William Shakespeare hakkındaki birçok gizemden aşk hayatıyla ilgili olanlar en çekici olanlardır. Neden yerel bir kadın olan Anne Hathaway ile evlendi, ondan üç çocuğu oldu ve sonra tiyatroda bir yaşam sürdürmek için Londra’ya taşındı? Gerçekten ilişkileri nasıldı? Ve oyun yazarının öyküsünde bir akademisyenin “kadın biçimli boşluk” olarak adlandırdığı Anne hakkında neden bu kadar az şey biliyoruz?
Bu yıl, Anne’nin ölümünün 400. yıldönümü, nihayet adını duyacağımız yıl olabilir. diğer Shakespeare. Bir kutlama şiiri olan Anne-thology bu ayın sonlarında yayınlanacak. Stratford-upon-Avon’daki Holy Trinity Kilisesi’nde küçük bir büstü açıldı ve burada bedeni 1623’ten beri kocasınınkinin yanında yatıyor. Şirketin şehirdeki kuğu tiyatrosu.
Şovun yönetici direktörü Erica Whyman, yakın tarihli bir provadan sonra verdiği bir röportajda, “Zamanı geldi,” dedi. Burası onun kasabası; Stratford’un hemen dışında doğdu ve bildiğimiz kadarıyla hayatı boyunca burada yaşadı. Buraya geri dönmeyi hak ediyor.”
Maggie O’Farrell’in 2020’nin en çok satan romanı Hamnet’in uyarlaması olan oyun, adını Shakespeare’lerin 1596’da bilinmeyen nedenlerle 11 yaşında ölen tek oğlundan alıyor. Görünüşe göre babası, çok geçmeden ölümün pençesindeki Hamlet üzerinde çalışmaya başladı ve biyografi yazarlarını çılgın Freudyen spekülasyonlara yöneltti.
Ancak Lolita Chakrabarti tarafından uyarlanan senaryoda, yıldızın kim olduğuna dair çok az şüphe var: Shakespeare’in eşi, çocuklarının annesi ve evinin reisi, zeka ve pratik zekâyla dolu, partneri ve diğerlerinin etrafında halkalar dolaşıyor. Oyunun ilk sahnesinde, 17 yaşındaki William’ın evcil bir atmaca uçururken beceriksizce ona kur yapmaya çalıştığını görüyoruz. (Onun da asla evcilleştirilmeyeceğinden şüpheleniyoruz.) Daha sonra, o şiir ve tiyatro hayalleri kurarken onun ekmek pişirmekle ve halk ilaçlarını karıştırmakla meşgul olduğunu görüyoruz.
Royal Shakespeare Company için Anne’den sonra rolü oynayan Madeleine Mantock, “O çok canlı,” dedi. “Bütün bu bilgilere, tüm bu becerilere sahip.”
O’Farrell, bir telefon görüşmesinde, Shakespeare’in karısıyla ilk olarak, oyun yazarının ailesini merak etmeye başladıktan sonra üniversitede tanıştığını açıkladı – bu, tarihçilerin genellikle ihmal ettiği bir şey. Anne, “Shakespeare’in ev hayatı, buna öyle demek istersen, resme hiç girmedi,” dedi. “Ve okudukça, onun ve ona nasıl davranıldığı konusunda kafam daha da karıştı. Marjinalleştirildi, marjinalleştirilmekten daha kötü – karalandı.
Shakespeare, 1582’de Anne ile evlendiğinde henüz 18 yaşındaydı; 26 yaşında ve hamileydi. Tarihçiler, evliliklerinin Shakespeare’in sıkılı dişlerinden aldığı bir pompalı tüfek olduğunu iddia ettiler. Birkaç yıl sonra, Hamnet ve ikiz kız kardeşi Judith’in doğumundan sonra tiyatro kariyerine başlamak için Stratford-upon-Avon’dan ayrılması, Shakespeare’lerin aşksız bir evliliğe sahip olduğu yönündeki spekülasyonları ateşledi. Oyun yazarı, hayatının son yıllarına kadar memleketine sadece ara sıra yürüyüşler yaptı. 1616’daki ölümünden önce, vasiyetini titreyen bir el ile imzaladı ve Anne’ye hakaret olarak algılanan “en iyi ikinci” yatağını bıraktı. O’Farrell, “Oldukça saygın biyografi yazarları arasında bile, bu zeki çocuğu evliliğe ikna eden okuma yazma bilmeyen, beşik kapmaca köylü kadını olarak rol alıyor,” dedi. “Ama bunun için tek bir kanıt bulamadım.”
O’Farrell, en çok kızlık soyadı olan “Hathaway” ile anılmasının çok şey ifade ettiğini ekledi. “Onun yanına yaklaşmasına izin vermek istemiyoruz gibi.”
O’Farrell, isimlerden bahsetmişken, “Anne” doğru isim bile olmayabilir, dedi. Hayatta kalan bir belgede, romanda benimsenen formdan ve oyundan “Agnes” olarak bahsetmiştir. O’Farrell, “Neredeyse 500 yıldır onlara yanlış adla hitap ediyor olmamız tamamen semptomatik görünüyor” diye ekledi.
Shakespeare Birthplace Trust’ın araştırma direktörü Paul Edmondson, Shakespeare’in karısının hikayesinin muhtemelen karmaşık ve çekici olduğunu söyledi. Kişiliğine dair çok az kanıt hayatta kalsa da – bir portremiz bile yok – bildiğimiz gerçekler, büyük bir evi yöneten, önemli miktarda para ve araziden sorumlu olan ve muhtemelen bir bira fabrikası işleten zeki, yetenekli bir kadına işaret ediyor. sitede . Ayrıca, tabii ki, o zamanlar İngiltere’de birçok erkek gibi, çoğu zaman çalışan bir koca için bir aile kurdu.
“Haneyi yönetiyor, ortak kazanıyor ve aynı zamanda onun şehirdeki yatırımlarıyla ilgileniyor. Edmondson, birçok yönden onun eşitiydi” dedi.
Ve “en iyi ikinci” yatak? Edmondson, bunun samimi anılarla dolu evlilik yatağı olabileceğini söyledi; vasiyette onun sözü Ölümünden sonra ikamet hakkını güvence altına alan “yasal bir düzenleme de olabilirdi”.
Romanda Anne/Agnes yazamıyor olabilir – o günlerde kadınlar nadiren örgün eğitim alırdı – ama kocası onu okumaya teşvik ediyor. Ve can alıcı olan şey: William’ın Londra’ya gitmesi terk edilmişlik olarak değil, karısının fikri olarak anlatılıyor. Aktris Mantock, “Daha fazlasına ihtiyacı olduğunu anlıyor” dedi. “Olması gereken kişi olması için onu cesaretlendirmek istiyor.”
Gerçekten de, çifti parçalamakla tehdit eden tek şey Hamnet’in zamansız ölümüdür; Oyunda, William Londra’ya kaçıp kendini işe gömerken, Agnes parçaları toplamalı ve aileyi bir arada tutmalıdır. Agnes, ancak Hamlet’in bir ön izlemesine katıldığında, onun kederini drama dönüştürdüğünü fark eder.
Romanın başarısının Stratford-upon-Avon’da gerçek hayatta da bazı yansımaları oldu. Holy Trinity Kilisesi’nde, Shakespeare ailesinin mezarlarıyla ilgilenen gönüllüler, artık çok daha fazla ziyaretçinin kendisi ve onun hakkında soru sorduğunu söyledi. Geçen yaz O’Farrell, kilise bahçesine biri Hamnet’in, diğeri Judith’in anısına olmak üzere iki ağaç dikme töreninde görev yaptı.
O’Farrell, “Bunu gerçekten inanılmaz derecede dokunaklı buluyorum” dedi. “Ve o ve çocukların kasabanın sahnesinde canlanması gerçeği.”
Mantock için Stratford’da olmak, sokaklarda yürümek ve Anne’in bildiği yerleri görmek hem şiirsel hem de güçlüydü, dedi. “Yaptığım şeyin gerçek olmadığını biliyorum,” diye ekledi. “Elbette bunu biliyorum. Ama gittiğim her yerde gerçek kişinin orada olduğunu hissediyorum.”
hamnet
17 Haziran’a kadar İngiltere, Stratford-upon-Avon’daki Swan Theatre’da, ardından 30 Eylül’den 6 Ocak’a kadar Londra’daki Garrick Theatre’da; rsc.org.
Bu yıl, Anne’nin ölümünün 400. yıldönümü, nihayet adını duyacağımız yıl olabilir. diğer Shakespeare. Bir kutlama şiiri olan Anne-thology bu ayın sonlarında yayınlanacak. Stratford-upon-Avon’daki Holy Trinity Kilisesi’nde küçük bir büstü açıldı ve burada bedeni 1623’ten beri kocasınınkinin yanında yatıyor. Şirketin şehirdeki kuğu tiyatrosu.
Şovun yönetici direktörü Erica Whyman, yakın tarihli bir provadan sonra verdiği bir röportajda, “Zamanı geldi,” dedi. Burası onun kasabası; Stratford’un hemen dışında doğdu ve bildiğimiz kadarıyla hayatı boyunca burada yaşadı. Buraya geri dönmeyi hak ediyor.”
Maggie O’Farrell’in 2020’nin en çok satan romanı Hamnet’in uyarlaması olan oyun, adını Shakespeare’lerin 1596’da bilinmeyen nedenlerle 11 yaşında ölen tek oğlundan alıyor. Görünüşe göre babası, çok geçmeden ölümün pençesindeki Hamlet üzerinde çalışmaya başladı ve biyografi yazarlarını çılgın Freudyen spekülasyonlara yöneltti.
Ancak Lolita Chakrabarti tarafından uyarlanan senaryoda, yıldızın kim olduğuna dair çok az şüphe var: Shakespeare’in eşi, çocuklarının annesi ve evinin reisi, zeka ve pratik zekâyla dolu, partneri ve diğerlerinin etrafında halkalar dolaşıyor. Oyunun ilk sahnesinde, 17 yaşındaki William’ın evcil bir atmaca uçururken beceriksizce ona kur yapmaya çalıştığını görüyoruz. (Onun da asla evcilleştirilmeyeceğinden şüpheleniyoruz.) Daha sonra, o şiir ve tiyatro hayalleri kurarken onun ekmek pişirmekle ve halk ilaçlarını karıştırmakla meşgul olduğunu görüyoruz.
Royal Shakespeare Company için Anne’den sonra rolü oynayan Madeleine Mantock, “O çok canlı,” dedi. “Bütün bu bilgilere, tüm bu becerilere sahip.”
O’Farrell, bir telefon görüşmesinde, Shakespeare’in karısıyla ilk olarak, oyun yazarının ailesini merak etmeye başladıktan sonra üniversitede tanıştığını açıkladı – bu, tarihçilerin genellikle ihmal ettiği bir şey. Anne, “Shakespeare’in ev hayatı, buna öyle demek istersen, resme hiç girmedi,” dedi. “Ve okudukça, onun ve ona nasıl davranıldığı konusunda kafam daha da karıştı. Marjinalleştirildi, marjinalleştirilmekten daha kötü – karalandı.
Shakespeare, 1582’de Anne ile evlendiğinde henüz 18 yaşındaydı; 26 yaşında ve hamileydi. Tarihçiler, evliliklerinin Shakespeare’in sıkılı dişlerinden aldığı bir pompalı tüfek olduğunu iddia ettiler. Birkaç yıl sonra, Hamnet ve ikiz kız kardeşi Judith’in doğumundan sonra tiyatro kariyerine başlamak için Stratford-upon-Avon’dan ayrılması, Shakespeare’lerin aşksız bir evliliğe sahip olduğu yönündeki spekülasyonları ateşledi. Oyun yazarı, hayatının son yıllarına kadar memleketine sadece ara sıra yürüyüşler yaptı. 1616’daki ölümünden önce, vasiyetini titreyen bir el ile imzaladı ve Anne’ye hakaret olarak algılanan “en iyi ikinci” yatağını bıraktı. O’Farrell, “Oldukça saygın biyografi yazarları arasında bile, bu zeki çocuğu evliliğe ikna eden okuma yazma bilmeyen, beşik kapmaca köylü kadını olarak rol alıyor,” dedi. “Ama bunun için tek bir kanıt bulamadım.”
O’Farrell, en çok kızlık soyadı olan “Hathaway” ile anılmasının çok şey ifade ettiğini ekledi. “Onun yanına yaklaşmasına izin vermek istemiyoruz gibi.”
O’Farrell, isimlerden bahsetmişken, “Anne” doğru isim bile olmayabilir, dedi. Hayatta kalan bir belgede, romanda benimsenen formdan ve oyundan “Agnes” olarak bahsetmiştir. O’Farrell, “Neredeyse 500 yıldır onlara yanlış adla hitap ediyor olmamız tamamen semptomatik görünüyor” diye ekledi.
Shakespeare Birthplace Trust’ın araştırma direktörü Paul Edmondson, Shakespeare’in karısının hikayesinin muhtemelen karmaşık ve çekici olduğunu söyledi. Kişiliğine dair çok az kanıt hayatta kalsa da – bir portremiz bile yok – bildiğimiz gerçekler, büyük bir evi yöneten, önemli miktarda para ve araziden sorumlu olan ve muhtemelen bir bira fabrikası işleten zeki, yetenekli bir kadına işaret ediyor. sitede . Ayrıca, tabii ki, o zamanlar İngiltere’de birçok erkek gibi, çoğu zaman çalışan bir koca için bir aile kurdu.
“Haneyi yönetiyor, ortak kazanıyor ve aynı zamanda onun şehirdeki yatırımlarıyla ilgileniyor. Edmondson, birçok yönden onun eşitiydi” dedi.
Ve “en iyi ikinci” yatak? Edmondson, bunun samimi anılarla dolu evlilik yatağı olabileceğini söyledi; vasiyette onun sözü Ölümünden sonra ikamet hakkını güvence altına alan “yasal bir düzenleme de olabilirdi”.
Romanda Anne/Agnes yazamıyor olabilir – o günlerde kadınlar nadiren örgün eğitim alırdı – ama kocası onu okumaya teşvik ediyor. Ve can alıcı olan şey: William’ın Londra’ya gitmesi terk edilmişlik olarak değil, karısının fikri olarak anlatılıyor. Aktris Mantock, “Daha fazlasına ihtiyacı olduğunu anlıyor” dedi. “Olması gereken kişi olması için onu cesaretlendirmek istiyor.”
Gerçekten de, çifti parçalamakla tehdit eden tek şey Hamnet’in zamansız ölümüdür; Oyunda, William Londra’ya kaçıp kendini işe gömerken, Agnes parçaları toplamalı ve aileyi bir arada tutmalıdır. Agnes, ancak Hamlet’in bir ön izlemesine katıldığında, onun kederini drama dönüştürdüğünü fark eder.
Romanın başarısının Stratford-upon-Avon’da gerçek hayatta da bazı yansımaları oldu. Holy Trinity Kilisesi’nde, Shakespeare ailesinin mezarlarıyla ilgilenen gönüllüler, artık çok daha fazla ziyaretçinin kendisi ve onun hakkında soru sorduğunu söyledi. Geçen yaz O’Farrell, kilise bahçesine biri Hamnet’in, diğeri Judith’in anısına olmak üzere iki ağaç dikme töreninde görev yaptı.
O’Farrell, “Bunu gerçekten inanılmaz derecede dokunaklı buluyorum” dedi. “Ve o ve çocukların kasabanın sahnesinde canlanması gerçeği.”
Mantock için Stratford’da olmak, sokaklarda yürümek ve Anne’in bildiği yerleri görmek hem şiirsel hem de güçlüydü, dedi. “Yaptığım şeyin gerçek olmadığını biliyorum,” diye ekledi. “Elbette bunu biliyorum. Ama gittiğim her yerde gerçek kişinin orada olduğunu hissediyorum.”
hamnet
17 Haziran’a kadar İngiltere, Stratford-upon-Avon’daki Swan Theatre’da, ardından 30 Eylül’den 6 Ocak’a kadar Londra’daki Garrick Theatre’da; rsc.org.