Bu rahatsızlığın bilincinde olarak, Menzies'in teknik bir aktör, analitik bir aktör, kendi duygusal yaşamının bir karaktere müdahale etmesine izin vermeyen biri olduğu kolaylıkla varsayılabilir. Ancak Menzies için oyunculuk son derece kişisel bir çabadır. Kamusal yaşamında özel olmasına rağmen sahnede çok daha açıktır.
“Kesinlikle işime kendimden çok şey katıyorum” dedi. “Bu, onu olabildiğince gerçekçi kılmanın en hızlı yoludur. Kendi anılarınızı veya kendi deneyimlerinizi kullanırsanız doğru yere geldiniz. Yani evet tiyatro benim için her zaman çok kişisel bir şey oldu.”
Av için hangi anıları ve deneyimleri kullandığı sorulduğunda anlaşılır bir şekilde daha temkinli davrandı. Sonunda, “Dışarıdayım ve içeri girmeye çalışıyorum” dedi. Daha sonra gezinti yolunun güney ucunda, Özgürlük Anıtı'nın karşısında konuşmasını yaptı. “Sanırım spektrumda muhtemelen izole edilmiş bir insanım; Bazen o kişi ben olabiliyorum. Dolayısıyla erişim nispeten kolaydı.”
Şöhret, elbette, özellikle Menzies gibi ona güvenmeyenler için kendi izolasyonunu da beraberinde getirebilir. Bu kadar görünür olmak ve ilgi odağı olmak rahatsız edici. Bu da “The Hunt”ın bu versiyonunu geliştirmiş gibi görünüyor. Goold, “Şöhretle baş etme ve bunun bazen zehirli, hatta dışlayıcı olabilmesi açısından başarıları artık daha da zengin” dedi. “Daha derin bir şekilde yabancı olmak sanırım Tobias'ın bugünkü işi.”
The Hunt'ın ardından Menzies, yazar ve aktörlerin grevleri nedeniyle geciken Brad Pitt ve Javier Bardem'le birlikte bir Formula 1 filminin çekimlerini tamamlayacak. Ve eğer bu kulağa biraz ticari ve hatta eğlenceli geliyorsa (“Esasen bu bir aksiyon filmi,” dedi, “karakterlerin dönüşleri ve sonra daha da itici oluyor”), Yunan trajedisinin yeni bir prodüksiyonuyla ilerleyecek. “Antigone.” Londra'daki Ulusal Tiyatro'da.
“Açıkçası en stratejik aktör değilim” diye itiraf etti. Gezinti yerinden kaçınmıştı ve yokuştan aşağı, St Ann's'e doğru ilerliyordu. “Eğer yeterince iyiyse, işin beni olmam gereken yere götüreceği gerçeğine çok odaklandım.”
“Kesinlikle işime kendimden çok şey katıyorum” dedi. “Bu, onu olabildiğince gerçekçi kılmanın en hızlı yoludur. Kendi anılarınızı veya kendi deneyimlerinizi kullanırsanız doğru yere geldiniz. Yani evet tiyatro benim için her zaman çok kişisel bir şey oldu.”
Av için hangi anıları ve deneyimleri kullandığı sorulduğunda anlaşılır bir şekilde daha temkinli davrandı. Sonunda, “Dışarıdayım ve içeri girmeye çalışıyorum” dedi. Daha sonra gezinti yolunun güney ucunda, Özgürlük Anıtı'nın karşısında konuşmasını yaptı. “Sanırım spektrumda muhtemelen izole edilmiş bir insanım; Bazen o kişi ben olabiliyorum. Dolayısıyla erişim nispeten kolaydı.”
Şöhret, elbette, özellikle Menzies gibi ona güvenmeyenler için kendi izolasyonunu da beraberinde getirebilir. Bu kadar görünür olmak ve ilgi odağı olmak rahatsız edici. Bu da “The Hunt”ın bu versiyonunu geliştirmiş gibi görünüyor. Goold, “Şöhretle baş etme ve bunun bazen zehirli, hatta dışlayıcı olabilmesi açısından başarıları artık daha da zengin” dedi. “Daha derin bir şekilde yabancı olmak sanırım Tobias'ın bugünkü işi.”
The Hunt'ın ardından Menzies, yazar ve aktörlerin grevleri nedeniyle geciken Brad Pitt ve Javier Bardem'le birlikte bir Formula 1 filminin çekimlerini tamamlayacak. Ve eğer bu kulağa biraz ticari ve hatta eğlenceli geliyorsa (“Esasen bu bir aksiyon filmi,” dedi, “karakterlerin dönüşleri ve sonra daha da itici oluyor”), Yunan trajedisinin yeni bir prodüksiyonuyla ilerleyecek. “Antigone.” Londra'daki Ulusal Tiyatro'da.
“Açıkçası en stratejik aktör değilim” diye itiraf etti. Gezinti yerinden kaçınmıştı ve yokuştan aşağı, St Ann's'e doğru ilerliyordu. “Eğer yeterince iyiyse, işin beni olmam gereken yere götüreceği gerçeğine çok odaklandım.”