tweet viral olduktan sonra sohbeti sahneye taşıdı ve hüzne de yer veren komik bir otobiyografik şov yaptı.
Kayne, “Hala oğlumun hikayesiyle özdeşleştirildiğim için mutlu olduğum bir noktadayım” dedi. “Bu, bir süreliğine ya da sonsuza kadar kederli bir çocuk olduğum anlamına geliyorsa, işler daha da kötüye gidebilir. Bu konu evrene katkıda bulunmak istediğim tek şey değil. Ama burada durursa, gerçekten en çok söylemek istediğim şeyi söyleyebileceğimi hissettim.”
Bu arada bunlar duygusal röportajlar değildi. Ancak Navin, Jack öldükten sonra market alışverişinden ne kadar korktuğunu anlatırken gözyaşlarına boğuldu çünkü Jack’in bir arkadaşına rastlar ve Jack nerede olduğunu sorarsa ne diyeceğini bilemezdi.
Kayne, dizide ifade ettiği deneyimde, kendi gerçeküstü yalnızlığının farkına vardı.
Kimsenin acımasını istemiyor. Ama ölen bir çocuğu tanımayan birine anlattığınızda, konuşmanın tekrar başlamayabileceğini, çünkü ne kadar uzun zaman geçmiş olursa olsun, insanların yas sanki taze ve kırıkmış gibi tepki verdiğini söyledi.
“Ruh hali değişiyor” dedi. “Ve ruh halinin değişmesine neden olan kişi olmak zor.”
Kayne ve Navin, konu keder olduğunda insanların daha az üzülmesini istiyor, bu yüzden bu konu hakkında konuşması gerekenler kederi kendilerine saklamasınlar. “Kaybınız İçin Üzgünüm” bunun için bir alan sunar.
Kayne’e sanatın iyileştirebileceğine inanıp inanmadığını sorduğumda, WH Auden’ın üzerinde çok düşündüğü “Şiir hiçbir şeyin olmasına izin vermez” sözünü aktardı.
Kayne, ayrı bir röportajda söylediği gibi, “tüm beynimin odasındaki fil” haline gelen hayatının bu merkezi gerçeği hakkında konuşmamaktan bıkmıştı. Tweet viral olduktan sonra sohbeti sahneye taşıdı ve hüzne de yer veren komik bir otobiyografik şov yaptı.
Kayne, “Hala oğlumun hikayesiyle özdeşleştirildiğim için mutlu olduğum bir noktadayım” dedi. “Bu, bir süreliğine ya da sonsuza kadar kederli bir çocuk olduğum anlamına geliyorsa, işler daha da kötüye gidebilir. Bu konu evrene katkıda bulunmak istediğim tek şey değil. Ama burada durursa, gerçekten en çok söylemek istediğim şeyi söyleyebileceğimi hissettim.”
Bu arada bunlar duygusal röportajlar değildi. Ancak Navin, Jack öldükten sonra market alışverişinden ne kadar korktuğunu anlatırken gözyaşlarına boğuldu çünkü Jack’in bir arkadaşına rastlar ve Jack nerede olduğunu sorarsa ne diyeceğini bilemezdi.
Kayne, dizide ifade ettiği deneyimde, kendi gerçeküstü yalnızlığının farkına vardı.
Kimsenin acımasını istemiyor. Ama ölen bir çocuğu tanımayan birine anlattığınızda, konuşmanın tekrar başlamayabileceğini, çünkü ne kadar uzun zaman geçmiş olursa olsun, insanların yas sanki taze ve kırıkmış gibi tepki verdiğini söyledi.
“Ruh hali değişiyor” dedi. “Ve ruh halinin değişmesine neden olan kişi olmak zor.”
Kayne ve Navin, konu keder olduğunda insanların daha az üzülmesini istiyor, bu yüzden bu konu hakkında konuşması gerekenler kederi kendilerine saklamasınlar. “Kaybınız İçin Üzgünüm” bunun için bir alan sunar.
Kayne’e sanatın iyileştirebileceğine inanıp inanmadığını sorduğumda, WH Auden’ın üzerinde çok düşündüğü “Şiir hiçbir şeyin olmasına izin vermez” sözünü aktardı.